İslam quruluşunun əsası elədir ki, elm, iman və ayıqlıq birgə, lakin hər birinin özünəməxsus yeri olmalıdır. Elm vasitə və bundan əlavə, məhdud bir dairədə bilgi və məlumat mənşəyidir. Hər bir elm həyatın bir hissəsini işıqlandırır və insana - öz sahibinə bilgi verir. Ayıqlıq başqa bir sahədə bilgidir. Bu sözdə məqsədim həyatın gedişatını, ölkənin siyasi arenasında mövcud durumu, düşmənləri, dövlətləri və mübarizəni tanımaq, dünyanın və həyatın mühüm məsələlərinə dair kompleks baxışa malik olmaq. İnsanlarda bu aydınlıq və ayıqlıq olsa, onları təhdid edən əsas təhlükələrdən xəbərdar edər. Ayıq, aydın ruha malik olmayan bir alimin haqqa xidmət etməsi asan olduğu kimi, bir gün batilə xidmət etməsi də asan olar. Pəhləvilər dövründə ölkənin azsaylı mütəxəssisləri elmsiz, mərifətsiz və mədəniyyətsiz hakimlərin boyunduruğu altına girdilər. Onlar asanlıqla elm, mərifət və mədəniyyətdən heç bir bəhrəsi olmayan hegemon və nadan Rza xana boyun əydilər, qarşısında ikiqat oldular və təzim göstərdilər.
