Ölkənin, universitetin və müdiriyyətin hizbullahçı cinahının, yəni özünü inqilabınkı bilən, inqilab və xalqa ürək yandıran, özünə bu ölkəyə və inqilaba xidmətdən başqa bir vəzifə tanımayan cinahın özünü doğma hiss etməsinə çalışın. Təəssüf ki, bəlkə də xoşbəxtlikdən, “özgə”lər müxtəlif imtahanlarda iç üzlərini göstəriblər. Üç-dörd il bundan qabaqkı hadisələrdə bir neçə nəfər rejissorluq etdi, tibb sistemi və sair adlar altında bir dəstə həkimi quruluşla qarşı-qarşıya qoydular. Bu, yadımızdan çıxmayıb, çox xırdalıqlarına qədər yaxşı yadımdadır. O zaman da mömin və hizbullahçı doktorlar, o dövrün hizbullahçı naziri və bizim çox yaxşı qardaşlarımızdan olan cənab Doktor Mərəndi və digərləri bu batil dalğanın qarşısında dayandılar. Əlbəttə, xalq, imkanlar və xoşbəxtlikdən, həkimlər də bunlarla idi. Lakin onlar pafoslu iddia və sözlərlə, “biz beləyik, eləyik” deməklə işləri ələ almaq istəyirdilər.
