Mərhum Ayətullah Bürucerdinin vəfatı zamanı Qumun bir neçə min tələbəsi zar-zar ağlayırdılar. O zaman hövzə və universitetlərdə müəllimlik məsələsi ortaya çıxdı. Mən onda Nasir Xosrov xiyabanındakı darülfünunda mərhum Cəlal Hümayunun bir çıxışını eşitdim. Mən o vaxt çox gənc bir tələbə idim, ruhani mühitini görmüşdüm, amma onun digərləri ilə fərqini yaxşı bilmirdim. Mən onun sözlərindən çox şey öyrəndim. O zaman deyilən sözlərdən biri bu idi ki, elm və din əsrlərlə birgə olub. Yəni adətən dindarlar alim olublar, dini və qeyri-dini elmlər birgə olub. Məhəmməd ibn Zəkəriyya Razi, İbn Sina, yaxud digərləri həm də müctəhid olmuşlar.
