Vilayət bağçası BİrİnCİ cİld

İnqilabın ən yaxşı işi

Məsələ bundan ibarət idi. Mən bu gün demək istəyirəm ki, bizim tələbələrimizin 1979-cu ildəki bu hərəkəti inqilabda baş verən ən yaxşı işlərdən idi. Bir qrup insanın təlqini bu işin dəyərini gözdən salmasın. Biz onlara “asılı”, “qərəzli” demək istəmirik. Mənim fikrimcə, onlar bəsit və zəif düşüncəli insanlardır. Bilin ki, inqilabları da adətən zəiflər məhv edirlər, ölkələri zəiflər puça çıxarırlar, güclü və qüdrətli xalqları da adətən, əbəs yerə güc mərkəzlərinə bağlanan zəif və acizlər ortadan götürürlər.

Bu gün bir qrup zəif insan əks-təbliğat aparmasın. Belə olmasın ki, bizim gəncimiz, tələbəmiz "bizim 79-cu casus yuvasını tutmağımız nə iş idi?!" - deyə düşünməsin. Xeyr, cənab, bizim inqilabımızda baş verən ən yaxşı işlərin biri odur. Siz imamın, o hikmətli qocanın, - imam gənc deyildi ki, hissiyyata qapılsın - təcrübəli, dünya görmüş, uzaqgörən və hikmətli bir insanın tələbələrin ogünkü hərəkətini necə təriflədiyinə baxın. İmam nə isə anlayırdı ki, bunu deyirdi. Biz də onu təkcə sevdiyimizdən yox, duyğu və məntiq üzündən təsdiqləyirik.

Ən yaxşı işlərin biri bu idi. Nə üçün? Ona görə ki, İkinci Dünya Müharibəsindən sonra dünyada çoxlu inqilablar baş verdi, Afrika, Asiya və Avropanın bir çox ölkələrində hakimiyyətlər dəyişdi. Bu ölkələr iki qisim idi: Onların bəzisi özlərini tam olaraq Şərq blokuna, yəni Rusiyaya, yaxud sonralar Çinə təslim etdilər və onlardan asılı oldular. İslam Respublikasının bu on beş ilində Allah-Taala bizə imkan yaratdı ki, dünyanın görkəmli adamlarının çoxunu yaxından görək. Onların arasındakı hətta ağıllı siyasətçilər də mütləq Şərq blokuna bağlı olmalarını düşünürdülər və iki il öncəki möhtəşəm gələcəyi əsla təsəvvür etmirdilər.

Bir qrup belə oldu, kommunistlərin və Şərq blokunun çətri altına girdilər, bir ailənin üzvü oldular; həm də birinci dərəcəli yox, ikinci dərəcəli üzvü.