YahudiLİK (MÛsevîlik)

Din Olarak İslâm:

‘İslâm’, bütün peygamberlere gönderilen semaví (ilahí) dinlerin ortak adıdır. Çünkü Ilâhí vahyin kaynağı birdir ve O da Allah’tır. Allah’ın ‘İslâm’ adını verdiği bu ilâhí din, Hz. Muhammed ile olgunluğa ulaşmış, bütün hükümler açısından tamamlanmış, bütün ilkeleri Peygamber tarafından açıklanmış bir hidayet yoludur.

Allah katında geçerli din yalnızca İslâmdır.⁷⁷

Bu dine inananlara ‘müslüman’ adını Allah vermiştir.⁷⁸

Geçmiş peygamberler de müslümandılar, onlara inanan insanlar da müslümandılar. O peygamberler de insanları yalnızca İslâma davet ettiler.⁷⁹

Mü’min kelimesinin türediği ‘emn’ kelimesi, her tür korkudan ve şüpheden emin olmak manasına gelmektedir. İslâm kelimesi ise, barışı ve güvenliği, bir anlamda emin olmayı ifade etmektedir. Mü’min, kendisine ‘emanet’ edilen inanma işini yerine getirir, ‘emaneten’ sahibine teslim olur (müslüman olur) ve böylece gerçek emniyete ve kurtuluşa erer.

Bütün organlarıyla Allah’a teslim olmuş birisi hem imanın emniyetine, hem de İslâmın getirdiği ‘silm’e (barışa) girmiş demektir.

Müslüman olan kimse, bir taraftan Allah’a teslim olmakta, bu teslimiyetiyle yalnızca O’na boyun eğmekte; bir taraftan da gerçek ‘selâm’a (barışa) ve güvenliğe kavuşmaktadır.

Demek ki İslâm, yalnızca bir inanç ilkeleri değil, aynı zamanda dünya hayatının barışı ve güvenliği için bir yoldur.

İslâm, evrendeki bütün varlıkların uyduğu teslim olduğu ve insanın da isteyerek uyması istenen ‘hayat’tır, yaşama biçimidir. Evrendeki bütün varlıkların hayatı ‘islâm’dır. Yani evrenin Sahibine teslim olmuşlardır, barış ve güvenlik içerisinde hayatlarını devam ettiriyorlar. İnsanlar da İslâmı kendilerine hayat yaparlarsa, aynı sonucu elde ederler. Böylesine Allah’a teslim olmuş insanlardan kurulu toplum da ‘selâm’ toplumudur, barış ve güvenliğe kavuşmuş toplumdur. Onların yaşadıkları yerler o zaman ‘darü’s Selâm’ olur.

Bu açıklamlar ışığında diyebiliriz ki, İslâm kavramı içiçe bir kaç anlamı haber veriyor:

Evrendeki bütün yaratıkların uyduğu yaratılış’tır (fıtrat’tır). Yaratıklar, Yaratıcıya boyun eğerler, teslim olurlar.⁸⁰

Bütün peygamberlerin anlattığı yaratılış dininin genel adı.

Hz. Muhammed’in bütün insanlığa öğrettiği son dinin, son ilahí yolun adı.

İslâm’a teslim olan, inanana ‘müslim’ veya ‘müslüman’ denilir. Müslim kavramı, Mü’min kavramından daha dar kapsamlıdır ama bu iki önemli kavram arasında sıkı bir bağlantı vardır. Müslim iman eden mü’min’dir, mü’min de İslâma teslim olmuş müslim’dir. Mü’min, İslâm’a şüphesiz inanan ve asla şüphesi olmayan kimsedir. O imanın içerisinde emniyet te vardır, teslim olma da. Bazı insanlar İslâmın büyüklüğü ve gücü karşısında (kelimenin sözlük anlamıyla) teslim (müslim) olmuş, müslümanların otoritesine itaat etmiş olabilirler. Ancak kalbe inmeyen bir imanın, iman ilkeleri karşısında teslim olmayan bir itaat anlayışının fazla bir değeri yoktur.⁸¹

Bir kimse diliyle şehâdet kelimesini getirse veya ben ‘müslümanım’ dese, o kimse hükmen müslümandır. Ancak iman kalbine kökleşmemişse onun müslümanlığı ancak dilinde kalır. İslâm, hem inanmayı hem de inanılan ilkeleri yaşamayı kapsar. İmam kalpte kökleşirse kişi; imanının gereğini yapmaya gayret eder. Müslümanlar arasında yaşayarak ‘ben de müslümanım’ deyip, sonra da her türlü aşırılığı yapan kimseler zayıf imanlı kimselerdir. Kuvvetli bir iman insanı kötülüklerden salih amele götürür.

İslâm, Allah’ın insanlara gönderdiği dinin genel adıdır dedik. Bu ilâhí din, Hz. Muhammed ve Kur’an’la tamamlanmıştır. İslâm, Allah’a insana teklifidir (önerisidir). Bu teklifi candan kabul eden müslüman olur ve İslâmın getirdiği barış ve güvenliğe, hatta mutluluğa kavuşur.

Hz. Muhammed ve Kur’an’la tamamlanan ve olgunluğa ulaşan bu din, kıyamete kadar bozulmadan devam edecektir. Bu dinin Kitabı olan Kur’an-ı Kerim, Allah’ın koruması altındadır ve asla bozulmayacaktır. İnsanların din hakkındaki görüşleri ve değerlendirmeleri değişse bile, İslâm Allah’ın dini olarak devam edecektir.

İslâm iki ana kaynağa dayanır: Kur’an ve Peygamberimizin Sünneti, yani hayatı ve İslâmı uygulaması.