Yaşamin biNBİr tüRLÜSÜ
Yüklə 243,87 Kb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- GEYİK YA DA KÖMÜŞ MUHABBETLERİ BİZ ÖLÜNCE NE YAPILIR
- SANA HİÇ NASİHAT EDEN OLMADI MI
- NE YAZIK (Can Arpat)
- SEVENLERE KARIŞIK SÖYLEŞİLER
- YENİ EKONOMİK PROGRAM “Eveeeeeeeet işte geldik bir ekonomik programın daha sonunaaaa...”
- A’dan Z’ye
- İnanç Dünyası
- Kapanış
- TÜRKİYE’DE YAŞAMAK Türkiye “cennet”
- HAYAT NASİHATLERİ, NE POH YERSEN YE, AMA ARADA BİRAZ GÜL ÜSTÜNE DEĞERLENDİRMELER, YA DA “PANCAR PEZİK DEĞİL Mİ SORGULAMALARI
|
Ciddi yazıların pek tadı yok... Biraz da na-ciddi şeyler söyleyelim: Adanalı Döne gocası Ibiliye mektup yazıyo bazı bazı. Bu mektuplarda biri benim elime geçti. Ben de size bu mektubu okuyayım. Özel mektup okunur mu lan. Okunur okunur. Dey mi ya. Na gada guldük (Annemin meşhur lafı) Neyse. Geçim sıkıntısından (bazılarında olur ya bu sıkıntı) Ibili Istanbula para kazanmaya gitmiş. Köydeki bütün işler Döneye kalmış Döne de köyde hem işlerden bunaldığını, hem de Ibilinin köyü terk ettikten sonra geri gelmediğini anlatıyor: “Içime sığmıyor emme, gene de küfür yazacağım vallaha. inciye dek Adana, söke para gazanacam diye beni aldattığın yetmedi de Istanbıla gittin yabanın domuzu. Bu yıl tezekler yapılırken yıl olucu sen gurbete çıkalı. Kumar oynuyor, ya da kız mı tavlıyon Allahsız! Helbem dudakları boyalılar dururken kermeli kelek suratlı beni nidesin ee? Yavan aşla kuru yerde yatadur, evinde olanlar sabır taşını bile eritir. Ben ölmem; helbem dert çekecek it gerekmiş dünyaya. Boklu kader beni buldu. Sil gözünden akanı. Eller ondu, Döne dondu, kahpe felek kıçını döndü neyleyim. Tavuklar pat sat yumurtluyor. İlk vıkılıyanı gürk yatırıcım erceden. Pisik kırnav oldu, süyük komadı uçurmadık. Darısı istiyenlere, bir deee! Gülme Allaasan Ibili, biz de canık dedik ya. Bir sepet dolusu yumurta, torba dolusu tarhana, iki tas kavurgalık, bir pişirimlik kara nohut seni bekliyor. Iki hafta üç günlük emeğime bir çift çorap, bir de Acem alı gibi kuşak ördüm namına. Paramız yok, keyfimiz tam, rabbim seni kavuştursun ağzımızın tadı kaçmadan. Böyle lafları duyup da ütülmüş kelle gibi sırıtma len. Hasretine dayanamıyom gayrı. Bana erkeklik taslıyacağına hamam önünde kil sat! Babanı mı öldürdüm bire ulan pullu? Karnına kırklık sok çuhudun olu! Seslenmedik diye cibeldin mi ne? Yılan eğrisini sevmem, tilifon direği gibi doğru ol. Bizim köyde tuzlu alınteri kedilere yüklenmiş sermaye oldu. Onlar öyle, bu da böyle kör gözlü feleğin işine bak. Düşündükçe hal oluyom vallaha! Bir yanda lom lom yiyenler, bir yanda ekmek kovalıyan zabınlar. Bunlar Allahtan mı deyicin? Git bire kafası yerine karnı çalısan hoyrat. Her şeyler bey yiyeceği oldu. Karpuz, kavun göt attı. Yeşil biber yüzbinliklere eş; bamıya hatınlar sofrasına oturdu. Taze fasulye kikirdiyor, kurusu bire biree! Mercimek bile gendini nimetten sayar oldu. şeker fink attı. Bunların tümüne vızzo. Demediklerimi sen düşün, kafana göre kıyasla. şu alınterinin para etmediği tuzlu oluşundan elleham. Kertenkele, körköşnüden farkımız ne?.. Anam gülmemiş, babam hayatı bilmeden ölmüş. Tuuhh. Tuh bizlere! Bizler öldük. Bizden gelenler yaşasa barim. Gerçeğin gözüne bakanlara uyuz, diyorlar. Gavanoz dibli dünya. Ne dimekse anla gari. Bizi bize yedirenler! Düğün aşıyla dost gönülleyenler! Bizi bizden soranlar!.. Ne yapsalar dinmeyecek bu yangın. Kendi gıçının yarasını kendi eliyle sarmak isteyen dostlara selam olsun. Bahçede eriği, küllükte feriği, dağda ayısı, ovada yılhısı olduğum İbiliye selam olsun. Bak İbilim, canım benim. Çok yerde eşşeğe gücüm yetmedi kürtününü dövdüm, incittim seni. Emme suç ne senin, ne benim; suç yalpa yapan düzenin. Geç de olsa bunun farkına vardım. Hakkın Kandilinin söndürüldüğünü anladım. Bizi, bizim yavan aşlarımızla böyüyenlerin; bizi, bizler gibi el kapılarında sürünenlerin; bizi, bizim gibi haksızlığın teknesinde tokaçlananların kurtaracağına inandım. Selam el ele , omuz omuza verenlere; selam bi tas çorbayla, bu avuç domatayı bölüşenlere. Selam içten, gerçek sevgiyi bilenlere; selam Hakkın kandilini, halk ateşiyle tutuşturanlara” Sonuç:
- Biz ölünce, okullar tatil edilmez! Bayraklar, yarıya inmez... devlet töreni yapılmaz!... bir karanfil, ne kadar ses çıkarırsa, koparılırken, o kadardır hikayemiz!
O halde dinle beni. Aman ha!... birinin dikkatini çekmek için asla parmak şıklatma. Daha etkili dikkat çekme yolları var... mesela geril geril ve zarıl zarıl ossur... Çişini yaparken bile klozet kapağını daima kapalı tut... geçtiğin yerlerde izin görünsün. Şanın yürüsün. Dar alanda paslaş, duran toplara iyi vur, tuş olma, sağdan yürü cüzdan bulursun. Gece yatağı ıslatmışsan, yatağa talaş dök, veya en iyisi yatağı yak, en temizi ev sahiplerini zehirle, evi havaya uçur, kimse seninle pis sidikli diye alay edemesin, geride şahit ve ipucu bırakma. İnsan hakları evrensel beyannamesini mutlaka oku ve hemen çöpe at.. çünkü bu ülkede asla işlemez. Sen benden daha mı iyi biliyon bu hayatı!.... De get lan, burnumdan soluyom zaten, hırsımı senden almayayım.
Eski bir arkadaşa rasladım. Evlenmiş. İki çocuğu varmış. Küçük çocuğunun dişi çıkmış. Çocuğuna yarın diş hediği yapacakmış. Beni de davet etti. Ben yirmibeş otuz yıldır hedik yememiştim. Nasipse gelirim dedim. Bu hedik işinden çok keyif alırım. Hedik, buğday ve nohutun haşlanmasıyla yapılan güzel bir yiyecek. Çocuğun ilk dişi çıktığında anası konu komşuya haber verir. Çocuğunu kapan gelir. Dişi çıkan çocuk odanın ortasına konur. Çevresine de yedi çocuk toplanır. Ortadaki çocuğun başına bir avuç hedik dökerler. Sonra yedi çocuk eğilip ağızlarıyla çocuğun başındaki yedi hediği alırlar. Bu arada çocuğun önüne bir süzgeç ya da kalburun içine konmuş birkaç eşya konur. Çocuk bu eşyalardan hangisine elini uzatırsa ileride o mesleği yapacağına inanılır. Örneğin elini yüzüne atarsa kuyumcu, makasa atarsa terzi, Kur’an’a atarsa imam olacağına filan inanılır. Sonra biraz çalgı-çepik çalınır, hedikler yenir, millet çocuğa hediyesini verir ve olay biter. Herkes evine dağılır. Neyse ben de arkadaşın evine özlemle gittim. Birazdan tören başladı. Yalnız bir şey dikkatimi çekti. Dişi çıkan çocuğun önüne koydukları büyük tepsinin içinde abuk subuk şeyler vardı. Arkadaşıma “Ne lan bunlar” diye çıkıştım. Anlattı. Çocuk tepsi içindeki eşyalardan kasete elini atarsa DJ, kadın iç çamaşırlarına atarsa manken, Büyük argo sözlüğüne uzatırsa milletvekili, viski kadehini alırsa solcu bar sahibi, elini uzatıp bi şeyler alıyormuş gibi yapıp hiçbir şey almadan elini çekiyorsa hayali ihracatçı olacak dedi. Bi sinirlendim. “manyak mısın ulan sen” dedim. “Eeee , abi dedi, devir değişti artık.” Boğazım düğümlendi. Ceketimi alıp çıktım evden.
Yaratırken Ulu tanrı Adem’i Dünyadaki sınırları çizmedi Renk verdi, dil verdi, inanç verdi Taraf tutup ezmedi
Tesbih gibi bir kalıba dizmedi Akıl verdi, his verdi, güç verdi
tüm dünya sizin” dedi Boş buldu meydanı Adem Para dedi, koltuk dedi, mal dedi Yetmedi haset dedi, fesat dedi, hırs dedi Bitmedi
Cehenneme çevirip, dünya denen cenneti İnsanca yaşamanın güzelliğini sezmedi
Duyduklarım hep dağların ardından gitti Daha çok bağırsam, yakından duyulur mu? Uzaklara, daha uzaklara gitsem, de ki gitti, Bir arayan-soran, bir ağlayan olur mu?
Yanıldın, yanılttılar, sence bildiklerinden Uzaklar ve yakınlar, önce bildiklerinden Dönüp- Dolaşıp sende, birikti, söyledimdi Ne gözle, ne de sözle diyemediklerinden *********************************** Döndü ikiye bölenler İki iki elde ederler Alırlar ikinin birini Öbürünü bırakıp bana Nerelere giderler ******************************* Geliyor sandığım gidiyor çıktı Başlıyor umduğum bitiyor çıktı, Üstüne üstüne gittim, ne gidiş Altına altına iniyor çıktı. *************************** Gülüş bir yanaşımdır bir öbür bir kişiye Birden iki kişiyi döndürür bir kişiye Anılardan kale yapıp sığınsa bile Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye ****************************** Kirli eller daha temiz Temiz elli Kirli gönüllerden Ne dersiniz? **************************** Okulda anladıkça başaracaksın Yaşamda başardıkça anlayacaksın Gelecek mutlu-mutsuz inanmasan da; Gözlerin yaşardıkça anlayacaksın. ******************************* Habire meşgul kafam Düt, düt çalıyor beynim Tered “düt” teyim. ***************************** HAKKA DAİR Hakkımı yediler; İmza... Hakkının karısı. ***************************** Hüzünlü sahillerde renk renk kayboldu Gölgeler artık yıkıldı gitti. Gün son kırmızılığını götürdü Uzaktaki dağ yamaçlarının arkasına ******************************* Kimsesiz sahillerde sonu yok bir mavilik Uzaklarda ışıklar ne kadar solgun silik? ******************************* Sonbahar yaklaştı artık gözyaşını sil Bil bakışındaki o elemi bil. Boynunu bükmüş kırmızı karanfil Saçlarının beyazı da yok olmuş Boş ver... yalan söylüyor onu söyleyen dil. ******************************** Denizde ürperen dalgalar gibi Alnında yeni bir çizgi var gibi Uzaklaşan yıllar sana yar gibi Ömrün artık yazdan ayrılır gider ******************************** Gençliğin gitti.... bakma arkana Ağladın günlerce hep yana yana Sevgilin teselli vermiyor sana Çünkü siyah oldu kahkahaları. ****************************** Giresun Küçüklü’de Denize karşı tüttürdüğüm cigaraların Dumanı gözlerimde Hamsinin tadı, damaklarımda yaşayacak Düşmez belki yolun Küçüklü’deki Çınarlı kahveye Sen git artık fındıkların toplanmış mı? Bak Ben bakarım senin yerine O haşin hırçın denize..... ********************************* Kuşların cıvıltısı dinecek birazdan Yitecek taze yapraklar, beyaz güller... ******************************* Önce zeytin dalı, söğüt yaprağı için şiirler yazacağım Sonra tutuk tutuk konuşacak yorgun kalbim Anlatacak kumral saçları, ela gözlerdeki kini Farkındayım sebepsiz değil bu hazin şarkılar Böyle ilk defa titriyorum elimde değil, ******************************** İnsanlar var onları tanıdım birer birer Eserleri, yürekleri, kavgaları ve alınterleriyle... Avuçlarım sıcak oldukça sen de varsın Çiçek açan nar ağaçları Çubuklarına su yürüyen asma Hepsi var dünyada; nefes alıp veriyorlar. **************************** Beklemeyi öğrenirsen eğer Birbirimize tutunacak yüreğimiz Daha kim bilir kaç yıl... *************************
Beton pencerede ne saksı vardır ne gül. Çıplak ağaçta kurşuni bir kuş düşünür. Bir aşk şiirinden dizeler uzatır sana Tel örgülü kapıda Memet’in anası görülür Düşüncelerin aralığından gözleri ıslak.... *****************************
Öksüz, babasız büyüdüğünü söylerdin. İlk öğretmen okulunda okurken Sana gelen tek hediye Rahmetli dayımın gönderdiği Yün örgülü kazakmış biliyorum. Sen unuttun anılarını: Ben ilkokulda okuyordum. Altı yıl yolu yok, izi yok Anamdan, bizden ayrı dağ köyünde Beş sınıflı ilkokul öğretmeniydin. Senin güllerindi onlar. Renk renk açan. Anılarını anlatırdın hatırlıyorum:
Kireçli topraktan tebeşir yaparmışsın. Her öğrencinin ayrı ağacı varmış bahçede. Dört apartmanın olduğunu söylerdin Dört çocuğunu da okuttuğun için. Kimsenin senden şikayetini ne duydum, ne gördüm. Esprilerin hep hayat doluydu. Hak, adalet, eğitim... öğretim Görev aşkıydı sadece bildiğin. Bir de Tanrı’ya binlerce şükür. Sağlığın, emekliliğin, sahibi olduğun gecekondu için. Sağ olmadığını sanmasın hiç kimse. Yaşıyorsun gündüz gece Nerde kırlanmış da olsa beyaz saçların ? Hani nerde o gülen yüzün?
Neden yapamıyorsun şimdi duvarları süsleyen tabloları. Neden konuşamıyorsun? Neden tekerlekli arabayı dahi kullanamıyorsun? Anlatılması zor artık Tanrım. Bizim için yarattın Deve dikenlerini biliyorum Daha niceleri var bizim gibi bu yüzden soluk benizli. Sevmiyorum artık açan ilkbahar çiçeklerini. (1993) **********************************
Bakarım bir kış sabahı Gözlerin, buğulu evlerin camlarında: bir hayal arayarak geçmektesin. Altında araban, Kızılay’da dükkanın
Telefon rehberinde adın olsun. Şafakta erken sağdığın bir kilo süt benim Bahçeden kopardığın iki demet maydanoz benimdir. Bilirim Hüseyin efendi bilirim Kümeste horozun var mı ki? Erken ötsün. Sen ki Cumhuriyetle birlikte “efendi”ydin Sen ki yıllar boyu sabrettin İnanıyorum yakın gelecekte “bey” olacaksın!.......
Yaşlanıyorum artık. anlıyorum hep gelecekten bir şeyler ummak ne saçmalık. Şu Aralık soğuğunda Işıl ışıl temmuzu düşünmek neden? Hele şu bir yaz gelse beklentileri... Şimdiki anı düşün be dostum En güzeli inan yaşayabildiğin an. Bu dalga sonbaharda olmayabilir inan. Bir umut var düşlerimizde Boyuna eskiye götürmekte aslında bizi Günün birinde bakacaksın Tek bir saatin bile tadını çıkaramayacaksın. İşte böyle.. Bir an gelecek O saati istesen de yaşayamayacaksın.
“Eveeeeeeeet işte geldik bir ekonomik programın daha sonunaaaa...” IMF’nin emri Coterelli’nin kavliyle ve can havliyle uyguladığımız program sakata geldi. Peki yeni ekonomik program nasıl olacak? İşte size Meclis TV-IMF Channel ortak yapımı yeni ekonomik program:
Türkiye “cennet” ama insan eliyle “cehennem”e çevrilen bir ülke... Büyük bir çoğunluk için; fakirlik, gelecek endişesi, varlıklı azınlığın nispet verircesine sürdürdüğü gösterişli hayatın bunlar üzerindeki tahribatı. Sosyal ve ekonomik uçurumların kitleleri birbirine düşman etmesi. Okumuş yazmış azınlığın, haksız kazançla toplumda saygın yer kiralamışlara karşı duyduğu nefret. Torpilin, kayırmanın, rüşvetin bozduğu dengeler. Siyasetin toplum için değil belli bir azınlık için fonksiyon ifade etmesi.. Güvenilir liderler yoksunluğu. Kuralların ve kurumların çalışmaması. Çeteler, mafya, yolsuzluk. Böyle bir ülkede yaşamak kolay mı? Üstelik tabiatın verdiği, coğrafyanın tanıdığı her türlü mutluluk imkanı ve fırsatı bu topraklarda bol bol varken.....
Yüklə 243,87 Kb. Dostları ilə paylaş:
|