Yavaş yavaş ölürler Seyaat etmeyenler

Kalemin yazdığına göz inanmıyor,
Gözün gördüğünü kalem yazmıyor.
Bunca uğraşı,onca savaş neyin nesi bilinmez,
İnsan bu, ne kana ne paraya kanmıyor.
Eskiden kalemler sevda yazardı,
O güzelim gözler içten bakardı,
Ne oldu da böyle heryer karardı,
Kalemler yazmıyor,kem gözler uslanmıyor,
İdamlarda kırılırdı kalemler,
Yazanları birbir yoketti zalimler,
Elde kalan hüzün ve bolca keder,
Sussan olmuyor,yazsan okunmuyor.
(aposözü)

Bazen tutamasam da kendimi,
Hâlâ aynı hataya düşsem de arasıra,
Kusuruma bakmasınlar,
Artık insanları sevemiyorum.
Bıktım sahte yüzler ve sahte gülüşlerden,
Yüzüne başka ardına başka söyleyişlerden,
Sevgiden söz edip vefasızca unutup terkedenlerden,
Çıkar uğruna yanaşıp,kullanıp kullanıp ardına bakmadan gidenlerden,
BIKTIM.
Oysa ben onlara küçüklüğümden beri kumbara yaptığım yüreğimdeki tüm biriktirdiğim sevgileri verdim,
Son yudumuna kadar,
Elimde avucumda ne varsa dostluğa sevdaya dair,
Çekinmeden,karşılık beklemeden verdim.
Kimi yetinmedi,maddiyattan sözetti,
Alın hepsi sizin olsun dedim,
Kendime birşey ayırmadan olanı avuçlarına serdim.
Şimdi onlar hiç tanışamadıkları ve hiç sahip olamayacakları insan yüreğinden yoksun,
Kimi ayakkabı kutusu sevdadında,
Kimi şehvet sapıklık yolunda.
Derler ya istisnalar kaideyi bozmaz,
Ama onlar asla diğerleri gibi olmaz.
Affınınıza sığınıyorum,
Artık insanları sevmiyorum.
Bu benim suçum değil,
Ben ihanet etmiyorum.
Onları onlar yüzünden sevmiyor,
Ve onlardan da hiçbir şey istemiyorum.(aposözü)

Sevgi;söylemesi güzel,
Çiçek;kokusu amber,
Doğa;yaratılmış en harika şey,
İnsan;sadece bir bilmece,
Kimi bülbülün güle aşkı gibi mesteder,
Kimi sevdayı sunar yüreğiyle,
Kimi yaradanın en muhteşem örneği gibi gelir birilerine.
Tüm bunların sahibi insanoğluyken,
Tanrı herşeyi altın tepside sunmuşken,
Tek perdelik tiyatro olan yaşamda,özgürlük mutluluk ve eşitliği tatmak varken,
Bu öfkeler,hırslar niye,
Sanki kalmışmı dünya malı kimselere,
Gerekmi var ne kendini ne başkasını ezmeye üzmeye.
Hadi uyanalım perde kapanmadan,
Kötü emellere,sahte rüyalara dalmadan.
Güneş sönmeden
Dünya durmadan(aposözü)

Alnımız ak,başımız dik,
Ne yüreğimizde ne midemizde haram,
Binlerce yıldır inmedi göklerden,ne yıldız ne de hilâl,
Müslümanlığımıza ettirmeyiz zeval,
Adımız Türk,
Kalbimizde her daim ATATÜRK.
(aposözü)
Geleceksen adam gibi gel,
Gitmemek üzere,
Gideceksen şimdi git,
Gelmemek üzere.
Yüreğin yetecekse,becerebileceksen sevmeyi,kal
Gözün almıyorsa,sıkacaksan canımı,
Sana dair ne varsa bende hepsini al.
Karar senin,
Sen istersen sonsuza kadar sevecek olan benim.
Ya mutluluğu seç,
Ya da gözümün önünden son kez geç.(aposözü)


Beni dinlemekle,
Beni takip etmekle,
Bir yere varamazsın çocuk.
İzle izleyebildiğin kadar,
Kendini gizleyebildiğin kadar,
Benim gittiğim yerlerde;
Çiçekler,sevgiler,mutluluklar,
Dinlemeye çalıştığın her cümlede;
İnsan aşkı,Tanrı sevdası vardır.
Bunlardan nasibini almamışsan ister dinle,ister izle,
Kimbilir belki de sen de birşeyler öğrenirsin bizimle,
Sen yine de bizi bırak,
Git Atatürk'ün izinde.
(aposözü)

Hava ne kadar puslu,
Gelecek ne kadar karanlık görünürse görünsün.
İçinizdeki insan olabilmenin onuru ve gururu,
Yüreğinizdeki aydınlık ve sevgi,
Gönlünüzdeki güneş,
Kalbinizdeki umutlar,
Hiç bitmesin,solmasın tükenmesin.(aposözü)
Hissetmelisin soğuğu,
Yoksa nerden bileceksin sıcağın rehavetini keyfini,
Acıları da yaşayacaksın,
Ardından gelecek güzel günlerin hatrına,
Bazen kurşun yarası,
Bazen bıçak darbesi,
Ya da amansız hastalık,
Başka türlü nasıl bileceksin yaşamın kıymetini.
Çekinme dök gözyaşlarını,
Ardından mutlaka gelecektir gülümseme,
Temizlenmiş arınmış yüze.
İhaneti de yaşa ve gör,
Nankörü de vefasızı da tanı,
Başka türlü seçemezsin gerçek sevgiliyi,kötü gün dostlarını.
Umutsuz bir yürek olmasın sol yanında,
Birgün mutlaka tutacaksın ucundan mutluluğu,yolun sonunda bile olsa.
Yaşamak yürek ister,
Yürek ise sevgi,
Sevgi ise adam gibi insan,
Ve asla ödün verme insan oluşundan.(aposözü)
Acelen ne be kardeşim,
Bu ne telaş?
Varmak istediğin yere git yavaş yavaş,
Üzmeden üzülmeden.
Seveceksen usul usul sev,
Kırmadan incitmeden,
Herşeyiyle bir anda sahip olmadan,
Sonra bıkmadan.
Paraysa derdin,
Kazan helaliyle,
Alınterinle yavaş yavaş,
Haram girmesin boğazından,
Yoksa çabuk kaybolursun aramızdan,
Bir başına kaldığında kinaye etme seni aramamamızdan.
Acelen ne be kardeşim git yavaş yavaş,
Gün gelecek istemesen de götürecekler omuzlarda,
Usul usul,
Yavaş yavaş.(aposözü)

Ne varsa iki şeyin arasında.
Bazen iki dudak,
Kimi zaman iki göz,
Ya da bir çift söz,
Herşey iki'nin arasında,
Sevgi ve nefret,
Aşk ve ihanet,
Doğum ve ölüm,
Hepsi ikisinin arasında.
Sen seçimini yap yaşam sırasında,
Kötüleri koy bir kenara,
İyiler kalsın ikimizin arasında,
Yalnızca yaşayalım iyilerin dünyasında.
Ne yaşanacaksa yaşayalım,
Ama her zaman güzellikler kalmalı aramızda.(aposözü)

Ne senden melek olurmuş,
Ne de benden şeytan,
Bir kula inanmışım,
Yıllar oldu ziyan,
Gün oldu vampir oldun,
Damarımda kan bırakmadın,
Gün geldi güzel yüzün ardında azrailimi sakladın.
Acımadın kurtlar sofrasında yüreğimi parçalarken,
Timsah gözyaşlarıydı,feryadıma ağlarken,
Gül sandım dikenmişsin,
Sen sevdayı öldürenmişsin,
Halimi elaleme güldürenmişsin,
Melek sanıp aldanıp delicesine severken.
Bir ömürlük sevda diye şeytana tapmışım,
Bilmemki ben kimlerin insafsız âhını almışım.
(aposözü)

Bugün pazardı,yine de erken uyandım,
Şöyle bir çıkıp temiz hava soluyayım,
Kimsecikler de yoktur kanısındaydım.
Ama o ne;
Sokaklar kalabalık,
Kimi ailece spora çıkmış,
Yaşlılar kolkola,
Gençler omuzomuza,
Büyüklere verilen saygı dolu selamlar,
Onların tebessümle verdiği hoş cevaplar,
Yeşil ışıkta hâlâ duran araçlar,
Bir yavru kedinin karşıya geçmesidir amaçlar.
Hep gülen yüzler,
Mutluluklar gülücükler,
Minik bebelere sevgi dolu öpücükler.
Ve birden siyam kedim acıkmış uyandırdı,
Vay be, ne de güzel rüyaydı.
(aposözü)


Bir nefes bile vermedin bana,
Çok gördün.
Oysa yalnızlıklarımın dostu sıgaramdan,
Çektiğim tüm nefeslere değerdin.
Ama olmadı.
Sen gittin,
Ben bütün kağıtlara seni sardım,
İçime çektim bir daha salıvermemecesine,
Yine olmadı,
Sen kül oldun,bittin,
Sıgaram hâlâ dost,senin beceremediğin.
O yine parmaklarımın arasında,
Sen ise kimbilir kimlerin dudağında kimlerin kollarında.
(aposözü)

Anladım ki artık;
Ne aşka susamış,
Ne sevgiye muhtaç,
Kimse kalmamış.
Günü kurtarma hevesinde,
Sıgara tiryakisi misali,
Biri bitmeden diğeri gelsin,
Birileri diğerini aldatsın,
Klişe sözlerle gözleri karartsın,
Kimileri acı çekiyormuş,
Çeksin varsın.
Ne günlere kalmışız,
Umurundamı,
Düşünürmü ki;
"Günahını ahını almışız"
Yazık boşa geçen ömürlere yazık,
Sevmeyi bilmeden,
Sevilmeyi hissetmeden,
Şevkatten yoksun,
Duygudan yoksun.
Gününü gün etmenin de vardır bir âdâbı,
Yoksa vakti geldiğinde çekecekler ızdırâbı.
(aposözü)


Sonu belli bir yolculuktayım,
Aynı otobüste hep birlikte,
Hangi yana baksam yabancı yok,
Hep tanıdık,hepsi birer insan.
Nereye çevirsem başımı,sevgi çiçekleri,
Kimine göre upuzun bu yolculuk,
Kimine bir an gibi.
Her durakta inecek gibi olsam da,
Yenileri binmekte,yeni sevgiler,yeni sevdalılar,
İnesim gelmiyor bu yolculukta.
Vefasızlar,ahlaksızlar bagaja konmuş,
Bizbize güle oynaya gidiyoruz,
Hayırsızların yüreği donmuş,yüzleri solmuş,
Gölge istemiyoruz biz bize yetiyoruz.
Biliyorum ki birgün mutlaka bir durakta ben de ineceğim,
Ama tüm yolculuk boyu,kırmadan incitmeden seveceğim.(aposözü)

Para onlar için herşey,
Benim için birşey,
İnsan onlar için araç ya da amaç,
Benim için kökü sevgiyle beslenen,yıkılmaz bir ağaç.
Varlık onlar için olmazsa olmaz,
Bizde onur olmazsa,varlık ne ki,güneş bile doğmaz.
Hayat onlara sadece zevki sefa,
Bizim için sevgi saygı ve sonsuz vefa.
Onların inancı belli;para para para,
Bizim tek yolumuz var Hakkıtaâla.(aposözü)


Değişen hiç birşey yok,
Dünya yine dönüyor,
Güneş her sabah yeniden doğuyor,
Sırası gelen ebedi istirahatgahına göçedip gidiyor,
Anlayacağın sen gittin diye kıyamet falan kopmadı,
Ve anlaşılan sende adam gibi bir yüreğin olmadığı.
Melekleri bile inandırmıştın aşkına,
Onlar bile şaşkın,daldan dala konup gidişine başkasına.
Kimbilir kendini bulunmaz hint kumaşımı sanıyordun,
Sen sevda aşk değil bilmem ne arıyordun.
Gittiğin yerde olduğun gibi kal,
Her sattığın kalpten nasibin olan âhı al.
Ne dünya değişti,
Ne de güneş söndü,
Yalnızca bir zamanlar sana inanan gözler kördü.
Gün gelecek zavallıyı oynayacaksın,
Toprağa düşmeden bir başına kalacaksın.(aposözü)

Yaradanın gücünü başka yerde arama.
O beyninde,yüreğinde,benliğinde
İstersen ruhunla öldürürsün kötüleri,
İstersen güldürürsün sevginle iyileri.(aposözü)

Dünyamdın bir zamanlar,
Şimdi ahiretim oldun.
Sol yanımda taşıdım hep seni,
Sol yanım durdu,sen unuttun.
Her an bir umuttun güneşin yeniden doğuşu gibi,
Dört yanımda açan çiçekler misali,
Bir an bile bakmadım görmedim gözlerinin emsalini,
Seni yaşıyorum diye ben kendimi unuttum.
Şimdi cehennemde değil yokluğuna yanıyorum,
Durdurduğun sol yanıma bir çare arıyorum,
Alamadığım nefeslerde biçare kalıyorum,
Yaşarken ahiret buymuş şimdi anlıyorum.
Bir zamanlar dünyamdın,
Gündüzlerimde rüyaydın,
Ölü toprağı serptin üstüme,
Beni benden etmeden ALLAH'ından bulaydın.
(aposözü)
Bir sağır odada uyandım bu sabah,
Seslensem duyan yok,
Heryer karanlık,
Yine ışıklarmı söndü dedim,
Yok,çünkü elektrik düğmesi yerinde yok.
Dönmek istedim bir yanıma,
Külçe gibiyim,
Öylece kalayım dedim,
Ne bir ışık,ne bir ses,
Hatta almıyorum nefes,
Garip bir korkuyla birlikte,
Gözümün önünden geçti yaşadıklarım ve tanıdığım herkes.
Ve o an anladım ki;benim için hayat çoktan bitmiş,
Ezbere biliyor diye,hoca talkını vermeden gitmiş.(aposözü)

Gelecek gün gelip geçmiş oluyorsa,
Geçmiş dediğin vefasızca unutuluyorsa,
Umutlar yeşermeden bir bir soluyorsa,
Neyleyim ben dünyayı yâr,sen olmayınca.
Gündüzler kararıyor,geceler zindan,
İnsanlık ölmüş,damarlarda akmıyor kan,
Sen hâlâ masumca dosta kanıyorsan,
Satmışım anasını dünyanın,can canan olmayınca.
Gelecek geçmiş,
Geçmiş çoktan bitmiş,
Onur gurur yitirilmiş,
Ölmüşsün sen dünya.
(aposözü)

Kimi kalbine sürgün,
Kimi bir ömürlük veriyor yüreğini emanet,
Kader değil,felek değil,yazı değil,
Hepsinin sonu aşka ihanet.
Bir ömrü birlikte geçiremeyenler,
Tek bir sevdayla yetinemeyenler,
Sevginin değerini asla bilemeyenler,
Yalnız aşka değil,ruhuna ihanet.
Benliklerin yitirildiği bir dünya yaşıyoruz,
Her an yeni vefasızlıklara alışıyoruz,
Bilmemki amaç ne,kime çalışıyoruz,
Aşkı benliği geçtim,bu düpedüz Yaradana ihanet.
(aposözü)

Bana 12 Eylül'ü sorar durursun çocuk,
Peki dinle;
Onlar sağdılar,soldular
Ne yazık ki fidanken açamadan soldular.
Vatan elden gidiyor diye dolduruldu bir kısmı,
Diğerleri idealleri uğrunaydı,
Birbirlerini vurdular.
Amaç tekti lakin kamplar iki,
Tüm bu oyunlar gizli kalamadıki.
Bu topraklar uğruna idamlık oldular,
Asanlar utanmadı,onlar sehpada dimdik durdular.
Onlar vatan millet için ölüp gittiler,
Onların savaştığı yerlere eller gökdelenler diktiler.
Hepsi de karşıydı emperyalizme,
Yaşasalardı gülerlerdi şimdiki halimize.
Uğruna öldükleri milletten eser kalmamış,
Vatan diyenler şimdi harama bulanmış.
Bir oyundur gidiyor yıllar boyu,
Densizin biri diyor yoktur Türk soyu,
Bu düzen böylemi gidecek,
Pireler yine fillerimi yutacak,
Bilmem ama,
Eylülde ölenler çoktan unutuldu,
Türk olmak bir şereftir ama milletim yine uyutuldu.
(aposözü)
Üstad der ki;
Önce ekmekler bozuldu.
Doğrudur da üstadım,
İlkönce insanlar bozulmadımı?
Ekmeği üreten eller,
Sevgiliye yalandan söylenen sözler,
Ağzında yalan varken konuşan diller,
Sevdayla değil nefretle bakan gözler.
Önce insanlar bozulmadımı üstad,
Cânım cennet dünyayı cehenneme döndürmedilermi üstad,
Hiçbirinde kesilmedi iştah,
Olmadılarmı üstad,padişah?
Edemez oldular sevaptan siftah,
Günahsızlar kandı,onların günahı ne üstad.
Önce insanlar bozuldu,
Ve bu şimdiden alemin sonuydu.(aposözü)

En büyük günah,söylenen yalansa,
En mağdur olan,seviyorum diyene inanansa,
En kötü insan şeytana kanansa,
Yaşarken yaşat tanrım riyakarın sonunu,
Yaşarken göster tanrım ilâhi kanununu.
Sevmek en güzel sevap,karşılıklı olunca,
Yaşamak harika ruh ikizini bulunca,
Kalpler bir atıyor huzuru kavuşunca,
Şeytanı uzat tut benden bir ömür tanrım.
Yalancıya vefasıza kandırma inandırma beni tanrım.
(aposözü)

Zamanı yok hiçbir şeyin,
Ne sevmenin,ne ölmenin.
Seveceksen çabuk sev,
Ummadığın anda aşık olabilir,
En mutlu ânında ölebilirsin.
Ne sevmek zamanı diye birşey,
Ne de ölmek zamanı diye,
Yok böyle bir zaman,
Zaman dediğin bir ân,
Yüreğinden ne geçiyorsa yap hissettiğini,
Son yolculuk başlamadan.
(aposözü)

Hani birlikte yolculuğa çıkacaktık,
Uçsuz bucaksız istediğimiz her yere,denizlerde.
Kaptan da biz,tayfa da ikimiz olacaktık.
Söz vermiştim sana hani,
Her dileğin yerini bulacaktı,
Ama sevdiğim de beni kırmayacaktı.
Okyanusların ortasında iki kişilik bir dünya,
Ne hayaldi ne de rüya.
Çocuklarımız olacaktı;
Deniz,Su,Ada.
Herşeye hazırdık,
Kendimizi sonsuz mutluluğa hazırladık.
Ne olduysa o uğursuz gün oldu,
Sevdiceğim ansızın kayboldu,
Duydumki çelmişler aklını,
Dünya evimiz gemi,yola çıkmadan karaya oturdu.
O gün bugündür küskünüm denizlere,
Yalnızca el sallıyorum diğer yol alan gemilere.
(aposözü)
Başkalarına değil,
Bana biriktir tüm nefretini,
Unutmaki en büyük aşklar nefretle başlar.
Zamanı geldiğinde içindeki tüm kinini kus bana,
Geç karşıma,istersen hiç konuşma sus bana.
Bakışların korkutsun,
Öfkeyle nefesin burnundan solusun,
Aldırmam,gücenmem.
Bende bu yürek,
Senin ruhunda o melek varken,
Beklerim nefretinin aşka dönüşünü,
Pembe bir buseyle yanağımdan öpüşünü.
Sonu yok bu bekleyişin,
Tek arzum;"uzat ellerini,hadi gel"deyişin.
(aposözü)

Biz çok kişiydik bir zamanlar,
Şimdi ise hiç kişiyiz.
Kimimiz hedef oldu kör kurşunlara,
Kimimiz heder oldu nankör sevdalarla.
Bir bir döküldük sonbaharı beklemeden,
Asla yeşeremedik bir daha,
Yokolduk birbirimize bir yudum su veremeden.
Baharlar yazlar geldi geçti,
Eser yok eski sevdiklerimizden.
Biz çok kişiydik bir zamanlar,
Bizi ancak bizim gibi kaybedenler anlar.(aposözü)

Öyle sarılır ki koluna,
Hiç bırakmamacasına,
Öyle dolanır ki boynuna,
Sen nefes alamamacasına,
Öyle bakar ki gözlerine,
Okyanusa derin maviliklere dalarcasına,
Öyle sever ki seni,söylerken ağlarcasına,
Ve birgün öyle terkeder ki seni,
Bilmem nasıl dayanırsın yokluğuna acısına.
(aposözü)

Şiirim geldi yazamıyorum,
Çişim gelse yapamıyorum,
Ya polis amcalar kızarsa?
Nefes almaya korkuyorum,
Dilimi kestiler konuşamıyorum,
Türküm demeye çekiniyorum,
Alemin en modern esir kampı ülkemde yaşıyorum.
Gözlerimizi dağladılar,
Volümümüzü onlar ayarladılar,
Şimdi de facebookumuza taktılar,
Yeşili bol ülkemde koyun sürüsü misali yaşıyorum.
(aposözü)


Sana güzel şeyler yazmayı çok isterdim be gülüm,
Ama elim varmıyor,
Kalem yazmıyor,
Belki bahçemizdeki yüreğimiz gibi baktığımız çiçekleri sorarsın,
Senden sonra bir daha açmadılar.
Hani o canımızdan öte köpeğimiz var ya,
Çıkmadı senden sonra kulübesinden,
Ve birkaç gün sonra ölümüne şahit oldum,sana olan hasretinden,
Muhabbet kuşumuzun kafesini açtım çekti gitti,
Sen yoksan kiminle konuşşun ki.
Konu komşu,hısım akraba mı?
Onları sorma,
Birkaç damla gözyaşı,
Sonrası kimsenin bir daha seni hatırlamayışı.
Anlıyorsun dimi beni,
Verdiğimizin karşılığında aldığımız değeri.
Boşver be bitanem,
Elbet birgün yanındayım,
Bir başıma hayat denen şey çekilmiyorken,
İnsan için ektiğimizi biçemedik farkındayım.
(aposözü)
Eskiden dört mevsimi yaşardık,şimdi iki;
Yazbahar,kışbahar.
Eskiden severdik herbirimizi,
Şimdilerde korkar olduk,kaçar olduk sevgiden.
Dörtelle sarılırdık birbirimize,
Bir çift eli arar olduk bilmem neden.
Oyunlar oynardık hep beraber,
Oysa şimdi dört yanımız sarılmış,üzerimize oynanmakta gizliden.
Haydi gelin biz elele eskiye dönelim,
Bugün onların olsun çekip gidelim.(aposözü)

Bana çok şey sordun ve anlattım çocuk,
En son 12 eylüldü,o da unutuluverdi çabuk.
Ama İlâhi adaletin affı yok,
Ölebiliyormu onca genci acımasızca asan paşa,
Daha çok çeker çok.
Şimdi geleceği sorarsın bana,
Gelecekteki karanlığı nasıl anlatayım sana??
Onca ampul yansa da güneşi göremeyeceğiz,
İçimiz rahat olup,gözler arkada kalmadan ölemeyeceğiz.
Aydınlığın temizliğin rengi beyazdır ama,
Gün gelecek karaları giydirecekler adama.
Yeşil mübarek renkti,
Birileri üzerine tuz biber ekti.
Geleceği sorma be çocuk,
O geçmişten çok vahim,
Yükleyiveriyorlar bir suçu,oturuyor cuk.
Hiçbir şeye karışma desem insanlık adına ayıp,
Ama ne yazık ki daha şimdiden insanlık kayıp.
Karanlıklarda fenere falan sarılma,
Fener dedikleri kanalizasyon sonra darılma.
Yolun açık olsun geleceğe diyemeyeceğim,
Bugünü çözemedik ki,sonrasını bilemeyeceğim.(aposözü)
Bana çok şeyler sordun,
Ben de anlattım çocuk,
Şimdi sıra bende,
Sana vereceğim son öğütlerde.
Sen sen ol verme değer,
Paraya pula mala mülke,bunlar giderken kaç para eder.
Görme kimseyi küçük,
Bir ALLAH'tır büyük.
Ne kumbarada ne de ayakkabı kutusunda varlık biriktir.
Biriktireceksen eğer,
Sevgiyi,saygıyı
Hürmeti,alçak gönlü,
Sevdayı,aşkı,
Verdiğin ve aldığın ALLAH'ın selamını,
Dostu,arkadaşı,
İnsan sevgisini,
Hayvan sevgisini,
Alman gereken duaları,
Girmen gereken sevapları biriktir.
Bilirsin bu âleme geliş tektir,
Dinlemezsen öğütleri,
Sen giderken kimse getirmez gönülden tekbir.
(aposözü)