Yazar: Üstat Hüseyin ensariyan

İslam’da Çocuk Bakımı

Çocuğun Önemi ve Değeri

İster kız ister erkek çocuklar, Hak Teala’nın mümin kullarına inayet buyurduğu en büyük ve en faydalı nimetlerdir. İbrahim’in (a.s) çocuğu yoktu. Bu açıdan da üzüntülüydü. Merhamet sahibi olan Allah yaşlılık çağında bile bu layık kuluna, İsmail ve İshak’ı merhamet buyurmuştur.

İshak, Mesih (a.s) zamanına kadar, ilahi Peygamberlerin kökü ve İsmail de Hatem’ul- Enbiya, masum imamlar ve binlerce filozof, arif ve fakihin kökü konumunda olmuştur.

Evlat, fevkalade büyük bir nimettir, hayır kaynağıdır, yücelik çeşmesidir, insan için dünya ve ahiret faydasıdır. Elbette bu Hak Teala’ya iman eden ve imanı sebebiyle çocuklarını mümin, salih ve layık kimseler olarak terbiye edenler için geçerlidir.

İbrahim (a.s) çocuk sahibi olduğu için Hak Teala’ya büyük içtenlikle hamd etti. Gerçekten de çocuk sahibi olmak hamd etmeyi gerektirmektedir. Bu hamd ve Allah’ı övmek, dil, kalp ve tüm organlarla gerçekleşmelidir.

“Kocamışken, bana İsmail ve İshak’ı veren Allah’a hamd olsun. Doğrusu Rabbim duaları işitendir.”¹

Bu ayet-i şerifeden de anlaşıldığı üzere çocuğun hayatta öylesine önemli bir konumu vardır ki İbrahim (a.s) yaşlılık döneminde bile Hak Teala’dan çocuk dilemiş ve duası müstecap olmuştur.

Zekerriya (a.s) da yaşlılık çağında ibadet mihrabında Hak Teala’dan çocuk talep etmiştir:

“Katından bana bir oğul bağışla ki, bana ve Yakup oğullarına mirasçı olsun.”¹

İshak b. Ammar altıncı İmam’dan (a.s) şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir: “Bir şahıs şöyle dedi: “Çocuk sahibi olmaya rağbetim yoktu. Bir gün Arafat’ta durma başarısını elde ettim, yanımda dua eden, göz yaşı döken ve şöyle diyen bir genç çocuk gördüm:

“Ey rabbim! Beni ve annem ve babamı bağışla.” Böylece bunu işittiğim zaman çocuğa rağbetim arttı.” ²

Dünyadan göçmüş olan anne ve babalar, iman ehli oldukları takdirde, çocuklarının ibadet, münacat ve hayırlı işlerinden tam bir şekilde nasiplenmektedirler.

Allah Resulü’nden (s.a.a) şöyle rivayet edilmiştir: “Beş kimse, mezarlarında olduğu halde, sevapları defterlerine yazılır: “Bir fidan eken kimse, bir kuyu kazan kimse, Allah için bir cami yapan kimse, bir kitap yazan kimse ve geride salih evlat bırakan kimse.”³

Altıncı İmam (a.s) şöyle buyurmuştur: “Yusuf (a.s) öz kardeşini görünce ona şöyle dedi: “Benden sonra nasıl evlendin? ” Kardeşi (Bünyamin) cevabında şöyle dedi: “Babam Yakub bana emretti ve şöyle buyurdu: “Eğer yeryüzünü tesbihle dolduracak bir soyun olmasına gücün yetiyorsa bunu yap.”⁴

İmam Seccad (a.s) şöyle buyurmuştur: “Müslüman erkeğin saadetinden biri de ticaret yerinin kendi şehrinde olması, dostlarının salih kimseler olması ve kendisine yardım eden bir çocuğunun olmasıdır.” ¹

Çocuğun varlığı ne kadar büyük bir değere sahiptir ki Kur’an-ı Kerim şöyle buyurmuştur: “Allah size kendi nefislerinizden eşler yarattı, eşlerinizden de sizin için oğullar yarattı ve sizi temiz rızıklarla rızıklandırdı.”²

İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Müslüman çocuklar kıyamet gününde şefaat ederler, şefaatleri de kabul edilmiştir. On iki yaşına erdiklerinde iyilikleri yazılır, buluğ çağına vardıkları zaman da günahları yazılır.”³

Yedinci İmam (a.s) şöyle buyurmuştur: “Geride bırakacağı çocuğunu gördükten sonra ölen kimse mutludur.”⁴

Çocuk sahibi olmanın, faydası o kadar büyüktür ki Müminlerin Emiri (a.s) şöyle buyurmuştur: “Çocuğa isabet eden bir hastalık, anne ve baba için bir kefarettir.”⁵

Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Salih evlat, Allah’ın, kulları arasında bölüştürdüğü güzel kokan bir güldür.”⁶

Hakeza şöyle buyurmuştur: “Salih evlat, cennetin güzel kokan güllerinden bir güldür.” Bir rivayette de şöyle yer almıştır: “Allah Resulü, Medine camisideki minberde, öğüt verirken Hasan ve Hüseyin (a.s) camiye girdiler. Üzerlerinde kırmızı bir gömlek vardı. Gelirken yere düştüler. Peygamber hızla minberden inerek her ikisini kucağına aldı.”¹ Daha sonra da şu ayeti tilavet buyurdu: “Doğrusu mallarınız ve çocuklarınız bir imtihandır. Büyük ecir ise Allah katındadır”²

Tahran’da Hacı Ali Rıza adında bir şahıs, bir su kanalı kazdı. Yaklaşık yüz yıldır, Tahran’ın bir bölgesindeki halk o sudan istifade etmektedir. Büyük alimlerden biri şöyle buyurmuştur: “Bir şahıs onu rüyasında, yanında büyük bir nehir akan bir bağın yanında gördü. O kendisine şöyle dedi: “Bu bağ, cennet bağlarından biridir. Bu nehir de cennet nehirlerinden bir nehirdir. Her ikisi de dünyada kazdığım o su kanalı sebebiyle bana verilmiştir. Ama keşke bir çocuğum olsaydı da bir defa, “La ilahe illallah” deseydi ve ölseydi. Zira onun tevhidi ikrar etmesinden dolayı büyük bir sevap bana nasip olurdu.”

Çocuk Aşkı

Altıncı İmam (a.s) Allah Resulü’nden şöyle rivayet etmiştir: “Çocukları seviniz ve onlara merhamet gösteriniz.”³

Bazı insanlar çocuklara fazla ilgi göstermemektedirler. Eğer ilgi duyuyorlarsa bunu izhar etmemektedirler. Onlar çocuklara karşı kaba, sert ve sıkı davranmaktadırlar. Bu tür kimseler bilmelidir ki bu metodları, insani ve İslami bir metod değildir ve kendilerini Hak Teala’nın rahmetinden mahrum bırakacaktır.

İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Allah, kendi kuluna, çocuğuna karşı duyduğu şiddetli sevgiden dolayı elbette merhamet eder.”¹

Yedinci İmam (a.s) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah, kadın ve çocuklar için gazaplandığı kadar hiçbir şeye gazaplanmaz.”²

Hak Teala’nın gazabı, erkeklerin ailesine karşı kötü davranması ve vefasızlığının ürünüdür.

Altıncı İmam (a.s) şöyle buyurmuştur: “Musa (a.s) Tur dağında Hak Teala’ya şöyle arz etti: “Hangi amel senin nezdinde daha üstündür? ” Allah şöyle buyurdu: “Çocuk sevgisi.”³
Çocukları Öpmek

Şia’nın büyük alimlerinden olan, Fetal Nişaburi değerli kitabı, Revzet’ul- Vaizin’de. bir Masum’dan şöyle rivayet etmektedir: “Çocuklarınızı çok öpünüz. Şüphesiz her öpüşte sizin için uzunluğu beşyüz yıllık yol olan cennette bir derece vardır.”⁴

Bir şahıs Allah Resulü’nün (s.a.a) huzuruna gelerek şöyle dedi: “Şimdiye kadar çocuğumu öpmedim.” Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: “Şüphesiz bu şahıs, cehennem ateşinin ehlidir.”

Bu konuda kız ile erkek arasında hiçbir fark yoktur. Kız ve erkek Allah’ın inayetidir, her ikisi de insan oğludur. Kızı olduğunda yüz asanların ruh haleti, cahiliyye dönemindeki Arapların haletidir. Varlıkları ahmaklıkla kirlenmiş kimselerdir.

Hak Teala’nın izniyle, gelecek konuşmamızda kız çocuğuna sahip olma konusuna işaret edeceğim. Böylece İslam’da kız çocuğuna sahip olmanın yüce makamı da ortaya çıkacaktır.

Masumlardan çocuklar hususunda nakledilen ve riayet edilmesi ahlaki açıdan çok büyük önem arz eden tavsiyelerden biri de şudur: “On yaşına vardığında kız ve erkek çocukların yatağını ayırın.”¹

Allah Resulü’nün (s.a.a) de, bu konuda dikkat edilmesi gereken çok önemli bir tavsiyesi vardır: “İki erkek çocuğunun, iki kız çocuğunun ve bir kız ile bir erkek çocuğunun on yaşına geldiklerinde yataklarını ayırın.”²

Evet bir arada yatmak maslahat değildir. İki erkek çocuk veya bir erkek ve bir kız çocuğu veya iki kız çocuğunun bir arada yatması maslahat değildir. İslam’ın ince görüşü, bunu beğenmemektedir.

İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Çocuğunu yedi yaşına kadar bırak oynasın, yedi yıl da onu gözet. Eğer (dindar olarak) kurtuluşa erecek olursa ne mutlu! Aksi takdirde onda hayır yoktur.”³

Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Çocuklarınıza yüzmeyi ve ok atmayı öğretiniz.”⁴

Hakeza Allah Resulü şöyle buyurmuştur: “Çocuklarınıza saygı gösteriniz ve güzel terbiye ediniz ki sizlerin bağışlanmanıza sebep olsunlar.”⁵

Malik-i Dinar şöyle diyor: “Laubali bir kimseydim, İslam’dan haberim yoktu. Üç defa evlendim ve kısır oldukları için onları boşadım. Sonraki eşimden bir erkek çocuğum oldu. Altı yaşında onu okula götürdüm. İkindi vakti eve gelince, onun hastalandığını gördüm. Sonradan açığa çıktığı üzere öğretmenin ona öğrettiği ilk ayet şuydu: “İnkar ederseniz, çocukları ihtiyarlatan o günden kendinizi nasıl koruyabileceksiniz?”¹ Onun hastalığı geçmedi ve dünyadan göçtü. Kabrinden ayrılmaz oldum. Bir gece uyku aleminde tek başıma korkunç bir çölde olduğumu gördüm. Korkunç ve yabancı bir canavar bana saldırıyordu. Kaçmaya başladım. Bir duvarın yanına vardım. Duvardan yukarı çıkmak ve duvarın arkasına atlamak istedim. Böylece kendimi o canavardan kurtarmak istedim. Aniden oyun oynayan bir çocuk gördüm. Onlara çocuğumu sordum, onu çağırdılar. Ona, “Azizim neredesin? ” dedim. O şöyle dedi: “Öldükten sonra beni bir Kur’an öğretilen sınıfa götürdüler. Kur’an öğrenerek cennete ve hakkın rahmetine müstahak hale geldim.” Ona şöyle dedim: “Beni takip eden bu canavar nedir? ” O şöyle dedi: “Babacığım, bu senin çirkin ahlakının ve amellerinin zuhurudur.” Korkudan uyandım, bütün çirkinlikleri terk ettim, tövbe etme başarısını elde ettim ve hak yolda yürümeye başladım.

قال رسول الله (ص): نعم الولد البنات ملطفات مجهزات مؤنسات مباركات مفليات

Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kız çocukları ne de iyidir. Şefkatli, işe hazırlıklı insanın munisi, bereketli ve temizliğe ilgi duyanlardır.”

(Furu-u Kafi, c. 6, s. 5)