Yeddinci mələk öz camını havaya boşaltdı. Bu vaxt müqəddəs məkandakı taxtdan gur bir səs gəldi: “Tamam oldu!”
Göy guruldadı, şimşək çaxdı, səslər gəldi və böyük bir zəlzələ oldu. Elə bir zəlzələ ki beləsi insan dünyaya gələndən bəri olmayıb. Böyük şəhər üç yerə parçalandı. Xalqların şəhərləri də yıxıldı. Böyük Babil Allahın önündə xatırlandı ki, ona Allahın şiddətli qəzəbinin şərabı ilə dolu cam verilsin. Bütün adalar qaçdı, dağlar qeyb oldu. İnsanların üzərinə göydən hər dənəsi bir talant ağırlığında olan iri dolu yağdı. İnsanlar bu bəlaya, bu doluya görə Allaha küfr etdilər, çünki bu, misli görünməmiş böyük bəla idi.
Yeddi camı olan yeddi mələkdən biri mənə yaxınlaşıb dedi: “Gəl, sənə çoxlu sular üstündə oturan böyük fahişəyə çıxarılacaq hökmü göstərim. Dünyanın padşahları onunla zina etmiş, yerdə yaşayanlar onun əxlaqsızlığının şərabından sərxoş olmuşlar”.
