Zaman Maşını (İki hissəli komediya) Keçmişlə gələcəyin elmi-bədii sintezi

Zaman: Mən sizə təşəkkür edirəm. Çox sağ olun.

Murad: Ax… Nə yaxşı!? Çox sağ ol, qardaş. Axır ki, qurtulduq. (Zamanın qulağına) Pul qalsın daha. Vermə. Həll olundu.

Zaman: Heç vaxt ola bilməz! Əslində…

Qapı döyülür. Murad cəld qapını açır. Vahid, Narın və Esmeralda içəri girirlər.

Vahid: Mehdi…

Mehdi: Hə, ata?!

Vahid: Sən burda nə gəzirsən?

Mehdi: Gəlmişəm Zamana təşəkkür edim.

Vahid: Etdin?

Mehdi: Hə.

Vahid: Onda gedək evə.

Zaman: Yox, bir dəqiqə gözləyin. (çemodanı açır və pulu qoyur Vahidin önünə) Bu da sizin pulunuz. Artıq bizdən əl çəkin!

Vahid: Başa düşmədim, necə yəni?

Mehdi: Zaman, buna ehtiyac yoxdur. Pul sizin haqqınızdır.

Vahid: Sən dayan görüm. (Zamana) Pulu qaytarırsan? Bəs elçilik, toy?

Zaman: Onlar artıq olmayacaq. Məqsədin pul deyildi? Bu da pul. Əl çək bizdən.