Zaman Maşını (İki hissəli komediya) Keçmişlə gələcəyin elmi-bədii sintezi

Zaman: (hirslənir) Çox sağ olun. Bizim çox vacib işimiz var.

Murad: Zaman düz deyir. Vacib işdir. Yoxsa gələrdik. Amma başqa vaxt gələ bilərik. Sən nömrəmizi götür, əlaqə saxla.

Qoca Zaman: Yox, təklifim sadəcə sabah üçün keçərlidir.

Zaman: Minnətdarıq. Amma alınmayacaq.

Murad: (Zamana dodaqaltı pıçıldayır) Kişi bizlə məzələnir.

Zaman: Hirslənirəm, özüm ölüm.

Qoca Zaman: Qonaqdan gizli pıçıldamaq ədəbsizlikdir.

Murad: Bağışla da. Bilməmişik. Bir qələtdir elədik.

Zaman: İş yerində sizə yemək vermirlər?

Qoca Zaman: Yox, çox xəsis müdirimiz var.

Murad: Görürsən, Zaman? Belə müdirlərin əlaltısı olmamaq üçün deyirəm də. Allahdan istəmişəm, böyrək uyğun gələ, canımız qurtula bu zülümdən.

Qoca Zaman: Böyrək? Nə böyrək?

Zaman: (təşvişə düşür) Heç... Dostumun böyrəkləri ağrıyır, onu deyir.

Murad: Yox e. Burda gizlətməli nə var ki? Dayıcan, bir adama təcili böyrək lazımdır. Biz də sabah gedirik görək uyğun gəlsə böyrəyimizi verək. Babat pul verəcəklər. Varlanacağıq e! Ondan sonra sənə söz verirəm, dönər də məndən, çay da məndən, istəsən pivə də.

Qoca Zaman: Siz nə danışırsız? Bu fırıldaqdır. Qətiyyən olmaz! Belə elanları qəsdən yayımlayırlar. Kim böyrəyini satmaq istəsə orqan al-verindən tutub basırlar içəri.

Murad: Uşaq deyilik ki! Dəqiq olmasa fırladarıq. Deyərik ki, satmırdıq, xeyirxahlıq etmək istəyirdik. Sübutsuz zadsız nə edə bilərlər?

Qoca Zaman: Hə? Düzdür. Amma yenə də təhlükəlidir. Bilirsiz, bir böyrəklə yaşamaq çox çətin olar. Onda bütün yük düşür bir böyrəyə. İnsanın ömrü qısalır.

Zaman: Orası düzdür. Onsuz da mən bu işə müsbət baxmıram. Dostum təkid edir.