Zaman: Siz xəstəsiz. Siz ruhi xəstəsiz. (bağırır) Kömək edin!
Qoca Zaman: Bağırma. Sus! (təlaşla) Sus dedim sənə.
Zaman: Kömək edin!
Qoca Zaman: Axmaq adam. Özünə nə boyda pislik etdiyinin fərqində deyilsən. Ayılanda çox gec olacaq. Əlli yaşın olanda sənin çıxarılan böyrəyinin yerinə dəmir-dümür yerləşdirəcəklər. Təsəsvvür edirsən?
Zaman: Kömək edin! Tibb bacısı! Murad! Murad!
Qoca Zaman: Sən Allah, Muradı çağırma. Mən gedərəm.
Tibb bacısı:(içəri girir) Nə olub?
Zaman: Bu adam həkim deyil. Kuryerdir. Dönər daşıyır. Bura necə girib bilmirəm. Məni öldürməklə hədələdi.
Tibb bacısı: Bir dəqiqə. Mən muhafizəçiləri çağırmalıyam. (qapıdan qışqırır) Muhafizəçilər! Muhafizəçilər! Kömək edin! Xəstənin yaxınları hanı?
Qoca Zaman: Ay xanım, qışqırmayın, mən gedərəm. (Zamana) Axmaq adam. Ağıllanmayacaqsan. Gözünü pul tutub. Özün öz düşməninsən.
