Ev. İçində xeyli yeni əşyalar var. Cihazlar yoxdur. Masa üzərinə pivə, araq şüşələri görünür. Zaman divanda dərin fikirə gedib. Murad isə yanında Esmeralda ilə onun yanına gəlir.
Murad:Hə, nə olub? Yenə fikrə getmisən.
Zaman: Ah, Murad. Heç bilmirəm nə edim? Axı mən öz istədiyim heç bir şeyi edə bilmədim. Pulu əlimə alandan sonra ən müqəddəs arzularım arxa plana keçdi.
Murad: Bəsdir görək. Nə idi sənin müqəddəs arzuların, hə? O müqəddəs arzulara and olsun ki, sən elə pulu alandan sonra ağıllandın. Esmeralda, heç bilirsən bu Zaman nə arzulayırdı? Fizika laboratoriyası! Pəh! Arzuya bax! Kişinin oğlu kosmik gəmi modeli hazırlayırdı. İnsan qonşu qalaktikalara işıq sürəti ilə gedə biləcəkmiş! Pəh! Gör necə müqəddəs arzudur!? (Esmeraldanı öpür)
