Zaman Maşını (İki hissəli komediya) Keçmişlə gələcəyin elmi-bədii sintezi

Esmeralda: Belə götürəndə pis fikir deyil ki.

Zaman: Necə yəni?

Esmeralda: Girək nigaha, olaq rəsmi ər-arvad. Amma mən Muradiklə yaşayım. Hökmən gərək həqiqi ər-arvad olaq? İndi nə çoxdur belə nigahlar?!

Zaman: Ya səbir! (qışqırır) Ya səbir! Murad, mən özümü yaxşı hiss eləmirəm. Bu qız nə danışır?

Esmeralda: Burda nə var e? Hər şeyi bu qədər böyütməyin.

Murad: Esmeralda! Kəs səsini!

Qapı döyülür. Üçü də təlaşla bir-birinin üzünə baxır. Murad gözlükdən çölə baxır və diskinir. Gözlərini ovxalayıb yenidən baxır.

Zaman: Nə olub? Kimdir?

Murad: Hallusinasiya görürəm, deyəsən.

Esmeralda: Yenə atamdır?

Murad: Atan bundan yaxşıdır. Bu başqa bir bəladır.

Zaman: (qapıya yaxınlaşır) Kimdir e? (gözlükdən baxır) Bir bu əskik idi! Bu hardan çıxdı yenə?