ZiKİr ehline sorun kitabın Orijinal Adı: «Fes'elu Ehle'z Zikri» Pr. Dr. Muhammed Ticani Semavi Ensariyan Yayınları – Kum Bas

"EVLERİNİZDE OTURUN, AÇILIP SAÇILMAYIN."

        Yüce Allah Peygamber'in (s.a.a.) zevcelerine evde oturmalarını, örtüsüz dışarı çıkmamalarını, Kur' an okumalarını, namaz kılmalarını, zekat vermelerini ve Allah ve Resulüne itaat etmelerini emretmektedir.

        Resulullah (s.a.a.) da vefatından önce onları uyararak şöyle buyurmuştu: "Sizden hangisi deveye binecek de Hav'eb köpekleri ona ürüyecek?"

        Aişe dışında Resul-i Ekrem'in (s.a.a.) bütün zevceleri Allah ve Resulünün emrine boyun eğip itaat ettiler. Ama Aişe bütün emirleri çiğneyerek Resulullah'ın (s.a.a.) uyarılarını dikkate almadı. Tarihçiler, Ömer'in kızı Hafsa'nın da
--------------------------------

1- Sahih-i Buhari, c. 5, s. 23; Sahih-i Müslim, c. 4, s. 1871,

h. 2404, Hz. Ali'nin Faziletleri Babı. 2- Müstedrek-i Hakim, c. 3, s. 130; Tabarani, el-Mu'cem'ul-Kebir,
c. 23,s. 380,h. 901.

Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında / 141

Aişe ile birlikte Hz. Ali'ye karşı savaşa çıkmak istediğini, fakat kardeşinin yukarıda işaret edilen ayeti okuyarak onu bu işten vazgeçirdiğini yazarlar. Ama Aişe deveye bindi ve Hav' eb köpekleri ona ürüdüler.

        Taha Hüseyin el-Fitnet 'ul-Kubra (Büyük Fitne) adlı kitabında şöyle yazar:

        "Aişe savaşa giderken yolda bir suya vardı. Orada köpekler ona ürüdüler. Oranın neresi olduğunu sorunca, "Burası Ha'veb'dir." dediler. "Hav'eb" ismini duyunca Aişe korktu ve ürpererek şöyle bağırdı: "Beni geri çevirin, beni geri çevirin! Çünkü Resulullah'tan (s.a.a.) eşlerine "Hav'eb köpekleri hanginize ürüyecek acaba?" diye buyurduğunu duydum. Bunun üzerine Abdullah bin Zübeyr gelerek Aişe'yi sakinleştirdi. Sonra Beni Amir kabilesinden elli kişiyi getirterek oranın Hav' eb olmadığına dair yalan yere onlara yemin ettirdiler.

        Bence bu rivayet, Aişe'nin suçunu hafifletmek için Ümeyye Oğulları tarafından uydurulmuştur. Onlar Aişe'nin, kızkardeşinin oğlu Abdullah bin Zübeyr tarafından kandırılmış olduğunu ve elli kişinin oranın Hav' eb olmadığına dair yemin etmesinden sonra Aişe' nin artık yoluna devam etmesinde bir sakınca olmadığına inandırmak istemişlerdir.

        Peki bu ahmak ve akılsız insanlar, Aişe'nin Hav'eb suyuna ulaşmadan önce, evinde oturmayıp deveye binerek Allah ve Resulünün emirlerini çiğnemesine ve müminlerin anası Ümmü Seleme'nin öğütlerini dinlememesine ne diyecekler?!

        Tarihçiler yazıyorlar ki:

        Ümmü Seleme Aişe'ye şöyle dedi: "Hatırlıyor musun,

142 / Zikir Ehline Sorun

bir gün Resulullah (s.a.a.) Hz. Ali ile halvet etmiş konuşuyordu. Konuşmaları uzayınca sen onlara saldırmak istedin de ben seni engellemeye çalıştım. Ama sen beni dinlemeyerek onlara saldırdın. Fakat çok geçmeden ağlayarak geri döndün. "Sana ne oldu?" diye sorduğumda dedin ki: "O ikisi fisıldaşırken yanlarına gidip Ali'ye; "Resulullah'ın dokuz gününden sadece bir günü bana aittir. Bu bir günde de beni yalnız bırakmayacak mısın ey Ebu Talib'in oğlu?" dedim. Bunun üzerine Resulullah öfkeden yüzü kıpkırmızı olduğu halde bana dönerek;

        "Hadi geri dön git! Allah'a andolsun, Ali'ye düşman olan imandan çıkmış olur." diye buyurdu." Ve sen pişman ve kızgın bir halde geri döndün. "

        Aişe; "Evet, hatırlıyorum." dedi.

        Ümmü Seleme dedi ki:

        "Yine hatırlıyor musun, bir gün ben ve sen Resulullah'ın (s.a.a.) yanındayken bize buyurdu ki:

        "Sizin hanginiz deveye binecek de Hav'eb köpekleri ona ürüyecek ve o doğru yoldan sapmış olacaktır?" Biz; "Bundan Allah' a ve Resulüne sığınırız." dedik. Sonra Resulullah eliyle senin sırtına vurup; "Sakın o sen olmayasın ey Humeyra!" buyurdu."

        Aişe; "Evet, bunu da hatırlıyorum." dedi.

        Ümmü Seleme dedi ki: "Yine hatırlıyor musun, bir gün baban ile Ömer Resulullah'a geldiler. Biz perdenin arkasına geçtik. Onlar Resulullah'a; "Ey Resulullah! Senin ne zamana kadar bizimle birlikte olacağını (yaşayacağını) bilmiyoruz. Keşke senden sonra kendisine sığınacağımız halifenin kim olduğunu bize bildirseydin!" dediler. Resulullah (s.a.a.) onlara buyurdu ki: "Evet, ben onun şu anda nerede oldu-

Ehl-i Beyt (a.s) Hakkında / 143

ğunu biliyorum. Ama bunu yaparsam siz onun etrafından dağılırsınız; tıpkı İsrail Oğullarının Harun'un etrafından dağıldığı gibi." Onlar da sustular. Sonra da çıkıp gittiler. Onlar dışarı çıkınca biz Resulullah'ın (s.a.a.) yanına gittik. Sen Resulullah'a karşı bizim hepimizden daha cesaretli olduğun için;

        "Ey Resulullah! Kimi onlara halife etmek istiyordun?" diye sordun.

        Resulullah (s.a.a.) buyurdu ki:

        "Ayakkabısını tamir eden adamı."

        Aşağıya indiğimizde Ali'nin ayakkabısını tamir ettiğini gördük. Sen;

        "Ey Resulullah! Biz sadece Ali'yi görüyoruz." dediğinde

        Resulullah (s.a.a.):

        "İşte halifem odur." buyurdu."

        Aişe; "Evet, bunu da hatırlıyorum" dedi.

        Bunun üzerine Ümmü Seleme ona dedi ki: "Peki ey Aişe, niçin bildiğin halde bu savaşa gidiyorsun?" Aişe; "Ben halkın arasını ıslah etmek, düzeltmek istiyorum." dedi.1  Ümmü Seleme ona sert çıkışarak dedi ki: "İslam'ın direği eğilirse kadınlar onu düzeltemezler; kırılırsa kadınlar onu onaramazlar. Kadınların en iyisi, gözlerini aşağı indirenler, şeref ve haysiyetlerini koruyanlardır. Sana şunu soruyorum: Deveye binip bir su kaynağından diğer bir kaynağa gittiğin halde bu çöllerin birinde Resulullah'la (s.a.a.) karşılaşırsan, ne dersin acaba?! Vallahi eğer ben senin yaptığını yapsaydım, sonra da bana; "Cennete gir" denilseydi, üzerime örttüğü perdeyi yırttığımdan dolayı Muhammed'le karşılaşmaktan utanırdım..."2
--------------------
1- İbn-i Ebi'I-Hadid, Şerh-i Nehc'ü1-Belağa, c. 6, s. 217 - 218.
2- el-Musannef Fi Garib'il-Hadis, c. 2, s. 184; el-İmame ve's-Siyase, c.1, s.55

144 / Zikir Ehline Sorun

        Aişe Ümmü Seleme'nin öğütlerine kulak asmadığı gibi birçok ihlaslı sahabenin de nasihatlarını dinlemedi. Taberi, Tarih kitabında Cariye bin Kudame-i Sa'di'nin ona şöyle dediğini rivayet eder:

        "Ey müminlerin anası! Vallahi Osman bin Affan'ın öldürülmesi, senin bu mel'un deveye binerek evinden çıkıp kendini silahlara hedef kılmandan daha kolaydır. Allah sana evinde oturmanı ve saygınlığını korumanı emretmişti; ama sen evinden çıkarak saygınlığını korumadın. Seninle savaşan, seni öldürmeyi de göze almıştır. Eğer iyi niyetle yanımıza geldiysen, evine geri dön ve eğer niyetin iyi değilse git halktan yardım iste!"1