Ulucanlar katliamının birinci yıldönümünde Ümit Altıntaş ve Habip Gül yoldaşların anıları önünde saygıyla eğiliyorum. Yoldaşlarımızın devrimci militan kimlikleri, birikim ve deneyimleri mücadelemizde bize hep yol gösterecek.
Düşünen ve savaşan iki komünist önder, iki can yoldaşımızdı onlar. Ümit ve Habip yoldaş partinin işçileriydiler. İğneyle kuyu kazmak gibi bir sabırla partiyi var etme ve en iyisini yapma çabasından geri durmadılar. Parti ve işçi sınıfı için savaştılar, düşünce ürettiler, partiyi her zaman bir adım ileri taşımak, sınıfla bağlarını güçlendirmek için çalıştılar. Düşmana ve devrim kaçkınlarına asla taviz vermediler.
Habip yoldaş zindanda hep en öndeydi ve partiyi en(258)iyi şekilde temsil etti. Habip yoldaşın düzene karşı daha çocukluk yıllarından başlayan öfkesi onu genç bir işçi iken örgütlü mücadeleyle buluşturdu. Devrimciliklerini tüketen, kurduğu düzenle başbaşa kalmayı tercih eden devrim kaçkınlarına karşı mücadele bayrağını elinden hiç bırakmadı. Yıllardır görmediği çocuklarının özlemi hiçbir zaman geri dönmesine vesile olmadı.
