’nin sonlarıydı. Ümit Ümraniye Cezaevi’ndeydi. Bu ikinci kez cezaevine girişiydi, daha önce birkaç ay Bayrampaşa’da kalmış, salıverilmişti. Şubat 1998’deki görüşlerden birinde Melek’e bir şiir ile
1997’nin sonlarıydı. Ümit Ümraniye Cezaevi’ndeydi. Bu ikinci kez cezaevine girişiydi, daha önce birkaç ay Bayrampaşa’da kalmış, salıverilmişti. Şubat 1998’deki görüşlerden birinde Melek’e bir şiir iletti:
“Sıcak bir dostluğumuz, kendimize bile ifade etmediğimiz özel bir yakınlığımız olsa da beklemiyordum. Sonra ‘niye evlilik’ diye konuşmaya başladık. Evlilik gibi özel bir tarza ihtiyacımız yoktu. Ancak cezaevinde sadece evli olanlar açık görüş yapabiliyordu. ‘Değer mi’ diye sorduk birbirimize. Sonunda değdiğine karar verdik...”
