Oğul, dört yıldır yatalak haldeyim. Kabrine bile gelemiyorum. 5 ay içinde iki kez kabrine geldim, oysa ben her gün gelmek istiyorum. Beni yiyip bitiren; oğlumu karşılayamadım, son yolculuğunda yoldaş olamadım. Bir tas su dökemedim, oğlumun hizmetini(321)yapamadım. Güzel gözlüm, benim için hep yaşıyorsun. Çocukların gözümde birer Nevzat’tır. Yavrum o zalimlerin evi-yuvası yıkılsın. Onlar benim evimi yıktı, ocağımı söndürdüler. Benim oğlumun cenazesi yine de evine geldi, yıkandı. Abileri, ablaları oğlumun istediği gibi, onun sevdikleriyle son yolculuğuna uğurladılar. O zalimlerin cenazesi bile bulunmasın, yıkanmasın, yakınları hasret gitsin.
Dostları ilə paylaş: |
