Yaşamın yoğunluksuz anlarını öyle bütün bütün doldururdun ki, senden etkilenip de devrimle aradaki köprüleri onarmaya girişilmemesi, en küçük bir zaafı bile hatırlayıp ona karşı mücadeleye girişme isteğinin uyanmaması olanaksızdı. Herhangi bir sıradan konuşma, öylesine muhabbetler, her an senin politik kritiklerine, dostça iğnelemelerine maruz kalmak durumundaydı. Edinebileceğin teorik, politik, bilimsel, güncel, sanatsal, vb. her tür bilgi birikimi -örgütsel illegaliteyi ihlal edenler hariç- senin için edinilmesi gereken bilgiydi. Bu bilgi hayal gücünü zenginleştirip isyanını güçlendirmeye yarıyordu. “Yaratıcılığın sonu, isyanın sınırı” yoktu. Tek başına fütursuzca faaliyete çıkardın. “Bu yazı için tam üç kutu sprey bitirdim” diye tatlı yakınmaların; yeni çıktığın işkence tezgahının ayrıntılarını anlatırken, “en eğlencelisi tazyikli suydu biliyor musunuz, aslında bütün güç sende, sadece susuyorsun, çok basit bir şey.(273)Onlarınsa eli kolu bağlı, yapabilecekleri hiçbir şey yok” diye, yüreğinin özgürleştirdiği bilincinle yarattığın direnişlerin...
Dostları ilə paylaş: |
