| Habip kadar sade ve yalın, Habip kadar içten ve samimi...
Ulucanlar’da iç politik süreçlerimiz boyunca Ümit’in(181)tartışma ve değerlendirmelerde ortaya koyduğu düşünsel kapasite beni Ümit’e daha da yakınlaştırıyordu. Ümit’le konuşmak, tartışmak ve onu dinlemek apayrı bir heyecan veriyordu. Bu yakınlaşma daha öncesinde, “B.Özen/A.Özen” imzalı yazıların içerdiği zengin teorik-politik değerlendirmeler üzerinden başlamıştı. Bu değerlendirmeler ufkumda yeni pencereler açıyor, devrimci teoriyi kavramada ve güncel gelişmelere uygulamada önemli bir düşünsel yetenek ve zenginlik kazandırıyordu.
Ancak düşünsel çerçevede oluşan bu ilgi ve yakınlık, henüz kişisel ilişkiler çerçevesinde aynı düzeye sahip değildi, bir kopukluğu dahi ifade ediyordu. Kişiliğini yakından tanıyamamış olmam nedeniyle, Ümit başlangıçta bende itici bir etki uyandırmıştı. Ümit’in ilişki ve davranışları, kendini önemseyen, karşısındakini küçümseyen küçük-burjuva bir kişi izlenimi yaratmıştı. Ancak Ümit’i tanıdıkça ne denli yanıldığımı anladım. Böylece düşünsel çerçevedeki ilgi ve yakınlık kişisel ilgi ve yakınlaşmayla da birleşti. Ümit bu anlamda da beni şaşırtıyordu. Çünkü, o itici görünümün altında Habip kadar sade ve yalın, Habip kadar içten ve samimi, Habip kadar yüreği bir çocuk tazeliğinde eşsiz bir insan vardı.
Dostları ilə paylaş: |
