Beytul-əhzan naləsi
Yüklə 0,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Çаp tаriхi:............................................2017 Çаp növbəsi:.....................................Birinci
- Ya Hüseyn (ə)
| 2 Kitаbın аdı:.................Beytül-əhzan naləsi Müəllif:............Hacı Davud Sadiqi Təbrizi Nəşr еdən:.....................................Şəhriyar Çаp tаriхi:............................................2017 Çаp növbəsi:.....................................Birinci Tirаj:....................................................3000 3 Bismillahir-rəhmanir-rəhim Ya Hüseyn (ə) Lütfün olsa ya Hüseyn dərdi-dil ağaz eylərəm Aşiqanə gəlmişəm dərgahına raz eylərəm Sən mənə nokər desən, mən şahlara naz eylərəm Etibarımsan, şüarımsan, vüqarımsan Hüseyn. Həzrət Əli (ə) Bürci-elmü-əmələ mahi-dirəxşandı Əli Ruhi-İncil və Sühuf, batini-Qurandı Əli Müshəfi-natiqi-Həqq, cohəri-imandı Əli Valiyi-mülki-şəriətdi, vilayət varıdı Xaliqindən iki aləmdə niyabət varıdı Yığalar bir yerə gər fatehi-əqmarları Sürəti nura çata sürəti-əfkarları Münhəsir fəzli-Əlidən ola qoftarları Behər təhqiq yüz il vəxt edələr bəzli-Əli Qülleyi-fəzlinə çatmaz birinin hərgiz əli O məsihi üzə cari elədi gözdən yaş Öz kitabında yazıb bu sözü alim belə faş Hər yüz ildə bu cahana bir Əli gəlsin kaş Zəngi-küfrü çoxu qəlbdən əbədən silmədilər 4 Əllərindəydi Əli, qədrini heç bilmədilər Mərkəzi-ədlidi ol şiri-Xuda məhkəməsi Bər xilafi həqq ucalmazdı onun soti-səsi Hansı qaziydi Əlitək eləyə dadrəsi Rəyin Allaha görə həqqə tərəf verdi Əli Ədl ilə hökm elədi ədlə şərəf verdi Əli Kimdi mövla kimi insanları təlim elədi Südü meyl etmədi tək nəfsinə təhrim elədi İbni Mülcəm kimi namərd ilə təqsim elədi Aləmi, adəmi şayistədi heyran eləsin Kimdi öz qatilinə bir belə ehsan eləsin Mürtəzanın halı ayrı siyaq idi o gecə Sübhədək yatmamışdı, oyaq idi o gecə Qızı Gülsümə babası qonaq idi o gecə O gecə ayrı gecəydi, ürəyin dağlardı Göydə ulduzlara baxdıqca Əli ağlardı Dedi: Gülsüm yanan qəlbimi incitmə baba Belə qəlbim darıxır, sən məni tərk etmə baba Nigəranam bu gecə məscidə gəl, getmə baba Dedi Gülsümə qızım, mən sizi tərk etməliyəm Vədeyi-vəsl yetib, ağlama mən getməliyəm Məscidə gəldi Əli, hazır olub əhli-niyaz İqtida eylədilər həzrətə başlandı namaz Fürsəti saldı Muradi ələ ol səflə nəvaz Müztəribdir ələni fikr eləmir əncamə 5 Xirməni-əqlinə od salmışdı Qüttamə Qozayıb tiğeyi-şəmşiri o namərdi-dəğa Yumdu cənnətdə gözün Fatimə başlandı nəva Endi şəmşir, boyandı qana şiri-Xuda Hay-hu qopdu, namazın kəsilib zəmzəməsi Ucalıb Heydəri Kərrarın o dəm fuztu səsi Yetiribdir başı üstə Həsəneyn özlərini Sildilər yarəli şirin o gözəl gözlərini Mənzilə gəlsə edər faş ürək sözlərini Qoydular parə kilimə şəhi-Xeybərşikəni Gətdilər öz evinə peykəri şahi-zəməni Saldılar bəstərinə evdə o dəm mövlanı Yarə səngin idi, durmurdu müqəddəs qanı Əlləri yarənin üstə çağırır Zəhranı Saldı dildən məni yarə, ürəyim çox sıxılıb Fatimə harda qalıbsan, gəl əmoğlun yıxılıb Fatimə, sən mənə xatir ürəyin dağlamısan Gecələr sübhə kimi məndən ötür ağlamısan Cənglərdən qayıdanda yaramı bağlamısan Hardasan Fatimə, gəlsən sənə çox vardı sözüm Dözmüşəm indiyədək yoxdu daxi məndə dözüm Dedi Zeynəb: babacan olmadı dərman yarana İzin ver mərhəm edim göz yaşı əlan yarana Anasız Zeynəbin olsun baba qurban yarana 6 Bisəbəb əşgimi xuni-dilimə qatmamısan Bu gecə var xəbərim sübhə kimi yatmamısan Yarəli gəldi Əli, gəldi bu mətləb qabağa Çıxdı evdən hamı giryan və müəzzəb qabağa Dövrə naməhrəm idi, çıxmadı Zeynəb qabağa Kərbəlada vəli bu Zeynəb idi, əhli əza Əlləri başda qaçırdı o qədər düşmən ara Ravi nəql eylir: təll üstə nə gördüm o zaman Ucaboy bir xanımı başda əli, qəlbdə fəğan Gəh qaçır, gəh yıxılır, göz yaşı rüxsarə rəvan Vardı ləşgərdə necə həmhəmə də baxmırdı Ya Hüseyn səslir, naməhrəmə də baxmırdı Dedi qardaş yenə də səbr evini yıxmamışam Kufədə Heydərə xatir belə qəlb sıxmamışam Mürtəza yarələnəndə qabağa çıxmamışam Xeymədən indi Hüseyn, məqtələ birbaş gəlirəm Baxmıram dövrədə naməhrəmə qardaş gəlirəm Nəql edir ravi: qərəz çatdı Hüseyn qardaşına İzin verdi o zaman qanə dönən göz yaşına Sinəsi üstə görüb Şimri, əl atdı başına Dedi qoyma ayağın mərifət ayinəsinə Çəkməli çıxma Hüseynin yaralı sinəsinə Dözə bilməz bacıdı, gül kimi birdən soldu Tərzi dəva əvəz oldu, qəlbinə qan doldu 7 Gördülər Zeynəb özü Şimrilə dərgir oldu Şimr istir kəsə qeyzilə Hüseynin başını Zeynəb əl çəkmir ondan, qutara qardaşını Üzülüb çarəsi Zeynəb xanımın hər yerdən Xəncərə atdı əlin çəkdi Hüseyn vay birdən Qəbzəsi Şimrin əlində, bu tutub xəncərdən Keşməkeş tul tapıb, mahəsəli dərk et özün Bilmirəm noldu o saətdə Hüseyn açdı gözün Yüklə 0,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|