Erzincan üNİversitesi EĞİTİm faküLtesi temel eğİTİm böLÜMÜ okul öncesi ÖĞretmenliĞİ anabiLİM DALI okul öncesi EĞİTİme giRİŞ dersi Ödevi



Yüklə 63,79 Kb.
tarix27.10.2017
ölçüsü63,79 Kb.
#16000

açıklama: http://www.erzincan.edu.tr/userfiles/image/amblemweb.gif

ERZİNCAN ÜNİVERSİTESİ

EĞİTİM FAKÜLTESİ

TEMEL EĞİTİM BÖLÜMÜ

OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMENLİĞİ ANABİLİM DALI
OKUL ÖNCESİ EĞİTİME GİRİŞ DERSİ ÖDEVİ
ÖDEVİ HAZIRLAYANLAR

NUMARA AD-SOYAD

151243045 Ali OFLAZ

161213014 Emre GÜVEN

KONU
FRANSA TANITIM

DERS YÜRÜTÜCÜSÜ

YRD. DOÇ. DR. MÜGE YURTSEVER KILIÇGÜN

ARALİK 2016 ERZİNCAN

İÇİNDEKİLER SAYFA NO

Grup üyeleri ve görevleri ……………………………………………………………. 3

Fransa’nın coğrafi konumu…………………………………………………………… 4

Fransa’nın yönetim şekli ……………………………………………………………. 4-5

Fransa’da konuşulan diller…………………………………………………………… 5

Fransa’da inançlar ……………………………………………………………. 5-6

Fransa’nın nüfus bilgileri ……………………………………………………………. 6

Fransa’da ulaşım ……………………………………………………………. 7

Fransa’da ekonomi ……………………………………………………………. 7-8

Fransa’da turizm ………………………………………………………….. 8

Fransa’nın mutfağı …………………………………………………………… 8-9

Fransa’da eğitim ……………………………………………………………. 9-10

Eyfel kulesi ve hikayesi ……………………………………………………………. 10-11

Değiş tokuş oyunu …………………………………………………………… 12

Poster ve eyfel kulesi maketi ……………………………………………………….. 13

Kaynakça …………………………………………………………. 14





GRUP ÜYESİNİN

ADI DOYADI

ALİ OFLAZ

EMRE GÜVEN


ÖDEVİN HAZIRLANMA SÜRECİNDE GÖREVİ

Slaytı ve raporu hazırlamak

Maketi,afişi hazırlamak ve oyun ve oyunun materyallerini belirleyip hazırlamak


FRANSA’NIN COĞRAFİ KONUMU

Fransa ya da resmî adıyla Fransız Cumhuriyeti ana kara toprakları Batı Avrupa'da bulunan ve dünyanın pek çok bölgesinde denizaşırı toprakları olan bir ülkedir.Fransa kıtayı, güneyde Akdeniz'den kuzeyde Manş Denizi ve Kuzey Denizi'ne, doğuda Ren Nehri'nden batıda Atlas Okyanusu'na kadar yayılan topraklarda yer alır. Metropolitan Fransa olarak adlandırılan, ülkenin Avrupa sınırları içinde bulunan bölümü, kıtanın batı bölümünde yer almaktadır. Ancak Fransa; Kuzey Amerika, Karayipler, Güney Amerika, Hint Okyanusu, Büyük Okyanus ve Antarktika'ya yayılan geniş bir coğrafyada çok sayıda il ve özel bölgeye de sahiptir. Bunlardan doğrudan Fransa'ya ait olanlar denizaşırı iller; kendi içlerinde bağımsız, savunma konusunda Fransa ile anlaşmalı olan ortak ülkeler ise collectivités d'outre-mer kısaca COM (Türkçe: Denizaşırı Topluluklar) olarak adlandırılır.Fransa'nın Avrupa kıtasındaki toprakları 547.030 kilometrekarelik bir alan kaplar. Bu alanla Fransa, Avrupa Birliği içinde İspanya'dan biraz farkla toprak bakımından en büyük ülke sıfatını taşır. Fransa toprakları, batıda ve kuzeyde kıyı ovalarından, güneydoğuda Alp dağ zincirine, iç Fransa'da Masifi Central olarak anılan yüksek bölgelere ve güneybatıda Pirenelere kadar uzanan değişik bölgelerde, farklı yer şekillerine sahiptir. Alplerde yer alan ve Batı Avrupa'yla Avrupa Birliği'nin en yüksek noktası olan 4807 metre yüksekliğindeki Mont Blanc, Fransa ile İtalya sınırında yer almaktadır.Kıta Fransası ayrıca Loire Nehri, Garonne Nehri, Seine Nehri ve Rhône Nehri gibi büyük ve karmaşık bir akarsu ağıyla örülmüştür. En alçak noktası deniz yüzeyinin iki metre altında bulunan Camargue deltası içinde yer almaktadır. Yüzölçümü 8.680 kilometrekare olan Korsika adası ise Akdeniz kıyısındaki Nice kentine 128 deniz mili uzaklıktadır. Denizaşırı iller ve ortak topraklar da işin içine katıldığında Fransa'nın toplam yüzölçümü 674.843 kilometrekaredir. (Antarktika, Adélie Bölgesi hariç) Bu hâliyle Fransa yeryüzünün %0.45'ini kaplar. 11 milyon kilometrekareyle Fransa, Amerika Birleşik Devletleri'nin ardından dünyanın en büyük ikinci münhasır ekonomik bölgesine de sahiptir.Kıta Fransası, Avrupa ana karasının batısında, 41 ile 51 kuzey paralelleri arasında yer alır. Kuzey ve kuzeybatı kesimlerinde ılıman iklim egemendir ve denizelliğin etkisi iç bölgelerin de iklimlerini biçimlendirmektedir. Güneydoğuda ise Akdeniz iklimi egemendir. Batı kesimler okyanusal iklim etkisi altındadır ve yüksek miktarda yağış alır. Bu bölgelerde kışlar ılık ve yazlar serin geçer. İç kesimlerde sıcak, fırtınalı yazlar ve soğuk ama kurak kışlar görülür. Alplerde ve ülkenin diğer yüksek kesimlerinde Alp iklimi yaşanır. Bu soğuk bölgelerde yılın belirli dönemlerinde sıcaklıklar sıfırın altında seyreder ve yağan kar altı ay yerde kalır.

FRANSA’NIN YÖNETİM ŞEKLİ

Fransa Cumhuriyeti, yarı başkanlık sistemiyle yönetilen, köklü bir demokrasi geçmişine sahip üniter bir devlettir. Beşinci Fransa Cumhuriyeti olan günümüz Fransasının anayasası 28 Eylül 1958 yılında yürütülen bir halkoylaması sonucu onaylanmıştır. Bu anayasa parlamentoya oranla devletbaşkanının yetkilerini arttıran yasalar içerir. Fransa'da devlet yönetiminin iki kanadı vardır: Fransa Cumhurbaşkanı ve Hükûmet. Ülkenin cumhurbaşkanı ülke çapında 18 yaşını doldurmuş ve oy kullanma hakkı olan tüm seçmenler tarafından beş yıllık dönem için (eskiden yedi yıl) seçilir. Hükûmet ise cumhurbaşkanı tarafından atanan bir başbakan tarafından yönetilir.

Fransız Parlamentosu iki meclisli bir yasama organıdır: Fransa Ulusal Meclisi ve Senato dur. Ulusal meclisteki milletvekilleri geldikleri yerel seçim bölgesini temsil ederler ulusal seçimlerde 5 yıllık süre için seçilirler. Seçilen 577 milletvekili Bourbon Sarayı'nda toplanır. Ulusal meclisin bakanlar kurulunu düşürme yetkisi vardır. Bu nedenle partilerarası koltuk dağılımı hükûmetin kararına doğrudan etki eder. 343 senatör ise tüm Fransa çapında halk tarafından seçilmiş olan belediye meclisi üyelerinden, il yerel meclis üyelerinden, Bölge yerel meclis üyelerinden oluşan seçmenler tarafından dokuz yıllık bir süre için seçilir. Senato seçimleri her 3 yılda bir yapılır ve her seçimde senatonun üçte biri yenilenir.[8] 2010'dan itibaren senatörler 6 yıllık bir süre için seçilecektir ve yine her üç yılda bir yapılan seçimlerde yarısı yenilenecektir. Senato Lüksemburg Sarayı'nda (Palais du Luxembourg) toplanır. Senato'nun yasama gücü sınırlıdır: Senato ile ulusal meclis arasında anlaşmazlık olması durumunda son söz Ulusal Meclis'e aittir. Meclisin gündemini belirlemede hükûmetin büyük etkisi vardır. Ulusal meclis ve senato birlikte, Versailles şatosunda toplanıp Fransa Parlamentosu'nu oluştururlar. Yalnızca anayasa değişikliğiyle ilgili olarak ve uluslararası bazı anlaşmaları onaylamak amacıyla toplanırlar.Fransa politikaları iki ana politik görüş çevresinde şekillenir: sol görüşlü politikacılar Fransa Sosyalist Partisi etrafında, sağ görüşlü politikacılar Halk Hareketi Birliği partisi etrafında örgütlenmişlrdir. Meclisin yürütme kanadında Halk Hareketi'ne mensup vekiller çoğunluktadır.

FRANSA’DA KONUSULAN DİLLER

Fransa'nın tek resmî dili Fransızcadır ancak ülkede pek çok yerel dil, lehçe ve azınlık dili de yaygın olarak konuşulur. Bu dilleri konuşanlar çoğunlukla Fransızcayı da akıcı biçimde konuşan iki-dilli kimselerdir. Fransızca Avrupa Birliği'nin, Afrika Birliği'nin ve Birleşmiş Milletler'in de resmî dillerinden biridir.Fransızca Hint-Avrupa dil ailesinin Roman dilleri koluna bağlıdır. Latin harfleriyle yazılır ancak özel işaret almış pek çok ekleme harf barındırır. Zengin bir sözcük dağarcığına sahiptir. Académie française adıyla anılan Fransız Akademisi tarafından düzenlenir.Fransa'da Fransızca dışında yetmişin üzerinde dil ve lehçe konuşulur. Bunlardan pek çoğu Franszıca ile yakın akrabadır. Ancak Baskça ve azınlık dilleri tümüyle Fransızcadan farklı olup geniş ölçüde ülkede konuşulmaktadır.

FRANSA’DA İNANÇLAR

Fransa, inanç özgürlüğünün anayasal olarak güvence altına alındığı laik bir ülkedir. Ocak 2007'de yürütülen bir anket çalışmasının sonuçlarına göre Fransızların %51'i kendilerini Hristiyanlığın Katolik mezhebi ile ilişkilendirmiş, %31'i agnostik ya da ateist olduğunu belirtmiş, %10 başka dinlere inandığını dile getirmiş, %4'ü İslam inancına mensup olduğunu, %3'ü Protestan mezhebinden geldiğini, %1'i Yahudi, %1'i de Budist olduğunu söylemiştir.Avrupa ülkelerinde istatistiksel araştırmalar Avrobarometre adlı kuruluşun yürüttüğü daha günel bir çalışmaya göre, Fransız halkının %34'ü bir tanrının varlığına inandığını,%27'si bir tür yaşam gücü ya da kutsal varlığa inandığını, %33'ü ise herhangi bir tanrının varlığına inanmadığını ortaya koymuştur.Fransa'da yaşayan Müslümanların sayısı konusundaki varsayımlar oldukça değişkendir. 1999 yılında yapılan nüfus sayımı verilerine göre Fransa'da yaşayan ve Müslüman olması olası kişilerin sayısı 3.7 milyon olarak hesaplanmıştır. (O dönemki nüfusun %6.3'ü) Ancak 2003 yılında Fransa İçişleri Bakanlığı'nın yayınladığı ülkedeki tahminî Müslüman sayısı 5-6 milyon olarak açıklanmıştır. Müslüman nufusu çoğunlukla Arap, Magrib, Siyahî kökenliler ve Türkler oluşturmaktadır. (Nüfusun %8 ilâ 10'u)[24][25] Fransa'da yaşayan Yahudilerin toplam sayısı ise 600 bindir ve Avrupa'daki en büyük Yahudi diasporasıdır.Fransa'daki laiklik olgusu 1905 yılından bu yana Fransız hükûmetinin herhangi bir dini tanımasına engel olmaktadır. Bunun yerine Fransız hükûmeti yalnızca dinî kurum, dernek ve örgütlenmeleri tanır ve mevcut yasalar uyarınca bu oluşumların politikaya müdahale etmesine engel olur.

FRANSA’NIN NÜFUS BİLGİLERİ

Tahminî 65.1 milyonluk nüfusuyla Fransa, dünyada en yüksek nüfusa sahip on dokuzuncu ülke ve Avrupa Birliği içinde Almanya'dan sonra ikinci kalabalık ülkedir. Ülkenin en büyük kentleri, Paris, Marsilya, Lyon, Lille, Toulouse, Nice ve Nantes'dır.2004 yılında Fransa'nın yıllık nüfus artış hızı %0.68 olarak belirlenmiş ve doğum ve kadın başına düşen çocuk sayısı oranları 2005 yılında da artmayı sürdürmüştür. 2006 yılında, toplam ölümlere karşın 300 bin yeni doğum olmuştur. 2002 yılında kadın başına düşen çocuk sayısı 1.88 iken, 2008 yılında bu sayı 2.02'ye yükselmiştir.

Fransızcanın konuşulduğu yerler

Ana dil

Resmî dil



İkinci dil ya da gayrı resmî dil

Frankofon azınlıklar

2004 yılında, toplamda 140.033 kişi dış ülkelerden Fransa'ya göç etmiştir. Bunlardan 90.250'si Afrika ülkelerinden, 13.710'u ise Avrupa ülkelerinden gelmiştir.Daha sonraki yıl, 2005'te, dışarıdan alınan göç 135.890'a gerileyerek ufak bir azalma göstermiştir.Fransa, etnik açıdan geniş çeşitlilik gösteren bir ülkedir. Ülkede yaklaşık 6 milyon Mağripli ve tahminî 2.5 milyon kadar da siyahî yaşamaktadır. Günümüzde, Fransa nüfusunun yaklaşık olarak %40'ının tarihin çeşitli dönemlerinde yaşanan göç dalgalarıyla ülkeye gelenlerden oluştuğu düşünülmektedir. Fransa Ulusal Ekonomik Çalışmalar ve İstatistik Enstitüsü (kısaca) INSEE'nin yaptığı anketlere göre Fransa'da 4.9 milyon yabancı ülkelerde doğmuş göçmen vardır ve bunların 2 milyonu Fransız vatandaşlığı hakkı almışlardır.[18] Fransa ayrıca Batı Avrupa'da en çok sığınma hakkı veren ülkedir. 2005 yılında Fransa'ya yaklaşık 50 bin sığınma isteminde bulunulmuştur. Fransa'nın üyesi olduğu Avrupa Birliği'nin serbest dolaşım özgürlüğü, diğer üye ülkeler arasında olduğu gibi Fransa'yı da kapsamaktadır ancak Fransa birlik üyesi Doğu Avrupa ülkelerden gelecek göçü frenlemek için birtakım girişimlerde bulunmuş tur.Türkiye Cumhuriyeti Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Yurtdışı İşçi Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nün resmî verilere göre 31 Aralık 2006 tarihi itibarıyla çifte FRANSA’DA ULAŞIM

31.840 kilometrelik uzunluğuyla Fransa demiryolu ağı, Batı Avrupa'nın en gelişmişidir. Fransa'da demiryolları Fransa Ulusal Demiryolları Kurumu (Fransızca: Société Nationale des Chemins de fer français, SNCF) tarafından işletilir. Fransız yüksek hızlı trenleri Thalys, Eurostar ve 320 kilometre hıza çıkabilen TGV'dir. Eurotunnel Shuttle ile birlikte Eurostar, Manş Tüneli'nde işleyerek Fransa ile Birleşik Krallık'ı birbirine bağlar. Bunun yanı sıra Fransa, Andorra dışındaki tüm komşularına demiryolu ağıyla bağlıdır. Şehiriçi ve şehirlerarası ulaşımda da yeraltı demiryolu sistemleri ve otobüs hatlarını tamamlayan tramvay hatları oldukça gelişmiştir. Demiryollarının bu denli gelişmiş olmasının başlıca nedeni şehirlerarası yolcu taşımacılığının SNCF'in tekelinde olması, yani özel otobüs firmalarının olmamasıdır.Fransa'da ayrıca uzunluğu toplamda 893.300 kilometreyi bulan bir karayolu ağı da bulunmaktadır. Başkent Paris ve çevresi en yoğun yol ve otoyol ağıyla örülmüş durumdadır ve ülkenin hemen her köşesiyle doğrudan bağlantısı bulunmaktadır. Fransa'daki yollarda ayrıca komşu ülkeler Belçika, İspanya, Andorra, Monako, İsviçre, Almanya ve İtalya'daki kentlerden gelen yoğun bir de uluslararası trafik vardır. Araçlar için yıllık ruhsat kayıt ücreti ya da yol vergisi alınmamaktadır ancak otoyollara girişlerde gişeler aracılığıyla ücret toplanmaktadır. Yeni araba pazarı büyük ölçüde yerli markaların egemenliğindedir: Renault %23 (Fransa'da 2003 yılında satılan arabalara oranı), Peugeot (%20.1) ve Citroën (%13.5).[9] Fransa dünyanın en uzun köprüsü olan Millau Viyadüğü'ne ev sahipliği yapmaktadır ve ülkede Normandiya Köprüsü gibi pek çok önemli köprü daha bulunur.Fransa'da yaklaşık olarak 478 adet havaalanı bulunmaktadır. Paris dolaylarındaki Charles de Gaulle Uluslararası Havalimanı ülkedeki en işlek ve en önemli hava ulaşım merkezidir. Bu havalimanı ülkenin emtia ve yolcu ulaşımında en yoğun trafiği üstlenen merkezidir ve Paris'i dünyanın hemen hemen tüm büyük kentlerine bağlar. Air France, ülkenin ulusal ve resmî havayolu kurumu olmasına karşın ülkede pek çok sayıda yerli ve yabancı ulaşım firması da faaliyet gösterir. 10 adet büyük ölçekli limana sahip olan Fransa'nın en büyük limanı Marsilya'da bulunur ve bu liman aynı zamanda Akdeniz'deki en büyük liman olma özelliğini taşır. 14.932 kilometre uzunluğundaki suyolu ağı Fransa'da ulaşımın bir başka türüdür. Midi Kanalı aracılığıyla Akdeniz ve Atlas Okyanusu, Garonne Nehri'nden birbirine bağlanır.

FRANSA’EKONOMİ

Fransa, Avrupa'nın iktisadi açıdan güçlü ülkelerinden olmakla birlikte, yakın dönemde uygulanmaya başlanan iktisadi dünya pazarına uygulama siyasetinde güçlüklerle karşılaştığını 1971-1976 dönemi arasında ticaret bilançosunun 1986 yılı dışında sürekli açık vermiş olması da kanıtlamaktadır. Bu olumsuz nokta bir yana bırakılırsa Fransa, tarım ürünleri bolluğu ve çeşitliliği ile Avrupa Ekonomik Topluluğu içinde birinci sırada, süt ürünleri açısından da dünyada dördüncü sırada (nitekim Fransa tarım- besin sanayi ürünleri dışsatımında dünya ikincisidir) yer almasının yanı sıra, sanayisi de çok güçlü bir ülkedir.Endüstri, ülke gelirinin çeyreğini ve ticaret kazancının %80`inden fazlasını karşılar. Devlet 1990ların başından beri Fransa Telecom, Fransız Havayolları ve bankalar gibi diğer endüstrilerdeki hisselerini elden çıkarmaya başlamıştır. Yüksek orandaki işsizlik hala Fransa için sorun işgal etmektedir. Fransa, geniş refah imkânlarını ve muazzam devlet bürokrasisini kesmekten kaçınmış ve bütçe açığını kapatmak için savunma harcamalarını kesmeyi ve vergileri yükseltmeyi tercih etmiştir. Fransa, 1 Ocak 1999`daki Euro sistemi referandumuna diğer on Avrupa ülkesi ile birlikte katılmıştır.Ülkedeki satın alma gücü paritesi 1.871- trilyon $ olup, reel büyüme oranı %3.1'dir. Ülkenin %3.3'ü tarım, %26.1'i sanayi, %70.6'sı hizmet sektöründe çalışmaktadır. Enflasyon oranının tüketici fiyatlarında %2.3 olduğu ülkede iş gücü 27.88 milyon civarındadır. Ülkedeki işsizlik oranı %9.1'dir. Bununla beraber sanayi, makine, kimyasal ürünler, otomobil, metalürji, uçak, elektronik, tekstil, gıda ürünleri, turizm üzerine dayalıdır. Sanayinin büyüme oranı yaklaşık %1.5'tir. Ülkedeki tarım ürünleri buğday, tahıl, şeker pancarı, patates, üzüm, sığır, süt ürünleri, balık gibi alt bölümlere ayrılmaktadır.

FRANSA’DA TURİZM

Birleşmiş Milletler Turizm Örgütü'nün verilerine göre 2012 yılında kaydedilen 83 milyon turistle Fransa, dünyada en çok ziyaret edilen ülke durumundadır.[10] Fransa'dan sonra gelen ülkeler 67 milyon ile Amerika Birleşik Devletleri ve 57.7 milyonla Çin'dir. Fransa'ya giriş yapan 83 milyon kişi hesaplanırken ülkede yirmi dört saatten az kalan ya da Kuzey Avrupa'dan İtalya, İspanya gibi ülkelere gitmek isteyenlerin otoyollar aracılığıyla yaptıkları kısa süreli yolculuklar sayılmaz. Fransa, tarihî yapıtlarla dolu şehirlere, kumsallara, tatil merkezlerine, kayak alanlarına ve kırsal bölgelere ev sahipliği yapar. Bunların yanı sıra Fransa ayrıca inanç turizmi ile de ön plana çıkar. Hautes-Pyrénées ilinde yer alan Lourdes kenti her yıl milyonlarca turist ağırlar. 2003 yılı verilerine göre Fransa'da en çok turist çeken yapı ve yerler:[11] Eyfel Kulesi (6.2 milyon), Louvre Müzesi (5.7 milyon), Versay Sarayı (2.8 milyon), Musée d'Orsay (2.1 milyon), Arc de Triomphe (1.2 million), Pompidou Merkezi (1.2 milyon), Mont-Saint-Michel (1 milyon), Chambord Şatosu (711,000), Sainte-Chapelle (683,000), Haut-Kœnigsbourg Şatosu (549,000), Puy de Dôme (500,000), Musée Picasso (441,000), Carcassonne (362,000)'dur.

FRANSA’NIN MUTFAĞI

Fransız mutfağı Fransa'nın bölgelerine göre büyük farklılıklar gösterir. Örneğin Champagne, Alsace ve Lorraine bölgelerinde jambon ve av etleri yaygındır. Picardie, Normandiya, Bretanya ve Nord-Pas-de-Calais gibi deniz kıyısındaki bölgelerde midye, karides ve ıstakoz gibi kabuklu deniz ürünleri, Ringa, levrek ve dil balığı sıkça kullanılır. Loire vadisinde koyun eti, av etleri, özellikle yetiştirilmiş mantar çeşitlerine ve keçi sütünden yapılmış peynirlere rastlanır. Gaskonya'nın başını çektiği guney batı mutfağının spesiyaliteleri pate, terin, ördek konfi ve magretdir. Bu bölge özellikle foie gras üretimi ile ünlüdür. Paris civarındaki Île-de-France bölgesi ise ülkenin her bölgesinde yaratılmış yemeklerin kolayca bulunabildiği ortak bir noktadır. Sadece Paris kenti sınırları içinde 5.000'i aşkın restoran bulunmaktadır. Michelin firması tarafından 1900 yılından bu yana yayınlanan Le Guide Michelin (Michelin Rehberi) tarafından en yüksek notu alan restoranlar genellikle Paris kenti civarında bulunurlar. Şarap, peynir ve tereyağ Fransız mutfağının en önemli ögeleri arasındadır. Bu yiyecek maddelerinin kalitesini düzenlemek amacıyla Appellation d'origine contrôlée (kökeni kontrol edilen) denilen bir sistem oluşturulmuştur. Fransa Tarım Bakanlığına bağlı bir devlet kurumu bu yiyecek maddelerinin kalitesini kontrol altında bulundurur. Fransa'da 10 civarında belli başlı şarap üretim bölgesi vardır. Bunlar arasında Alsace, Bordeaux, Burgonya, Champagne, Korsika, Jura, Languedoc-Roussillon, Loire, Provence, Rhône ve Savoy bulunur. Eskiden 350-400 civarında olan Fransız peynir çeşitleri günümüzde 1.000'i aşmıştır. Tanınmış Fransız peynirleri arasında Brie, Camembert ve Rokfor gibi çeşitler bulunur.

FRANSA’DA EĞİTİM

Fransa eğitim sisteminin formal temelleri Condorcef in 1971 yılında geliştirdiği

model ile atılmıştır. Condorcef in modeline, göre dokuz ile on üç yaşları arsında bulunan her

400 kişi için bir ilkokulun, her 4000 kişi için bir ortaokulun, her ilde bir enstitünün açılması

öngörülmekteydi. Bu modelde bütün bilimlerin ele alındığı liselere ve matematik, ahlak, tabiat, edebiyat alanlarında araştırmaları sürdüren bilim ve sanat heyetlerine de yer verilmekteydi.

1833 yılında eğitim 11 yasma kadar zorunlu hale getirildi. 1881' de çıkarılan bir yasa

6-13 yaş arasındaki herkes için eğitim görme zorunluluğu getirildi. Daha sonra 1959' da

zorunlu eğitim çağı 16 yaşına kadar uzatıldı. 1981' de zorunlu eğitim 18 yasma kadar

uzatıldıysa da uygulanamadı. Zorunlu eğitim 6-11 yaşları arasındaki ilköğretim, 11-16

yaşları arasındaki ortaöğretim birinci devresi olmak üzere iki döneme ayni maktadır.

Öğrenci başarısı 0-20 arasında verilen notlara göre değerlendirilmekte olup geçer not 10' dür.

1960'larda elde edilen ekonomik gelişme sonucu ortaya konan planlar eğitimde nicel yönde önemli gelişmelere yol açmıştır. Ortaöğretimde okullaşma oranı 1966' da %38.4, 1980' de % 49 ve son yıllarda da %99' a ulaşmıştır. 1973' den beri öğretim yılı, yılbaşında bir haftalık tatil. Mart' ta iki haftalık tatil ve Temmuz' da daha uzun bir tatilden oluşmak üzere üç döneme ayrılmaktadır. Program, Eğitim Bakanlığı'nca hazırlanan yönetmeliklerde belirlenmektedir. Öğretmenler, istedikleri yöntemleri kullanmakta özgür oldukları halde, müfettişler tarafından Milli Eğitim Bakanlığı’nın yayınladığı genelgelerdeki ilkelere uyup uymadıkları konusunda denetlenirler

Okul Öncesi Eğitimi

Fransa' da okulöcesi eğitim kurumları ilk defa 1771 yılında " Pastör okulları " adıyla

Vosges' te açılmıştır. Şu anda 6 yaşın altındaki çocuklar ilk örneği 100 yıl önce Paris' te

kurulmuş olan " Ecole Maternelle " adlı kuruma gitmektedirler. Nüfusu 2000' i aşan bütün

yerleşim birimlerinde okulöncesi kurumlar açılmak zorundadır. Nüfusun daha az olması

durumunda ise okulöncesi eğitim ilkokullara bağlı o I arak sunulur. Okulöncesi eğitim

kurumlarının bakımı ve harcamaları belediyeler tarafından karşılanırken, öğretmen ücretleri

devlet tarafından sağlanır. Okulöncesi kurumlara devam eden çocuklara 5 yasma

geldiklerinde okuma, yazma ve hesap yapabilmeyi öğrenirler. Bazı okulöncesi eğitim

kurumlarında yabancı dil dersi bile verilir. 5-6 yaş öğrencilerinin devam ettiği sınıf,

anaokulu ile ilkokul arasındaki geçişi sağlar.

Fransa' da okulöncesi eğitim kurumlarına, çocuğun toplumsal ve zihinsel gelişimin!

sağlayan, onlara sunulan eğitim olanaklarım eşit duruma getiren, yani eğitimde fırsat eşitliğini

sağlayan kurumlar olarak bakılmaktadır. Bu nedenle okulöncesi düzeyde okullaşma oranı

oldukça yüksektir. 1970'lerde 3-4 yaşındaki çocukların % 80' i, 5 yaşındaki çocukların %95'

i okula devam etmekteydi. 2 yaşındaki çocukların da % 20' si okulöncesi eğitim almaktaydı.

1992 yılı itibari ile altı yaş grubundaki okullaşma oranı % 98'dir. 1980/81 verilerine göre 3-6

yaş çocuklarının % 97.3' ünü, 5 yaş çocuklarının % 100' ünün, 3 yaş çocuklarının %90'ının

ve 2 yaş çocuklarım % 36' sinin " Ecole Maternelle " e kayıtlı oldukları görülmektedir.

Okulöncesi düzeydeki bu oranlar diğer Avrupa ülkeleri arasında en yüksek değerlerdir.

Fransa' da okulöncesi kurumların gelişmesinin altında yatan başka bir neden de 1900'lerde sanayileşmeyle birlikte kadınların da toplumsal ve ekonomik yaşama katılması sonucu çocukların bakımı konusunda ortaya çıkan ihtiyaçtır. Ana okullarına, özellikle 1960 sonrası Fransa' ya sömürge ülkelerden göç edenler ve az gelişmiş ülkelerden işçi çocuklarını Fransızca’yı öğrenebilmeleri ve Fransız kültürü ile kaynaşabilmelerini sağlaması açısından daha fazla önem verilmeye başlanmıştır.

EYFEL KULESİ VE HİKAYESİ

Eyfel Kulesi, Paris'teki demir kule. Kule, aynı zamanda tüm dünyada Fransa'nın sembolü halini almıştır. İsmini, inşa ettiren firma olan Gustave Eiffel'den alır. En büyük turizm cazibelerinden biri olan Eyfel Kulesi, yılda 6 milyon turist çeker. 2002 yılında toplam ziyaretçi sayısı 200 milyona ulaşmıştır.

Eyfel Kulesi 1887 ile 1889 yılları arasında Gustave Eiffel'in firması tarafından, Fransız Devrimi'nin 100. yıl kutlamaları çerçevesinde düzenlenen Expo 1889 Paris fuarının giriş kapısı olarak inşa edilmiştir. Aslında kulenin mimarı Gustave Eiffel değil, İsviçreli Maurice Koechlin 'in siparişi üzerine tasarlayan Stephen Sauvestre'dir. Meslektaşı Emile Nouguier ile beraber ilk tasarımları yapmıştır. Kulenin, 7.739.401 Frank 31 Sent tutan inşaat masrafları, Gustave Eiffel'in tahminlerinin 1 milyon frank üstündedir. 1889 yılındaki açılış tarihinden önceki 5 ayda 1,9 milyon kişi ziyaret edince, yıl sonuna kadar toplam masrafın 3/4'ü çıkartılmıştır.

3.000 işçi 26 ay boyunca 18.038 adet demir parçayı 2,5 milyon perçinle bir araya getirdi. Hiç ölüm vakası yaşanmamış olması, o günün şartlarında şaşırtıcı bir durumdur.

Ancak kule, onu bir utanç lekesi olarak gören Paris halkının tepkisini de çekmiştir. Bazı sanatçılar devasa bir sokak lambasına benzetirken, bir fabrika bacası gibi Paris'in görsel itibarını zedeleyeceğini ileri sürmüşlerdir. Böylelikle devrin sanatçı ve edebiyatçı çevresinde bir kampanya başlatılmış, bu kampanya süresince ünlü sanatçıların imzaladığı bildiriler dağıtılmıştır. Bugün ise Eyfel Kulesi, Dünya'nın en güzel mimari yapılarından biri olarak kabul edilir. Parisliler onu Demir Bayan olarak adlandırırlar. İlk başlarda Eiffel, Kule'ye sadece 20 yıl için müsaade almıştı. Dolayısıyla, 1909 yılında kulenin sökülmesi gerekiyordu. Ancak kule, iletişim için çok uygun yüksekliğe ulaştığından ve yeni yüzyılda Atlantik ötesi haberleşmeye imkân tanıdığından, kalmasına izin verildi.



eyfel kulesi ile ilgili görsel sonucu

DEĞİŞ TOKUŞ OYUNU



Bu oyunda sandalyeye ve geniş bir bez parçasına ihtiyaç vardır... 10 veya daha fazla oyuncuyla oynanan bu oyunda, herkes 1' den başlamak kaydıyla birer numara alır... Sandalyeler daire oluşturacak biçimde dizildikten sonra ebe seçilen oyuncunun gözleri bağlanıp dairenin ortasına geçer ve iki sayı söyler... Sayıları söylenen iki oyuncu, yerlerini değişş tokuş etmek durumundadırlar... Gözü kapalı olan ebe de, ayağa kalktıkları esnada bu oyunculardan birini yakalamaya çalışır... Tabiiki yakalanan oyuncu, yeni ebe olur.



KAYNAKÇA

  •  (İngilizce) Demographic Yearbook—Table 3: Population by sex, rate of population increase, surface area and density (PDF). United Nations Statistics Division. 2010. http://unstats.un.org/unsd/demographic/products/dyb/dyb2.htm

  •  Kategori:Denizaşırı iller (Fransa)

  • ^ Government of France, Directorate of Tourism. [/fr/z2/stat/tis/att00018288/TIS_EVE2007_2008-5.pdf "Le tourisme international en France 

  • Fransa Dışişleri Bakanlığı. [/fr/france_829/decouvrir-france_4177/france-bref_2271/index.html "La France en bref"].

  •  INSEE, Government of France. [/fr/ppp/bases-de-donnees/irweb/sd2006/dd/excel/sd2006_t44_fe.xls

  •  [/publ/PUBL/4492677f0.pdf "UNHCR Global Report 2005: Western Europe"] (PDF).

  • ^ France to train imams in 'French Islam', The Guardian

  • ^ [/France/Society2.html "Society2 ; religion in France ; beliefs ; secularism (laicité)"]. Understandfrance.org.


Yüklə 63,79 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin