İnsan haklari kapsaminda yararlanilabilecek kaynaklar

İNSAN HAKLARI KAPSAMINDA

YARARLANILABİLECEK KAYNAKLAR

1. 
   Alderson, J. (1984), İnsan Hakları ve Polis (Ankara: TODAİE Yayını).
   
2. 
   Aldıkaçtı, Orhan (1982), Anayasa Hukukumuzun Gelişmesi ve 1961 Anayasası (İstanbul: İÜHF yayını).
   
3. 
   Akıllıoğlu, Tekin (1995), İnsan Hakları: Kavram, Kaynaklar ve Koruma Sistemleri (Ankara: AÜSBF İnsan Hakları Merkezi yayını).
   
4. 
   Alexy, Robert (2002), A Theory of Constitutional Rights, İngilizceye Çev. Julian Rivers (Oxford: Oxford University Press).
   
5. 
   Anayurt, Ömer (2004), Avrupa İnsan Hakları Hukukunda Kişisel Başvuru Yolu (Ankara: Seçkin Yayınevi).
   
6. 
   Anayurt, Ömer (1998), Toplanma Hürriyeti Kavramı ve Türk Anayasa Hukukunda Toplanma Hürriyeti (İstanbul: Kazancı Yayınları).
   
7. 
   Armağan, Servet (1980), Temel Haklar ve Ödevler (İstanbul: Fakülteler Matbaası).
   
8. 
   Arslan, Zühtü (2005), Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinde Din Özgürlüğü (Ankara: LDT ve Avrupa Komisyonu ortak yayını).
   
9. 
   Arslan, Zühtü (2004), “Fundamental Rights and Liberties”, Bıçak, Vahit & Arslan, Zühtü, International Encylopaedia of Laws: Turkey (Kluwer Law International) içinde, ss. 152-93.
   
10. 
    Arslan, Zühtü (der.) (2003), ABD Yüksek Mahkemesi Kararlarında İfade Özgürlüğü (Ankara: LDT ve Avrupa Komisyonu ortak yayını).
    
11. 
    Aybay, Rona (2000), “İnsan Hakları Açısından Vatandaşlık”, İnsan Hakları (İstanbul: Yapı Kredi Yayınları) içinde, ss. 179-94.
    
12. 
    Balkır, Z. Gönül (2000), “Çalışma ve Sosyal Güvenlik Hakları”, İnsan Hakları içinde, ss. 236-58.
    
13. 
    Barnett, Randy E. (2004), Restoring the Lost Constitution: The Presumption of Liberty (Princeton/NJ: Princeton University Press).
    
14. 
    Barnum, David G. (1993), The Supreme Court and American Democracy (New York: St Martin’s Press).
    
15. 
    Berktay, Fatmagül (2000), “Kadınların İnsan Hakları: İnsan Hakları Hukukunda Yeni Bir Açılım”, İnsan Hakları içinde, ss. 349-72.
    
16. 
    Bernhardt, Rudolf (1994), “Human Rights and Judicial Review: The European Court of Human Rights”, Beatty, David M. (ed.), Human Rights and Judicial Review (Dordrecht & Boston & London: Martinus Nijhoff Publishers) içinde, ss. 297-319.
    
17. 
    Bıçak, Vahit (2003), “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında İfade Özgürlüğü”, Özipek, B.B (ed.), Teorik ve Pratik Boyutlarıyla İfade Hürriyeti (Ankara: LDT ve Avrupa Komisyonu ortak yayını) içinde, ss. 269-314.
    
18. 
    Bıçak, Vahit (der.) (2002), Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarında İfade Özgürlüğü (Ankara; LDT ve Avrupa Komisyonu ortak yayını).
    
19. 
    Çavuşoğlu, Naz (2001), Uluslararası İnsan Hakları Hukukunda Azınlık Hakları (İstanbul: Su Yayınları, 2. Baskı).
    
20. 
    Çavuşoğlu, Naz (2000), “Avrupa Konseyi: İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi’nin Denetimi”, İnsan Hakları içinde, ss. 456-77.
    
21. 
    Çavuşoğlu, Naz (1994), İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi ve Avrupa Topluluk Hukukunda Temel Hak ve Hürriyetler Üzerine (Ankara: AÜSBF İnsan Hakları Merkezi Yayınları).
    
22. 
    Çoban, Ali Rıza (2004), Protection of Property Rights within the European Convention on Human Rights (Aldershot/UK: Ashgate Publishing Limited).
    
23. 
    Cranston, Maurice (1993), “İnsan Hakları Nedir?”, Yayla A. (der.), Sosyal ve Siyasal Teori: Seçme Yazılar (Ankara: Siyasal Kitabevi) içinde, ss. 251-56.
    
24. 
    De Jasay, Anthony (1991), Choice, Contract, Consent: A Destatement of Liberalism (London: Institute of Economic Affairs).
    
25. 
    Doehring, Karl (2002), Genel Devlet Kuramı/Genel Kamu Hukuku, Çev. Mumcu, Ahmet (İstanbul: İnkılâp).
    
26. 
    Donay, Süheyl (1982), İnsan Hakları Açısından Sanığın Hakları ve Türk Hukuku (İstanbul: İÜHF Yayını).
    
27. 
    Donnelly, Jack (1995), Teoride ve Uygulamada Evrensel İnsan Hakları, Çev. Erdoğan, M. & Korkut, L. (Ankara: Yetkin yayınları).
    
28. 
    Doğru, Osman (1999), İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi Kararlar Rehberi:
    
29. 
    1960-1994 (İstanbul: İstanbul Barosu Yayınları).
    
30. 
    Doğru, Osman (1998) (ed.), İnsan Hakları Kararlar Derlemesi (İstanbul: M.Ü. İnsan Hakları Merkezi).
    
31. 
    Döner, Ayhan (2003), İnsan Haklarının Uluslararası Alanda Korunması ve Avrupa Sistemi (Anmara: Seçkin Yayınları).
    
32. 
    Dutertre, Gilles (2005), Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi İçtihatlarından Alıntılar (Avrupa Konseyi).
    
33. 
    Dworkin, Ronald (1977), Taking Rights Seriously (London: Darmouth).
    
34. 
    Erdem, Fazıl Hüsnü (2004), “Türk Anayasa Mahkemesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarında Siyasî Partilerin Kapatılması: Karşılaştırmalı Bir Analiz”, Hukuk ve Adalet, Yıl 1, Sayı 4 (Ekim-Aralık), ss. 252-301.
    
35. 
    Erdoğan, Mustafa (2005), Anayasa Hukuku (Ankara: Orion Yayınevi).
    
36. 
    Erdoğan, Mustafa (2002), Anayasa ve Özgürlük (Ankara: Yetkin Yayınevi).
    
37. 
    Erdoğan, Mustafa (1998), “İnsan Haklarına Kavramsal Bir Yaklaşım”, Liberal Düşünce, C. 3, Sayı 12, ss. 7-16..
    
38. 
    Erdoğan, Mustafa (1993), “İnsan Hakları Öğretisine Giriş”, HÜİİBF Dergisi, C.11, ss. 23-40.
    
39. 
    Eren, Abdurrahman (2004), Özgürlüklerin Sınırlanmasında Demokratik Toplum Düzeninin Gerekleri (İstanbul: Beta).
    
40. 
    Eroğul, Cem (1991), Devlet Yönetimine Katılma Hakkı (Ankara: İmge Kitabevi).
    
41. 
    Ersoy, Hamit (1998), “İnsan Hakkı Olarak Din Özgürlüğü: Engeller ve Çıkış Yolu”, Yeni Türkiye, Sayı 22, ss. 742-49.
    
42. 
    Ersoy, Hamit (1997), “Türkiye’de Demokratikleşme Serüveni”, Yeni Türkiye, Sayı 18, ss. 382/89.
    
43. 
    Fortin, Jane (1998), Children’s Rights and the Developing Law (London &Edinburgh & Dublin: Butterworths).
    
44. 
    Freeden, Michael (1991 ), Rights (Milton Keynes: Open University Press)
    
45. 
    Gemalmaz, Mehmet Semih (2003), Ulusalüstü İnsan Hakları Hukukunun Genel Teorisine Giriş (İstanbul: Beta, 4. b.)
    
46. 
    Gemalmaz, Mehmet Semih (2002), Birleşmiş Milletler Medenî ve Siyasal Haklar Sözleşmesi İnsan Hakları Komitesi Kararlarında Yaşam Hakkı ve İşkence Yasağı (İstanbul: İstanbul Barosu Yayınları).
    
47. 
    Gölcüklü, A. Feyyaz & Gözübüyük, A. Şeref (2002), Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Uygulaması (Ankara: Turhan Kitabevi, 3. b.)
    
48. 
    Hakyemez, Yusuf Şevki (2000), Militan Demokrasi Anlayışı ve 1982 Anayasası (Ankara: Seçkin Yayınevi)
    
49. 
    Jones, Peter (1994), Rights (New York: St Martin’s Press).
    
50. 
    Kaboğlu, İbrahim Ö. (2005), Anayasa Hukuku Dersleri (İstanbul: LegalYayıncılık, 2. Baskı.).
    
51. 
    Kaboğlu, İbrahim Ö. (2002), Özgürlükler Hukuku (Ankara: İmge Kitabevi).
    
52. 
    Kaboğlu, İbrahim Ö. (2000), “Çevre Hakkı”, İnsan Hakları içinde, ss. 337-48.
    
53. 
    Korkusuz, M. Refi k (1998), Uluslararası Belgelerde ve Türk Anayasası’nda Temel Haklar ve Özgürlükler (İstanbul: Özrenk Matbaacılık).
    
54. 
    Korkut, Levent (2002), Egemenlik, Uluslararası ve Ulusal Yargı: Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Örneği (AÜ SBE’ne sunulmuş Doktora tezi).
    
55. 
    Kurban, Dilek (2005), “Azınlık Hakları: Uluslararası Standartları, AB ve Türkiye”, Demokrasi Platformu, Yıl 1, Sayı 1, ss. 207-29.
    
56. 
    Kuzu, Burhan (1997), Ülkemizde Kişi Özgürlüğü ve Güvenliği (İstanbul: Filiz Kitabevi).
    
57. 
    Kuzu, Burhan (1997), Sağlıklı ve Dengeli Bir Çevrede Yaşama Hakkı: Çevreye Bir Kamu Hukuku Yaklaşımı (İstanbul: Fakülteler Matbaası).
    
58. 
    Kuzu, Burhan (1997), Türk Anayasa Metinleri ve İlgili Mevzuat (İstanbul: Filiz Kitabevi).
    
59. 
    Kwong, Jo (1998), “Environmental ‘Rights’: Special Rights or No Rights at All”, Liberal Düşünce, Sayı 12 (Güz), ss. 75-83.
    
60. 
    Lawson, Rick (2003), “İfade Hürriyetini Güvenceye Almak: Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi İçtihatlarında Üç Eğilim”, Özipek, B.B (ed.), a.g.e. içinde, ss. 247-68.
    
61. 
    Lawson, R.A. & Schermers, H.G. (1997) (ed.), Leading cases of the European Court of Human Rights (Lieden: Ars Aequi Libri).
    
62. 
    Lewis, Bernard (1991), Modern Türkiye’nin Doğuşu, Çev. Metin Kıratlı (Ankara: TTK Yayını).
    
63. 
    Lomasky, Loren E. (1987), Persons, Rights, and the Moral Community (New York: Oxford University Press).
    
64. 
    Loughlin, Martin (2000), Sword and Scales: An Examination of the Relationship between Law and Politics (Portland/Oregon ve Oxford: Hart Publishing).
    
65. 
    Mueller, Dennis C. (1996), Constitutional Democracy (New York & Oxford: Oxford University Press).
    
66. 
    O’Brien, David M. (1995), Constitutional Law and Politics: Vol. 2: Civil Rights and Civil Liberties (New York: WW. Norton and Company, 2nd ed.)
    
67. 
    Okutan, M. Çağatay (2004), Tek Parti Döneminde Azınlık Politikaları (İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları)
    
68. 
    Oran, Baskın (2000), “Bir İnsan Hakları ve Çokkültürcülük Belgesi Olarak 1923 Lausanne Barış Antlaşması”, Kopenhag Kriterleri: Avrupa Konseyi ve Avrupa Birliği’nin Ortak Paydası Mı? (İstanbul: İstanbul Barosu İnsan Hakları Merkezi) içinde, ss. 210-19.
    
69. 
    Orend, Brian (2002), Human Rights: Concept and Context (Broadview Press).
    
70. 
    Öktem, Akif Emre (2002), Uluslararası Hukukta İnanç Özgürlüğü (Ankara: Liberte Yayınları).
    
71. 
    Öz, Esat (1996), Otoriterizm ve Siyaset: Türkiye’de Tek-Parti Rejimi ve Siyasal Katılma (Ankara: Yetkin Yaynevi).
    
72. 
    Özbudun, Ergun (2003), Türk Anayasa Hukuku (Ankara: Yetkin Yayınevi).
    
73. 
    Rumpf, Christian (1995), Türk Anayasa Hukukuna Giriş, Çev. Oder, Burak (Ankara: Friedrich-Naumann Vakfı).
    
74. 
    Sabuncu, Yavuz (2005), Anayasaya Giriş (Ankara: İmaj Yayınevi, 11. b.).
    
75. 
    Sağlam, Fazıl (1999), Siyasî Partiler Hukukunun Güncel Sorunları (İstanbul:Beta).
    
76. 
    Sayıta, Sevgi Usta (2000), “Çocuk Hakları”, İnsan Hakları içinde, ss. 373-94.
    
77. 
    Sunay, Reyhan (2001), İfade Hürriyetinin Muhtevası ve Sınırları (Ankara: LDT ve Avrupa Komisyonu ortak yayını).
    
78. 
    Tanör, Bülent (1996), Osmanlı-Türk Anayasal Gelişmeleri: 1789-1980 (İstanbul: Afa Yayınları).
    
79. 
    Tanör, Bülent (1997), “Siyasal Tarih: 1980-1995”, Türkiye Tarihi 5: Bugünkü Türkiye 1980-1995 (İstanbul: Cem Yayınları) içinde, ss. 23-110.
    
80. 
    Tanör, Bülent (1991), Türkiye’nin İnsan Hakları Sorunu I: Hukukî Boyutlar (İstanbul: B.D.S. Yayınları).
    
81. 
    Tanör, Bülent & Yüzbaşıoğlu, Necmi (2001), 1982 Anayasasına Göre Türk Anayasa Hukuku (İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2. b.)
    
82. 
    Tarhanlı, Turgut (2000), “Birleşmiş Milletler Örgütü ve İnsan Haklarının Korunmasına İlişkin Başlıca Usuller”, İnsan Hakları içinde, ss. 407-36.
    
83. 
    Tuncay, Can (2000), “Toplu İş Sözleşmesi Hakkı”, İnsan Hakları içinde, ss. 259-284.
    
84. 
    Tuncay, Can (2000a), “Grev Hakkı”, İnsan Hakları içinde, ss. 337-48.
    
85. 
    Tunçay, Mete (1981), Türkiye Cumhuriyetinde Tek Parti Yönetiminin Kurulması:
    
86. 
    1923-1931 (Ankara: Yurt Yayını).
    
87. 
    Tunçay, Mete (1992), “Siyasal Tarih: 1908-1923”, Türkiye Tarihi 4: Çağdaş Türkiye 1908-1980 (İstanbul: Cem Yayınları) içinde, ss. 27-81.
    
88. 
    Turhan, Mehmet (2004), Anayasal Devlet (Ankara: Naturel Yayınevi).
    
89. 
    Turhan, Mehmet (2001), “Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Siyasî Parti Kapatma Davaları”, Liberal Düşünce, Yıl: 6, Sayı 22 (Bahar), ss. 15-31.
    
90. 
    Ünal, Şeref (2001), Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi: İnsan Haklarının Uluslararası İlkeleri (Ankara: TBMM Kültür, Sanat ve Yayın Kurul Yayınları).
    
91. 
    Zürcher, Erik-Jan (1992), Modernleşen Türkiye’nin Tarihi (İstanbul: İletişim Yayınları).
    
92. 
    Abramovıtz, Mimi. “Should All Social Work Students Be Educated For Social Change”, Journal Of Social Work Education, Vol: 29, Nu.:1, 1993, s. 6-11.
    
93. 
    Bartlett, Harriett M. The Common Base of Social Work Practice, New York: National Association of Social Workers, 1970, s. 116.
    
94. 
    Connoway ,r.s. Ve m.e. Gentry. Social Work Practice. Englewood Cliffs,NJ:Prentice Hall. 1988 COMPTON, B.R. ve B. GALAWAY. Social Work Processes. The Dorsey Press, Homewood, Illinois, 1979.
    
95. 
    Dolgoff, Ralph L.“Clinicians as Policymakers.” Social Casework: The Journal of Contemporary Social Work, Vol: 62, Nu:5, 1981 s. 284- 292.
    
96. 
    Fıgueıra, mc donough , Josefına. “Policy Practice: The Neglected Side Of Social Work Interventions.” Social Work, Vol:38,Nu:2, 1993, s. 179-188.
    
97. 
    Fınk, a.e. , j.h. Pfouts, a.w. Dobelsteın The Field of Social Work. Beverly Hills, CA:Sage, 1985.
    
98. 
    Haynes, Karen S. “The One Hundred-Year Debate: Social Reform versus Individual Treatment”, Social Work, Vol: 43, Nu:6, 1998, s.501-509.
    
99. 
    IFSW, INTERNET, http: //www.ifsw.org/4.5.6.pub.html1999
    

100. JANSSON, Bruce S. Social Welfare Policy:From Theory to Practice. Wadsworth Publishing Company, Belmont, California ,1990

101. Kut, Sema. Sosyal Hizmet Mesleği: Nitelikleri, Temel Unsurları, Müdahale Yöntemleri, Ankara,1988, s. 8-9.

102. Pıncus, A. ve A. Mınahan, Social Work Practice: Model and Method.Illinois: Peacock Press, 1973, s.9.

103. Schorr, Alvin “Professional Practice as Policy.” Social Service Review, Vol:59,Nu:2, 1985, s. 178-196.

104. Kıdmore, R. ve M. Thackeray Introduction to Social Work. Englewood Cliffs,NJ: Prentice Hall,1982.

105. Smalley, Ruth, E, Theory for Social Work Practice. New York :Columbia University Press, 1967 s.1.

106. Specht, Harry “Social Work and Popular Psychotherapies.” Social Service Review,Vol:59, 1990,s.345-357.

107. Şahin, Fatih, Sosyal Hizmet Uzmanlarının Sosyal Refah Politikası Süreçlerine Katılımı, Aydınlar Matbaası, Ankara ,2000.

107. Şahin, Fatih. “ Sosyal Hizmetin Doğası ve Paradigmaları”, Prof. Dr. Sema Kut’a Armağan, Ankara 1999 (b)

108. Unıted Natıons, Teaching and Learning abaut Human Rights: A Manual for Schools of Social Work and the Social Work Profession, ,New York, 1992, s.7.

109. Unıted Natıons, Teaching and Learning abaut Human Rights: A Manual for Schools of Social Work and the Social Work Profession, ,New York, 1999.

110. Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Merkezi, İnsan Hakları ve Sosyal Hizmet. Ankara: Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği Genel Merkezi, Yayın no: 004, ss. 22-26.

111. Kasım Karataş, Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği, “Sosyal Hizmet Mesleğinin Etik İlkeleri ve Sorumlulukları” Önerisi, Ankara: 2001, s.23.

112. Kasım Karataş, “Toplumsal Kalkınmanın Önündeki Engel: İşsizlik ve Genç İşsizliği” Bölgesel Kalkınma Sürecinde Sosyal Hizmet, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Yayın No: 7, ss. 75-88.

113. Caniklioğlu, Meltem Dikmen, Sivil Toplum ve Türkiye Demokrasisindeki İzdüşümleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2007

114. Hakyemez, Yusuf Şevki, Militan Demokrasi Anlayışı ve 1982 Anayasası, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2000.

115. Yamaner, Melike Batur, Kitle İletişim Özgürlüğü Turhan Kitabevi 2006.

116. Yürükel, Sefa M., Batı Tarihinde İnsanlık Suçları, Marmara Grubu Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Vakfı, İstanbul 2004.

117. Rawls, John, Halkların Yasası ve "Kamusal Akıl Düşüncesinin Yeniden Ele Alınması”, Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul 2003.

118. Günay, Erhan, Yayın Yoluyla Kişilik Haklarına Saldırı ve Basında Sorumluluk, Seçkin Yayıncılık, Ankara 1999.

119. Serdar, İlknur, Radyo ve Televizyon Yoluyla Kişilik Hakkının İhlali ve Kişiliğin Korunması, Seçkin Yayıncılık, Ankara 1999.

120. Özel, Sibel, Uluslararası Alanda Medya ve Internet'te Kişilik Hakkının Korunması, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2004.

121. Büyükkaragöz, Savaş ve Şahin Kesici. (1998). Ankara, Demokrasi ve insan hakları eğitimi. Türkiye Demokrasi Vakfı yayınları

122. Gülmez M. (1996). İnsan haklarının uluslararası korunması. Ankara, TODAİE İnsan hakları araştırma ve derleme merkezi yayınları no:13, TODAİE

123. Gülmez M. (1998). Belgelerle insan hakları eğitimi Birleşmiş Milletler onyılı. Ankara, TODAİE yayınları, yayın no:284.

124. Gülmez M. (2001). İnsan hakları ve demokrasi eğitimi.Ankara, TODAİE yayınları, yayın no:303.

125.İnsan Hakları Eğitimi on yılı Ulusal Komitesi 2000 yılı çalışmaları. Ankara, İnsan Hakları Eğitimi on yılı Ulusa Komitesi yayın no: 3

126. Kaboğlu, İbrahim Ö. (1993). Özgürlükler hukuku, İnsan haklarının hukuksal yapısı üzerine bir deneme.İstanbul, AFA yayıncılık.

127. Kapani, Münci. (1996). İnsan haklarının uluslar arası boyutları.. Ankara, Bilgi Yayınevi

128. Kepenekçi, Yasemin K. (2000). İnsan hakları eğitimi. Ankara, Anı Yayıncılık.

129. Kuçuradi, İoanna (1980). İnsan haklarının felsefi temelleri uluslar arası seminer, Ankara, Türkiye Felsefe kurumları yayını.

130. Kuçuradi, İoanna; Bülent Peker. (1999). 50 yıllık deneyimlerin ışığında Türkiye’de ve dünyada insan hakları. Ankara, Türkiye Felsefe kurumları yayını.

131. Özdek, Yasemin. (2000). Uluslar arası politika ve insan hakları. Öteki yayınevi, Ankara.

132. Şeylan. Gencay.(1998). Demokrasi ve demokrasi düşüncesinin gelişmesi, Ankara , TODAİE İnsan hakları araştırma ve derleme merkezi yayınları no:14, TODAİE.

133. Türkiye Bilimler Akademisi–TÜBA.(1999). İnsan haklarının gelişimi, Ankara, Bilimsel toplantılar serisi.

134. Türk Eğitim Derneği (1996). Yurttaşlık ve eğitim. Ankara, TED Eğitim dizisi No:20.

135. TBMM İnsan hakları inceleme komisyonu. (2001). Ankara, Uluslar arası temel insan hakları belgeleri. TBMM basımevi