Собрание сочинений: в 30 томах. Том 14. Стихотворения и статьи на турецком

 

ÇEÇEN KARDEŞLERİMİZ

(7-216)

 

Çeçen kardeşlerimizi kırıyorlar durmadan,

Biz de bakıp duruyoruz bir yanından.

Ne oraya gidip savaş veriyoruz,

Ne de bir araya gelip lanetliyoruz.

 

"Adalet", "Hürriyet" diyeni susturuyor devlet,

Ama unutuyor devlet:

Zulmü de yalanı da eşit zorlamaya,

Eski yaralar bile başladı kanamaya,

Acıdan, dertden başladık biz kaynamaya,

Kafkas halkı hazır baş kaldırmaya .

 

"Azatlık" diye savaşan Çeçen,

Gazavatta geçse de günün gecen,

Sıkı tut kendini, muradın dolacak,

Kafkaslar inşaallah azat olacak.

 

Bugün Çecene atılan ok-top

Hepimizi yaralıyor.

Mihnet görsek de iyi umut azmaz:

Kıştan sonra bahar gelmeden kalmaz,

Azatlığını kahramanca alacak Kafkas.

 

YILMADAN UĞRAŞIP DURURSAK

                                   -Abdullah Begiy`e-

(7-132)

 

Edebiyat, sanat, tarih diye uğraşma, ey deli,

Sizin halka lâzım olan: koyunun pöstekisi,

Koyunun eti, onun yünü, derisi,

Işte, milletinin düşüncesi, teğrisi.

 

"Devlet olayım" demeye, nerde şuur, hani hal ?

Aklımız da, kendimiz de malız, mal. 

Mallara yakışan ise boyunduruk.

Kızmayalım biz Yahudi'ye,  Rus'a.

 

Hayvan sürüsüne bulunur dışardan bir çoban,

Içimizden çıkar bir hain, kendimize havlayan.

Haylaz köpek, komşu zağar üzerimize atılıyor,

Yerimize, tarihimize sahip çıkıyor.

 

Bunu idrâke yetmiyorsa benlik, şuur

Söyle, kim suçlu ?

Sürü isek binerler, döverler, söverler, koşarlar,

Boynumuza konup yaşarlar.

 

Ama halk olursak, millet olursak

Kul olmayız, kul yapmayız,

Allah'ın gösterdiği yoldan sapmayız.

Sürüyü millet yapmaya uğraşan adam, dayan:

Kelam Allah`ındir,  Allah'dandır kelam.

 

Damla deler taşı.

Damlaya damlaya

Göl de olur, deniz de olur.

Toplana toplana

İl de olur, halk da olur.

 

Şuur büyür, benlik bulunur.

Sürüye dönen toplum

Kendine dönüp Halk olur,

Yılmadan uğraşıp durursak.

 

BU DEVLET

(4-64)

 

Bu devlet kendi bayram günlerini

Halklarına matem günleri yaptı.

Halklarının matem günlerini de

Bayram günleri yaptı kendine.

 

Yavrularını yutan dev anası gibi

Halkını, insanını yutan devlet,

Senin sonun nasıl olacak ?

 

KUTSAL HALKIN YAŞIYORSA

(4-63)

 

Yurdun, ulusun, dilin varsa

"Nasip değilmiş" demeye irkil, utan.

Söyleyip erkişiye yakışmayan sözleri

Allah'a da insana da olma düşman.

 

Kimden, neden kalsan da eli boş,

Atayurdun, anadilin varsa

Karaçay`ın, kutsal halkın yaşıyorsa,

Gönlün atak ve mağrur olsun,

Yüreğin Karaçay gibi çarpsın.

 

Halkına diş bileyenlerle,

Hainler ve işgalcilerle,

Vuruşmak da büyük şeref.

Tanrı güç versin, yardım etsin.

 

 

İKİ  KASIM  BİNDOKUZYÜZ  KIRKÜÇ

(6-95)

 

1943 yılı Kasım'ın ikisi, Salı günü:

Kendi yavrusunu yiyen dev anası gibi,

 Sovyetler Birliği kendisinin bir halkını,

Karaçay halkını,

Esir edip, tutsak edip sürdüğü gün,

Kahpelerin arkamızdan güldüğü gün.

 

Erkeklerin tamamı beklerken sınırları,

Devlet yakıp evlerini, yok ediyordu onları.

Kuş tüyü gibi saçıp

Asya'da Karaçay milletini,

Halkı yok edip gösterdi kara niyetini.

Halkın ilini, idaresini alıp elinden,

Dinini, dilini, töresini çiğnetti.

Adı değiştirilip "Düşman" denilen

Halkım, bugüne nasıl da sağ yetti.

 

1943 yılının güzünden sonra,

Karaçay rahat huzur görmedi,

Zalim ona, baharı yazı vermedi.

 

Büyümüyor, yeşermiyor bir şeyi, adı,

Ne edebiyatı, ne medeniyeti, ne de sanatı.

Işığını karartmışlar güneşin, ayın

Güz havasına benzemiş yaşamı Karaçay'in.

 

Bizi itmeye çalışıyorlar çukura,

Bunu anlayıp zıplamazsak yukarıya,

Düşmanın ayakları altında kalacağız,

Başkalarına kul-köle olacağız.

 

Yirmi birinci yüzyılda

Sana doğar mı güneş, ay?

Senden doğar mı güneş, ay ?

Cevap veremeyip susuyor Karaçay.

 

ALLAH BİZİMLE

(7-6)

 

Bu devlet zengin her şeyden,

Ama akıldan kem.

Dün, İnguş, bugün Çeçen.

Yarın kim bilir kim?

 

Çok başlı canlı olmaz,

Olsa da garibidir hilkatin.

İki başlı kartala

Ülkü oldu Kafkasım.

 

Çok başlı devler,

Iki başlı kuşlar,

Ecinniler, ejderler

Gökten üstümüze yağdılar.

 

Sürüneni değil, dikileni

Hedefliyor İblis de, bela da.

Ama yenilmeyiz,

Bizimledir Allah.

 

COHAR YAŞIYOR

(6-141)

 

Düşmanlar sevinç içinde,

Cohar'ı öldürdük diye.

Cohar oldu, azatliğin simgesi,

Azatlığı öldürecek güç kimde?

 

Dağlıcıklar "Cohar" diye adlanır,

Azatlığın bayrağıdır Cohar.

İstiklalini alacak Kafkaslar,

Cohar sağdır. Allahu akbar!

23. 04. 1996

 

ALLAHIM, YARDIM ET

(6-147)

 

Gerçek erler gazavat ederler,

"Azatlık", "Kafkas", "İçkeriya" diye.

Onur taşıyanlar koşuyor yardıma,

Ödü olan onlarla beraber yine.

 

Karaçay`ı  utançtan kurtaran, coşan

Karaçay gençleri, gazavata koşan.

Hasavka'nın yeşil bayrağını

Onlardır yükseklerde tutan.

 

Bir milyon yüz milyona karşı,

Azatlık için, din için, vatan için.

Bu gazavatta Çeçen yenilirse

Kafkas halkları utanın, yere geçin.

 

Tüm insanlığın gözleri önünde

Ram olmuyor diye, Çeçen`i  kırıyor.

Rus padişahının gaddarlığına

Başka ülkeler selam duruyor.

Amerika beter, Almanya da beter,

İkisi de yılana agu veren kertenkeleler.

Rus ayyaşını öpüp kucaklayıp

"O senin kendi işin" diye, yol verirler.

 

Kafkas halkları susup durmada,

Çiğnetip kendini hainlere, satlıklara.

Çeçen'in güvencesi sadece Allah,

Has kullarına yardım et yüce Allah.

 

ÖLÜLER  DOĞRUYU  SÖYLER

(6-150)

 

Yiyenlere içenlere değil,

Irhız* atan balıklara sor, Arhız’ı.

Konuklara, komşulara değil,

Burada yaşayanlara değil,

Mezar taşlarında yazılara sor

Anlamını Alan'ın, Arhız'ın*.

 

Yaşayanlar yalan söyler, ama ölüler

Hak'kın huzurunda doğruyu söyler.

Tarihi inceleyip açsak bir yüzünü,

Okumuş gibi oluruz Kur'an`ın bir yüzünü.

 

Türk dilli, sarışın, alagöz Alanlar,

Karaçay ile Malkar`ın cetleri olanlar.

Söylemeyip gerçeği taşlaşıp kalanlar.

 

Ölülere söz versek, dinlesek, anlasak,

Tarih yolumuzu doğrulturlar.

                Gidecek yolumuzu aydınlatıp

Gizli kalan çok şeyi bize açarlar.

Yaşayanlar yalan söyler, ama ölüler

Hak`kın huzurunda doğruyu söyler.

 

*lrhız: Balık yumurtası.

*Arhız : Aynı adı taşıyan akarsuyun bulunduğu vadi.

Karaçay`da çok eski tarihi olan bir yer.

 

 

BUGÜN ÇEÇEN YARIN KİM?

(6-140)

 

Bengüdağı’nın tipisi

Ak oldu aylak oldu.

Gelip girdi avluya

Gece yatısı konuk oldu.

 

Çıktım onun önüne,

"Hoşgeldin!" diye, selam verdim.

Şaşırdı benim halime,

Sert bakışlarını gördüm.

 

Kendim gelmedim buraya,

İt gibi dolanmaya,

Ya da içip içip

Avluda yuvarlanmaya.

 

Beni elçi yapıp

Yurdum gönderdi, buralarda

Ölüm-kalım savaşı veriyor,

Kafkas kurdu dağlarda.

 

O her zamanki akbaba

Çıkmış onu avlamaya.

Başladı gazavat

Set çekelim yağıya.

 

Bugün Çecen, yarın kim ?

Kafkaslar ayağa kalkar mı ?

Kırklı yılların sürgünü

Akıllardan hiç çıkar mı ?

 

YARINI  OLMAYAN

(6-130)

 

İslam dinli

Türk dilli

Kafkas kanlı

Bengüdağlı

Karaçay!

 

Dini olup dinsiz duran,

Dili olup dilsiz duran,

Yurdu olup yurtsuz olan,

Adı olup atsız kalan,

Tarihini unutup, yeni doğan,

Benliğini kaybedip uyuyan,

Özgürlüğü olmayan,

Birleşmeyen, düşünmeyen,

Azatlığı ülkü edinmeyen.

 

Başkasına kul-karavaş,

Başkasına koyundan çuvaş*,

Dayanılmaza dayanan halk,

Hür iken kul olan halk

 

Son varlığını çaldıran,

Topraklarını aldıran,

Benliğini, aklını yitiren,

Hakkını, hukukunu çiğneten,

Tarihi de elinden giden,

Geçmişini hatırlamayan,

Bugününü anlamayan.

 

Kimi Arap çehreli,

Kimi Türk çehreli,

Kimi İngiliz çehreli,

Kimi Rus çehreli,

 

Günden güne yutuluyor,

Yutulup kayboluyor,

Yarınları olmayan,

Yok olan halklara bakıp

Hiç düşünmeyen, aymayan.

 

İslam dinli

Türk dilli

Kafkas kanlı

Bengüdağlı Karaçay!

 

*Çuvaş: Yumuşak, mülayim.

 

YILDIZ DERİM AY DERİM

KARAÇAY DERİM

(6-101)

 

Yıldız ay derim,

Karaçay derim.

(Uçan yıldız, tutulan ay dersin)

 Eriyen, yutulan halk dersin.

 

Anlıyorsun, ama susuyorsun.

"Uğraştan hayır yok" diyorsun.

Ne it olup canavara atılmazsın

Ne haylayıp itleri uyatmazsın.

Mücadeleden hep geri kalırsın,

Uğraşanları da alaya alırsın.

 

Laf üretmek kolay, tepenin ardından,

Senin gibi uyanıklar, halkın canına okuyan.

Ne kadar da didindiniz, yalvarıp yakarıp,

Devlet başkanına, yüksek makamlara varıp.

 

Azatlığı size verdiler mi? Vermediler!

Köpek kadar bile değer göstermediler.

Azatlığı değil, kızı aldılar isteyip,

Bize zulmettiler, yardım deyip.

Gaspedilen devletimizi geri veriniz diye,

Şerefimizi yerine koyunuz diye,

Yetişir yere bakıp dolandığımız.

Yetişir onursuzlara inandığımız.

 

Azatlığı erler yücelterek alır,

Azatlık için insanlar ölüme atılır.

Sürünüp yaşamaktan, dikilip ölmek üstün,

Uğraşta ölmek - bu da azatlığın bir türlüsü.

 

Biriken, birleşen milletimiz olsa,

Hür olma, devlet olma niyetimiz olsa,

Halk ırmak olup, deniz olup kabarsa,

Bend bulamazlar onun önünü almaya,

Güç yetmez onu paslı boruya koymaya.

 

Bize de yurdumuza da beylik edenler,

Halkımıza kendi yaşamlarını öğretenler,

İçkiye, fuhşa, mizevirliğe alıştıranlar,

Bizi hayvan sürüsü yapmaya çalışanlar.

 

Her pisliği getirip üstümüze atanlar,

Yurdumuzda bizi yurtsuz yapanlar,

Millî benliğimizi, aklımızı alanlar,

Titresinler! Halk kendine dönüyor,

Bendleri yıkacak sel, kopup geliyor.

 

Tutulan ay, tutulan gün,

Canavarlardan kurtulan gün,

Başka türlü şiir yazılır.

Bugün yıldız-ay derim, Karaçay derim,

Hepimizin savaşmasını isterim,

Kıvılcımdan ateş tutuşsun.

 

CANI SAĞKEN ÖLMEK

(6-110)

 

Halkımın düşmanlarını yok edemedim,

Halkımın dostlarını çok edemedim.

Halkımın nüfusunu çoğaltamadım,

Halkımın yurduna bir şey katamadım.

Beladan, zorluktan saklayamadım.

Sözüm yapraktan bile geçmiyor,

Allah'a da insana da erişmiyor.

 

Nede, nasıl, nerededir yanlışım?

Ufalanıp niye aktı ebemkuşağım?

Karaçay alana dek istiklal,

Rahat görmeyecek Bilal.

 

Devlet kuranların ahfadıyız,

Karaçay demeye neden korkarız ?

Hayır! Korkanlar bizden değil ,

Azatlığı istemeyen bunlardır, bil.

 

ALAN  YURDUM

(6-73)

 

Ata yurdum, Alan yurdum

Malkar-Karaçay.

Ana dilim, Alan dilim

Malkar-Karaçay.

 

Alan halkım, kutsal halkım

Karaçay-Malkar.

Yüce dağım, Bengüdağım

Karaçay-Malkar.

 

Allah seni sevip, seçip

Getirdi yüksek yere.

Karaçay-Malkar deyince

Bakıyorlar yükseklere.

 

Alan isek, adam isek

Düşmeyiz utancın ağına.

İnsanlığı baktırmayız

Hiç bir vakit aşağıya.

 

Yürekliliğin, pekliğin

Emsali olarak,

Çalışkanlığın, yiğitliğin

Timsali olarak,

Geçti bize atalardan

Karaçay-Malkar.

Böyle tevarüs edecekler

Yeni gelen kuşaklar.

 

"Bilmem" demek, yanlış.

Odur bizi yanıltan,

Arhız bize başkent

Olur yeni baştan.

 

Köle ruhlular saldırsa da

Biz bunu  kabullenmeden.

Alan isek, Alan ilimizi

Bırakmayız, inşa etmeden.

 

Hilkat bizi Çuhut, Ermen

Yaratmamış gerçekten.

Allah'ın yarattığı halktır

Malkar-Karaçay.

 

Halkım başka halklar gibi

Yaratılmış baharın başında.

Ayak altında kalmamak için

Yaşamış kayaların başında.

 

Geçimini kazanan,

Başını dik tutan,

Allah'ın seçtiği,