2011 YÜksek lisans tez özetleri

Serumda Toplam Antioksidan Kapasitenin Modifiye Cuprac (Bakır(Iı) İndirgeme Esaslı

Antioksidan Kapasite) Metoduyla Belirlenmesi

Yapılan çalışmalar sayesinde serumda antioksidan özelliğe sahip bileşenler kabaca tek tek bilinmekle birlikte her bir bileşenin toplam antioksidan kapasiteye katkısını belirlemek yerine bunların neden olduğu toplam antioksidan kapasitenin bulunması için metot geliştirme ihtiyacı literatürde belirtilmiştir. Bunun nedeni, antioksidanların birleşik etkisinin belirli durumlarda bireysel etkileri aşmasıdır. Özellikle analitik tayin metotlardaki yetersizlik nedeniyle, serum proteinlerinin toplam antioksidan kapasiteye (TAC) katkısı bilinmemektedir. Çünkü çoğu metotta proteinler tayin öncesi çöktürülerek ayrılmaktadır. Bu çalışmada serumda bulunan proteinlerin, özellikle tiyol içeren proteinlerin, ve diğer antioksidan özelliğe sahip bileşenlerin katkısından ileri gelen toplam antioksidan kapasite bilinen metotlarla ve modifiye bakır(II) indirgeme esaslı antioksidan kapasite (CUPRAC) metoduyla incelenmiştir. Tiyol içeren proteinlerin antioksidan özelliklerini belirlemek için yararlanılan CUPRAC metodunda oksidasyon reaktifi, daha önce sistin ve sisteinin yanyana analizinde kullanılmış olan, Cu(II)-neokuproin ayıracıdır. Sadece tiyollerin kantitatif olarak belirlenmesinde kullanılan ve diğer bilinen antioksidan bileşenlere cevap vermeyen Ellman metodunun aksine CUPRAC metodu kompleks örneklerdeki tiyol bileşikleri de dahil olmak üzere tüm antioksidan bileşiklerin belirlenmesi için elverişli bir metottur. Seçilen örneklerin antioksidan kapasitelerinin belirlenmesinde yararlanılan, yaygın kullanımı olan diğer spektrofotometrik metotlar ABTS radikal süpürme ve FRAP (demir(III)-indirgeyici antioksidan güç) metotlarıdır. Sonuçlar sistein eşdeğeri cinsinden hesaplanmıştır. Çalışmamızda sonuçlar göstermiştir ki, Ellman metodunda (sadece tiyolleri ölçtüğü biliniyor) TAC’nin yaklaşık % 71,2 si serum proteinlerinden gelmektedir, diğer metotlara göre serumdaki TAC ye proteinlerin katkısı ABTS ile % 54,5 ve modifiye CUPRAC ile % 55,1 olarak hesaplanmıştır. FRAP metodu sadece tam serum örneklerine uygulanabildiğinden, sonuçlar arasında bir karşılaştırma yapılamamıştır. Bu bulgular açıkça ortaya koymaktadır ki, serum proteinlerinin TAC’a katkısı ihmal edilmemeli ve mutlaka dikkate alınmalıdır. Proteinlerin serumda antioksidan kapasiteye katkılarını içeren bu gerçek sonuçların biyokimyacılar için potansiyel hastalıkların tanı ve tedavisinde TAC ölçümlerinin kullanılmasının faydalı olacağı düşünülmektedir.