Vaniköy Vapuru Şehir Hatları işletmesi yolcu vapuru. 1958'de Hasköy Tersa-nesi'nde motorlu yolcu vapuru olarak yapıldı. 512 grostonluktur. Uzunluğu 46,4 m, genişliği 8,3 m, sukesimi 2,4 m'dir. İtalya, Torino Fiat yapımı, her biri 520 beygirgücünde 2 adet dizel motoru vardır. Çift uskurlu olup tecrübelerinde saatte 15 mile yakın hız yapmıştır. 750 yolcu almaktadır. Beykoz ile Hasköy adlı iki de eşi vardır. Bir süreden beri İzmir'de çalıştırılmaktadır.
II:200a, V:99a. Vankın Bağı I:533b. Vapurlar
ilgili maddeler: Altınkum Vapuru I:227a Anadoluhisan Vapuru I:260a Anadolukavağı Vapuru I:263c Araba Vapurları I:285b Asayiş Vapuru I:339c Ataköy Vapuru I:379b Bahçe Tipi Vapurlar I:54lc Bahçekapı Vapuru I:542c Basra Vapuru II: 76a Bayraklı Vapuru II: 99a Bebek Vapuru II:118b Beykoz Vapuru II:200a Beylerbeyi Vapuru II:210c Boğaziçi Vapuru II:290b Bostancı Vapuru II:307c Burgaz Vapuru II:335a Büyükada Vapuru IL354b Büyükdere Vapuru II:364b Caddebostan Vapuru IL365b
Camialtı Vapurları II:375b Çengelköy Vapuru IL487a Dilnişin Vapuru III:54c Dolmabahçe Vapuru III:97b Emirgân Vapuru III:171b Erenköy Vapuru III:179c Fenerbahçe Vapuru III:287c Göksu Vapuru III:4l2b Göztepe Vapuru III:4l6c Güzelhisar Vapuru III:464a Halas Vapuru III:456b Hale Vapuru III:497b Halep Vapuru III:498b Haydarpaşa Vapuru IV: 33a Heybeliada Vapuru IV:59b Hünkâr İskelesi Vapuru IV: 100a İhsan Vapuru IV:l42c İnbisat Vapuru IV: 171a İntizam Vapuru IV:178b Kadıköy Vapuru IV:344a Kalamış Vapuru IV:393c Kalender Vapuru IV: 396a Kamer Vapuru IV:402c Kınalıada Vapuru IV:563b Kocataş Vapuru V:39a Köy Tipi Vapurlar V:98c Küçüksu Vapuru V:l63b Maltepe Yolcu Vapuru V:282c Metanet Vapuru V:4llb Moda Vapuru V:482a Neveser Vapuru VI:68b Paşabahçe Vapuru VI:229c Rağbet Vapuru VL298c Resanet Vapuru VI:315a Rumelikavağı Vapuru VI:360b Sarayburnu Vapuru VI:46lc Sütlüce Vapuru VII:119c Şehir Hatları İşletmesi VII: 142a Şirket-i Hayriye VII:181b
Var, Samim (1925, İstanbul -1976, İstanbul) Futbolcu, gazeteci. Fenerbahçe genç takımında ün kazandı. 1944-1951 arasında Fenerbahçe A takımında oynadı. İstanbul karmasına seçildi. 1952' de Adalet'e transfer oldu ve sporu bu takımdayken bırakarak spor yazarlığına başladı. Türkiye Spor Yazarları Derneği'nin kurucuları arasında yer aldı; genel başkanlığını yaptı. Uluslararası Spor Yaza.dan Derneği (AIPS) yönetim kuruluna seçildi. Spor yazarı olarak çeşitli ödüller kazandı.
Varaeg Muhafız Alayı Bizans ordusunda, Normanlar ya da Vikinglerden oluşan birlikler. 11. yy'dan itibaren bunlara Anglo-Saksonlar da katıldı. Rusya yoluyla geldikleri için Ruslarla karıştırılmışlar, bazen İskitler sanılmış ve "baltalı adamlar" olarak anılmışlardı. İlk kez 907'de Bizans donanmasında
görev aldılar. 988'de Kiev Prensi Vla-dimir'in gönderdiği 6.000 asker II. Ba-sileios (hd 976-1025) tarafından bir tagma'da birleştirildi. 11-12. yy'larda Bizans ordusunun en seçkin birliği ve imparatorluk sarayının muhafız alayı oldular. Büyük Saray'da ve Blahernai Sarayı'nda (12. yy) birer karargâhları, Konstantinopolis, Girit ve Toronto'da birer kiliseleri vardı. Saray hiyerarşisinde Norman asıllı biri tarafından temsil edilirken, Akolouthos denen komutanları Grek asıllı olurdu.
II:75a.
Varaka-ı Havadis III: 190b. Varakçı Hanı I:227b. Vardabet, Komitas V:532b.
Vardacı Daha önceleri, kent içinde, taş, moloz, malzeme taşıyan küfeli tezkereli merkep, katır sürülerinin önünde 19. yy'ın ikinci yarısında ise atlı tramvayların önünde giden, sık sık elindeki boruyu çalarak yol açılmasını sağlayanlara verilen ad. Varda, İtalyanca bir sözcük olup, savulun, yol verin anlamındadır.
Vardar, Berke (1934, İstanbul -1989, İstanbul) Yazar, dilbilimci. Galatasaray ve Işık liselerindeki ortaöğreniminden sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nde Fransız Dili ve Edebiyatı okudu, aynı bölüme öğretim üyesi olarak girdi, profesör oldu. Etimoloji üzerinde yayınlar yaptı, Türkçedeki değişim ve yenileşim konusuna eğildi. İstanbul Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Bölümü müdürü oldu. Fransa'dan iki şövalyelik, bir de subaylık (officer) nişanlarıyla ödüllendirildi. Kitapları Fransız Edebiyatı (3 c., 1965-1972), Dilbilim Sorunları (1967), Kavramsal Alan incelemesi (Fransızca, 1069), Sesbilim (Fransızca, 1975), Dil Devrimi Üstüne (1917), Dilbilim, Temel Kavram ve ilkeleri (1982) adlarını taşır.
Vardar, Mübeccel IV:527c.
Vardarhlar, Mehmet Sabri (1923, İstanbul -1991, İstanbul) Hukukçu. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Emet cumhuriyet savcısı ve serbest avukat olarak çalıştı. 12. dönemde (1961-1965) İstanbul milletvekili seçilerek parlamentoda bulundu.
Varjabedyan, Nerses (Patrik) mad. VII.-368C, III:193b, 395b.
ilgili maddeler: Getronagan Ermeni Lisesi III:395a
Kevork (Surp) Kilisesi (Samatya) IV:552b Varlık mad. VII:369a, 449b.
Varlık Vergisi mad. VII:369b, II:335c,
IV:l47a, VI:368a. Varol Basımevi III:183b. Varol, Bülent VII:376a. Varol, Necdet VT:295a.
Varon, İzak (1882, Gelibolu -1938, İstanbul) Yahudi asıllı besteci. Ortaöğrenimini Gelibolu'da tamamladıktan sonra Selanik'e, Selanik Yunanlıların eline geçince de İstanbul'a yerleşti. Pathe, Polydor plak şirketlerinde Türk musikisi yönetmenliğini üstlendi. 20. yy'ın iyi şarkı bestecilerinden biridir. Sağlam bir musiki anlayışıyla bestelediği şarkıları günümüze kadar ilgi gördü. "Seyretmek için seyrini ey ruh-i revanim", "Kalbimde açılmış dağılan bir kuru güldün", "Baygın suların göğsüne yaslandı da bîtab" güfteli ferahfeza, eve, hüseyni şarkıları fasıllarda ve solo programlarda sık sık okundu.
VII:401c.
Vartaks, Varki VII:151b. Vartan Paşa mad. VII:3 70a. Vartan, Vartabed IV:255a.
Vartanantz (Surp) Kilisesi Şişli İlçesi'n-de, Feriköy'de, Şahadet Sokağı, no. 13'tedir. Bağışlanan bir arsada Patrik Sarkış Kuyumcuyan zamanında inşa edilen ilk ahşap kilise 1861'de ibadete açılmış, 1903'te yeniden yapılmıştır. Bugünkü kilise ise 1931'de betonarme olarak inşa edilmiştir. Mimarı Keğam Kavafyan'dır. 1951-1955 arasında yapılan onarım ve genişletmelerden sonra kilise bugünkü durumunu almıştır. Mimari açıdan bir önem ve ilginç bir yön taşımamaktadır. Bazilik planlı kilisede dıştan tek dikkati çeken öğe çan kulesidir. -
III:184a, 293b, V:21a. Vartanyan, Hovsep bak. Vartan Paşa Vartovyan, Agop L90c.
Varyete Tiyatrosu Bey oğlu'ndaki iki eski tiyatro salonunun adıdır. Biri 1875'te Lüksemburg Kahvesi'nin yerine Bar-borini tarafından yapılan, öteki ise 1892'de yapıldığı sanılan Halep Çarşısı içindekidir. İlki sırasıyla Eldorado, Verdi ve Odeon adlarını, ikincisi ise Fransız ve Ses adlarını almıştır. Bu salon bugün Ortaoyuncular tarafından kullanılmaktadır.
I:89b, III:498a.
Vasat Ali Paşa Camii bak. Atik Ali Paşa Camii
Vâsıf mad. VII:370b, I:6lb, II:191a, 286a, III:67b, IV:447a, V:476b.
Vâsıf Bey (Kara) IV:454b, VI:20c, VII:67b.
Vâsıf Efendi I:35c.
Vâsıf Osman bak. Vasıf (Enderunlu)
Vasilaki (1845, İstanbul - 1907, İstanbul) Rum asıllı kemençeci. Musikiye Silivri'de klarnetle başladı. Fenerli Yorgi' den kemence öğrendikten sonra klarneti bıraktı; lavtacı Andon ve Civan'ın saz takımına girerek büyük ün kazandı. Çok başarılı taksim eder, özellikle köçekçeleri, Rumeli havalarını büyük ustalıkla çalardı. Türk musikisine en büyük katkısı, daha önce köçek ve tavşan takımlarında kullanıldığı için
"kaba saz" sayılan kemençenin icrasına getirdiği üslup inceliği ve perde zevkiyle onu klasik sazlardan kurulu incesaz fasıl musikisine kazandırmış olmasıdır. Fasıl kemençesinin ilk üstadıdır. Az sayıda ama değerli saz eserleri de bestelemiştir.
III:307c, V:45b, 83b, 267a, VLlölc, 199a, VII:225b, 563a.
Vasilaki Efendi (Tersane-i Âmire kalfası) II:555c.
Vasiliadis, Kostas II:223a Vasiliadis, VasÜ V:18b. Vasiliki Pili ILlOb, VII:496c. Vasilios I:68c. Vasilyadis, Elly VII:532c.
Vatan İsmi Ahmet Emin Yalman (1888-1972) ile özdeşleşmiş olan günlük gazete. İlk sayısı 26 Mart 1923'te çıktı. İlke olarak tam bir basın özgürlüğü yanlısıydı ve Cumhuriyet Halk Fırkası iktidarının icraatını eleştirmekten geri kalmadı. Takrir-i Sükûn Kanunu gereğince 12 Ağustos 1925'te kapatıldı. Yalman, 19 Ağustos 1940'ta Vatani yeniden çıkardı. Çok partili döneme girilince DP'yi destekledi. Özgürlükleri her şeyin üstünde tutan gazete, 1954'ten sonra DP'ye yönelik eleştirileriyle büyük ilgi topladı ve bir ara Türkiye'nin en çok satan gazetesi oldu. 196l'de gazetenin yönetimi Naim Tirali'ye geçti ve giderek etkinliğini kaybetti. Bir ara Türkiye İşçi Partisi'ni destekledi. Sonra Ankara'da akşam gazetesi oldu. 1976-1978 arasında Nu-man Esin tarafından çıkarıldı fakat tutunamadı.
Vatan Caddesi mad. VII:371a, I:l6lc, 164a, II:109c, 469b, III:224b, V:390c, 463a, VII:371a, 534b.
Vatan Kurtaran Şaban III: 44a.
Vatan Mahallesi Bayrampaşa İlçesi'nde yer alır. Altın Tepsi, Terazidere mahalleleri ve Orta Mahalle ile çevrilidir. Nüfusu (1990) 9.039'dur.
II: 110a. Vatan Mühendislik Yüksekokulu
VII:528c. Vatan Yahut Silistre VI:44c.
Vathi Colpas Vatikolpos II:363c,
VII:498c. Vatman İttihadı Cemiyeti IV:242b.
Vavassore, Giovanni Andrea II:182a, 264c, III:204b, 4l8b, IV:366a, VI:49a.
Vavh Tekkesi bak. Ordu Şeyhi Tekkesi
Veba II: 126a, 342c, VII:87c.
Vecdi (ö. 1660) III:65b.
Vecihî (ö. 1660) bak. Hüseyin Vecihi
Vecihi Paşa Yahşi bak. Prenses Rukiye Yalısı
Vedat Bey bak. Tek, Vedat Vedat Tek Evi mad. VII:372a
Tek, Vedat VII:232b Vefa mad. VII:372b, III:346a, VII:155c. ilgili maddeler:
Atıf Efendi Kütüphanesi I:399a Beşinci Vakıf Hanı II:173b
Ekmekçizade Ahmed Paşa Medresesi III:l46b
Konstantianai V:57c Mimar Ağa Mescidi V:467a Molla Hüsrev Mescidi V:485b
Recai Mehmed Efendi Sıbyan Mektebi ve Sebili VI:311a
Revam Çelebi Mescidi VL320b Şehit Ali Paşa Kütüphanesi VII:l46c Şeyh Vefa Külliyesi VII:173c Vefa Bozacısı VII:373a Vefa Kilise Camii VII:373c Vefa Lisesi VII:375a Vefa Stadyumu VII: 376a
Vefa (Şeyh) III:235c, IV:367b, V:330a, VII: 174a.
Vefa Bozacısı mad. VII:373a. ilgili madde:
Bozacılar II:317c
Vefa Erkek Lisesi bak. Vefa Lisesi Vefa Gençlik Kulübü İlk kuruluşu 1908,
ikinci kuruluşu 1941 olan gençlik ve
spor kulübü. Merkezi Karagümrük'te
Fatih Stadı'ndaydı.
Vefa Hamamı III:539c. Vefa Hanı II:124a. Vefa Hastanesi I:349c. Vefa İdadisi IV:135a. Vefa İdman Yurdu I:172a. Vefa, İsmail VII:373c.
Vefa Kilise Camii mad. VII:373c, I:368c, II:256a, V:20a.
Vefa Lisesi mad. WL375a, II:173c, V:219b, VI:298c, VII:l46c.
ilgili maddeler: Beşinci Vakıf Ham II:173b Şehit Ali Paşa Kütüphanesi VII:l46c Valide Mektebi VII:363b Vefa Simtel bak. Vefa Spor Kulübü
Vefa Spor Kulübü mad. VII:375c, I:172a, VII:376a.
ilgili maddeler:
Aktansel, Saim Turgut I:172a
Vefa Stadyumu VII:376a Vefa Stadyumu mad. VII:376a, IV:454b. ilgili madde:
Aetios Sarnıcı L86a
Vehbî (ö. 1736, Seyyid) mad. VIL376b, II:229b, III:66b, 508a, IV:46b, 48c, V:183c, VI:308a, 429a.
Vehbî (ö. 1809, Sünbülzade) mad. VII:377a, II:286a, III:67a, IV:255a, VI:195a, VILllöc.
Vehbi, Ali
464
465
Virgül Blahernatissa
Vehbi, Ali H:542b.
Vehbî Efendi (ö. 1905) V:386b.
Vehbi Koç Vakfı
İlgili maddeler: Koç Özel Lisesi V:40a Koç Üniversitesi V:40b Sadberk Hanım Müzesi VI:390a Veladethane bak. Viladethane
Veled-i Karabaş Mahallesi Fatih İlçe-si'nde yer alır. Melek Hatun, ibrahim Çavuş, Uzun Yusuf ve Cambaziye ma-halleleriyle çevrilidir. Nüfusu (1990) 10.230'dur.
Veli (Sivaslı) III:41a.
Veli Baba Mahallesi Pendik Ilçesi'nde yer alır. Şeyhli, Yayalar, Çamçeşme, Fevzi Çakmak, Dumlupmar, Çınarde-re mahalleleri ve Kartal îlçesi'yle çevrilidir. Nüfusu (1990) 7.580'dir.
VeU Can IIL557b.
Veli Efendi Mahallesi Zeytinburnu İlçe-si'nde yer alır. Çırpıcı, Beştelsiz, Gö-kalp, Yeşiltepe, Sümer mahalleleri ve Bakırköy llçesi'yle çevrilidir. Nüfusu (1990) 14.660'tır.
Veli Efendi Medresesi Fatih îlçesi'nde, Fatih Külliyesi'nin yakınında, Akdeniz medreselerinin batı kısmında, Ayak Kurşunlu Medresesi'nin yanında bulunmaktadır. Kapısı bu medresenin avlusuna açılmakta, küçük bir kütüphane ve odacıklardan ibarettir. Banisi Cârullah Veliyüddin Efendi (ö. 1741) olup, 18. yy'ın ortalarına doğru inşa edilmiştir. Fatih Külliyesi'nin medreseleri île birlikte onarım görmüş olan yapı taş-tuğla duvar işçiliğine sahip küçük bir medrese olup, bugün sağlam durumdadır.
VeU Mehmed Efendi (ö. 1603) V:178c.
Velidedeoğlu, Hıfzı Veldet (1904, İstanbul - 1992, İstanbul) Yazar, hukuk bilimcisi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fa-kültesi'ni bitirdi. Roma, Berlin ve Ne-uchatel'de (İsviçre) akademik çalışma yaptı. İstanbul'da Hukuk Fakültesi'nde Medeni Hukuk Kürsüsü'ne girdi. 1948' de ordinaryüs profesör oldu. Fakülteye dekan seçildi. Birinci Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne kâtip, 1961 Kurucu Meclisi'ne ise üye olarak katılan, Milli Mücadele'ye ve Cumhuriyetin yetmiş yılına tanık olan Velidedeoğlu, sadece hukuk ve demokrasi alanında ki titizliğiyle değil, Türkçedeki öze-niyle de bilinir, bir hayli eskimiş hukuk dilinin yenileşmesinde, anlaşılır kılınmasında önemli bir rol oynamıştır. Cumhuriyetle yarım yüzyıl boyunca makale yazan Velidedeoğlu'nün üniversite kapsamında yayımladığı bazı eserleri şunlardır: Hayat, Hukuk ve Cemiyet, Şahsın Hukuku, Medeni Hukukun Esaslan. Diğer kitapları ise Atatürk İlkeleri ve Türk Kadının Çilesi (1971), Milli Mücadele Anılan (1971), Türkiye'de Üç Devir (2 c., 1972, 1973),
Sağsız, Solsuz Demokrasi (1974), Devirden Devire (Cumhuriyet devirlerinin panaroması, 2 c., 1974, 1975), Ailenin Çilesi Boşanma (197'6), İnsancı Yolcular (otobiyografi ve bibliyografya, 1976), Anıların İzinde (2 c., 1977, 1979), Yol Kesen Irmak (1983), 12 Eylül: Karşıdevrim (1989), 12 Man: Faşizmin Felsefesi (1990), ilk Meclis, Milli Mücadelede Anadolu (1990) adlarını taşır. 1985'te Türk Hukuk Kurumu'nun onur ödülünü almıştır.
IV:223a, V:l69c.
Velidjanidis Eczanesi 1910'lu yıllarda Beyoğlu'nda, Jean Velidjanidis (Şer-bethane Sokağı, no. 8) ve Miltiyadis Velidjanidis (Pera Caddesi, no. 233) olmak üzere aynı adlı iki eczacı bulunuyordu. Miltiyadis Velidjanidis (Mil-tiyadi Velicanidis) 1902'de Mekteb-i Tıbbiye-i Mülkiye'nin eczacı sınıfını bitirmiş ve 1908'de Beyoğlu'ndaki eczaneyi açmıştı. Bu eczaneyi 1933'te Ahmed Cevad Akıska'ya devretmiştir. Galatasaray Eczanesi adını alan eczanenin yönetimi A. C. Akıska'mn 1959' da ölümü üzerine oğlu Hüsrev Akıska' ya geçmiş. H. Akıska sağlık nedeniyle 1980'de eczaneyi kapatmıştır.
Veliefendi Bakırköy İlçesi'nde, Osmaniye Mahallesi'nde kuzey-güney doğrultusunda Marmara'ya akan Çırpıcı ile Haznedar derelerinin birbirlerine yaklaştıkları yörede, Çırpıcı semtinin (eski Çırpıcı Çayırı'nın) güneyine düşen semt. Burası kentin tek hipodro-muyla ünlüdür. Önemli bir bölümünü yeşil alanlar oluşturur.
Veliefendi Çayırı I:374a
Veliefendi Hipodromu mad. WI:3 77c, I:557a, VII:378a.
İlgili madde: At Yarışları I:374a
Veliyeddin Dede (ö. 1820) V:564c, VI:35b.
Veliyeddin Dede Efendi (ö. 1614) V:397c.
Veliyüddin Efendi (ö. 1697, Tophaneli) IV:15b.
Veliyüddin Efendi (ö. 1768) mad. Vll:378a, L471b, II:89c, VII:178a,
377c.
İlgili madde:
Veliyüddin Efendi Kütüphanesi VH:378b
Veliyüddin Efendi (ö. 1861, Şeyh) I:471b, II:89c, III:37c.
Veliyüddin Efendi Kütüphanesi
mad. VH:378b.
Velum Latincede perde anlamına gelen velum imparatorluk seromonilerinde önemli rol oynardı. Filoteos'un Kleto-rologionu'na. (899) göre Büyük Saray' m velum'undan "deuteros" sorumluydu. Velum'un çoğulu olan "vela" sözcüğü bir grup soyluyu sembolize ediyordu. 10. yy'dan itibaren "kritai tou
velou" (velum'un yargıçları) denen bir grup hâkimden ilk kez 971-975 tarihli Escurial TakMkonu'nda. söz edilir. Hip-podrom'da görev yapan grubun adı muhtemelen Hippodrom'un velum'undan gelmekteydi. Makama 14. yy'da nadiren değinilir.
Venedik Elçiliği VII:379b. Venedik Konağı III: 150a.
Venedik Sarayı mad. VII:379a, II:212b, 216a.
ilgili maddeler: Balyos II:4la Venedikliler VII:380a
Venedikliler mad. VIl:380a, II:4lb, 46c, 84a, 228a, 271c, 407c, III:348c, 504a, V:198b, 205a, 453a, VI:252c, VII:266a.
İlgili maddeler:
Gritti Ailesi III:428b
Venedik Sarayı VII:379a Venramin, Francisco II:42b. Ventura, Eli III:222c. ilgili madde:
Neve Şalom Sinagogu VI:67c Ventura, Mişon VII:406a. Venüs Sineması III:47b, VI:81a. Verdi, Murat II:388c. Verdi Tiyatrosu IL159b.
Verdinaz Kadın Çeşmesi Galata'da, Eski Yağkapanı Sokağı'ndadır. 1145/1732' de I. Mahmud'un dördüncü kadını Verdinaz Kadın tarafından kesme taştan, klasik üslupta yaptırılmıştır. Bugün çukurda kalmıştır ve bakımsız durumdadır.
Veremle Mücadele Osmanlı Cemiyeti 8
Haziran 1918'de kurulan ilk veremle mücadele cemiyeti. Cağaloğlu Cemi-yet-i Hayriye-i İslamiye binasının üst katında faaliyete geçti. Ancak İstanbul' un işgali üzerine çalışmalarını yürütemedi. 1927'de ilk kurucularının aldığı kararla ve İstanbul Verem Mücadelesi Cemiyeti adıyla yeniden kuruldu. Cemiyetin amacı İstanbul Vilayeti dahilinde veremle mücadele ederek halkı ve belediyeleri uyarmak, teşvik etmek, sanatoryum ve dispanser açılması için teşebbüste bulunarak yardım toplamaktı. İlk olarak Eyüp Dispanseri'ni açtı (1929). Bunu Beykoz (1941), Un-kapanı, Üsküdar, Şehremini (1943), Kasımpaşa, Edirnekapı (1945), Kunı-kapı, Erenköy, Süleymaniye (1946), Kocamustafapaşa (1948), Sultanahmet, Kadıköy, Balat (1949), Taksim (1951), Şişli (1952), İstinye, Sarıyer (1955), Kartal (1956), Zeytinburnu (1960), Taşlılarla, Gültepe (1964) dispanserleri izledi. 1954'te İstanbul Verem Savaş Derneği adını aldı.
I:147a.
Vergennes, Charles Gravier Comte de
II:360a, VI:13c.
Veria Sinagogu ILlla. Vermandois, Hugue de III:485b. Verzone, P. VII:226c.
Vesaik-i Tarihiye Tasnif Heyeti
IV:l69b.
Vetus Tarsana II: 408a.
Veysel (Âşık, Şatıroğlu) I:362b, IV:232b, VI:265a, 295c.
Veysel Karanı (Üveys el-Karanî) IV:68b. Veysî (Akşehirli) III:65c. Veysî Efendi Konağı IV:68a.
Vezir Köprülü Mehmed Paşa'nm sadrazamlığına (1656-1601) değin İstanbul' da, kubbe vezirleri ya da kubbe-nişin denen divan üyesi vezirler bulunmaktaydı. Köprülü Mehmed Paşa'dan itibaren bir süre İstanbul'da vezir bulundurulmadı. Bu nedenle Divan-ı Hümayun çalışmaları da tatil edildi. Tanzimat döneminde ise nazırlara, önemli görevlere getirilenlere vezirlik veya buna yakın düzeyde sivil bir rütbe olan bâlâ rütbesi verilmeye başlandı. Padişahça verilen bir rütbe olan vezirliği alana "paşa" diye hitap edilirdi. Vezirlik rütbesinde olanların tümüne vüzera, bunların en kıdemlisine de şeyhü'1-vüze-ra denirdi.
Vezir Çayı IL52a.
Vezir Hanı mad. VII:382c, L535a, IL441a, 484a, V:50c, 89a.
Vezir Mehmed Paşa Çeşmesi Edirneka-pı-Topkapı arasında, surlar dışında, Sulukule Kapısı'mn tam karşısındaydı. 997/1588'de Rumeli Beylerbeyi Mehmed Paşa tarafından inşa ettirilmişti. Kesme taştan, oymalı kemerli, teknesi mermerden bir çeşmeydi. Hayvanları sulamak için ayrıca bir yalağı vardı. Üç kitabesinden biri aynataşının üstünde, diğerleri sağ yan cephesindeydi. Halil Hamid Paşa tarafından 1197/1782'de ihya edilmişti.
Vezir Mehmed Paşa Çeşmesi ve Namazgahı mad. VJI:383a.
Vezir Tekkesi mad. Vll:383b. Vezirazam mad. WL384b, 364b. ili maddeler:
Arife Divanı 1:303a Arzodası I:333b Babıâli I:519a Çarşamba Divanı II:472c Divan-ı Hümayun III:71a Kol Gezmek V:43c Sadaret Kaymakamı VL389b
Vezirhanı Camii bak. Atik Ali Paşa Külliyesi
Vezneciler Eminönü İlçesi'nde, Beyazıt Meydanı'nın batısına, İstanbul Üniversitesi merkez binasının güneybatısına, Koska'mn kuzeyine, Şehzadebaşı'nın ise doğusuna düşen semt. Beyazıt Meydanı'ndan Şehzadebaşı yönünde çıkıştaki cadde Vezneciler Caddesi adı-
nı alır. Süleymaniye istikametindeki 16 Mart Şehitleri Caddesi, Koska'dan gelen Büyük Reşit Paşa Caddesi, Laleli Balabanağa'dan gelen Vidinli Tevfik Paşa Caddesi ile Vezneciler Caddesi' nin Saraçhanebaşı'na devamının adı olan Şehzadebaşı Caddesi'nin oluşturduğu beş yol ağzı, küçük bir meydanlık olup, Vezneciler'in merkezi mevki-idir. Kalenderhane Camii, Derunî Mehmed Efendi Camii, Kuyucu Murad Paşa Külliyesi ve Osman Keşfî Efendi Tekkesi buradaki önemli tarihi yapılardır.
ilgili maddeler: Darü't-Talim-i Musiki III:4a
Derunî Mehmed Efendi Tekkesi III:37b
Kalenderhane Camii IV:396b Kuyucu Murad Paşa Külliyesi V:l42b Osman Keşfî Efendi Tekkesi VI:l63b
Vezneciler Hamamı mad. WI:386c.
Via Drungariu III:159b.
ViaEgnatia mad. VII:387a, L2l6b, 555a, 555a,II:180a, ÜT:324c, IV:39b, V:156c, 404a, VH:532c, 557b.
ilgili madde:
Yollar VII: 532 Via Ricasoli IV:306a. Viaud, Louis-Marie Julien V:228b. Vicdan Hanım (ö. 1888) VE:4l4c. Victoria Han III:79c. Viçhen Abdullah I:15a.
Vidalı Köşk bak. Abbas Halim Paşa Köşkleri
Vidos Bahçesi I:547c.
Vidos-Litros Topkapı'ya yakın ünlü Çingene köyleri. İstanbul'un keyfine düşkün kişileri, yaz mevsiminde buralara gelirler, çadırlı Çingenelere konuk olup ağaçların altında, temiz havada Çingenelere mahsus mezelerle şarap içerlerdi. Ayrıca Litros'ta panayır kurulur, İstanbul'dan akın akın insan gelirdi. Buralara konan göçebe Çingenle-rin davulcuları ve zurnacıları da meşhurdu.
Vietti-Violi, P. II:451a, VII:43b. ilgili maddeler: İnönü Stadyumu IV:176b Spor ve Sergi Sarayı VII:43b
Dostları ilə paylaş: |