A research on the application of participatory rural appraisal approach

3. oturum

Bu oturuma İzmir Toplum Merkezi’nden iki psikolog ve bir sosyal hizmet uzmanı katılmıştır. Uzmanlar grupla tanıştırıldıktan sonra, grubun bu toplantılardan ne beklediği ve ne umduğu soruldu. Katılımcılar, bazı sıkıntıları, problemleri olduğunu bunları uzmanların yardımıyla çözmeyi hedeflediklerini ifade ettiler. Uzmanlar, katılımcılara ikinci olarak evlilik konusundaki düşüncelerini sormuşlardır. Katılımcıların çoğu evliliği, beraber yaşamak, konuşmak, paylaşmak olarak algıladıklarını ancak gerçek hayatta bunu bulamadıklarını belirtmişlerdir.

Tüm bunlardan sonra psikolog, sıkıntıdan ne kastedildiği, sorunların ne olduğunu sordu ve tartışmayı başlattı. Tartışmalar sonucunda;

Sorunlar

1. Birbirini anlayamama

2. Karşı tarafa “hayır“ diyememe (onca özverinin sonunda da beğenilmeme)

3. Kendisini önemsiz görme

4. Başkalarının problemlerini de kendi problemi gibi aşırı önemseme

5. Yanlışa yanlışla cevap verme

6. Sorunlara alışma

7. Kıyaslama yapma sonucunda öfkeyle karşılaşma

8. Sürekli olumsuzlukları değerlendirme olarak sıralanmıştır.

Çözümüne ilişkin öneriler;

1. Kişileri olduğu gibi kabul etme,

2. Başkaları ile kıyaslama yapmama, kıyaslama yapmadan konuşma

3. Olumsuzlukları öncelikle dile getirmemeli, ödüllendirmenin devreye sokulması

4. Öncelikle kendi mutluluğunu sağlamaya çalışma

5. Kendine uğraş bulabilme, köyün dışına çıkabilme

6. Kendimizi, duygularımızı doğru ifade edebilme

7. Kişilerin iyi yönlerini görebilme

8. Karşı tarafın özellikle de eşlerin sorunlarını dinleyebilme, paylaşabilme

9. Kendi sorunlarını başkalarıyla paylaşabilme

10. Yanlışa yanlışla cevap vermeme, karşı tarafın hangi yanlışının bizim hangi tarafımıza (davranışımıza) engel olduğu saptama

11. Kendi hatalarımızı görebilme

12. Karşı tarafla konuşurken güleryüzle davranma, kendine çeki düzen verme

13. Konuşma tarzını iyi seçmek (sen dilini kullanmadan, ben dilini kullanarak davranmak, karşı tarafı suçlamadan “yapar mısın? Yardıma ihtiyacım var, yardım edermisin?” tarzını benimseme)

14. Sevgiyi dışa kapatmamak, paylaşmak.

Eylem Kararları:

Oturumun sonunda eylem kararı olarak; sıralanan bu çözüm önerilerini bir hafta boyunca aile içinde ve diğer ilişkilerde uygulamaya çalışılması ve sonuçların bir sonraki haftaki oturumda uzmanlara anlatılması benimsenmiştir. Bu çerçevede,

1. Sen dili yerine ben dilini kullanarak konuşmak

2. Karşı tarafı suçlamadan konuşmak

3. Kıyaslamadan, saldırmadan, sakin konuşmak

4. Beden dilimizi kullanmak (dış görünümüze özen göstererek ve güleryüzle konuşmak)

5. Yardım isteme şeklini bilmek ve doğru yardım istemek.

6. Sevgiyi dışa kapatmama ve paylaşmanın sağlanmaya çalışılması kararlaştırılmıştır. Zira, sevgi paylaşıldıkça artmaktadır.

Oturumun sonunda ayrıca, bir sonraki oturumda çocuklarla ilgili problemlerin tartışılması kararlaştırılmıştır. Çocuklarla ilgili problemler olarak;

1. Alt ıslatma

2. İnatlaşma

3. İçe kapanıklık

4. Kendini ifade edememe

5. Babayla iletişim kuramama, korku

sıralanmıştır.