İzafət tərkibləri:
Dadıma sən yetiş, ey bari-xuda (1, 117);
Tutub saxlasaydı bu çərxi- dövran,
Qoymazdım əlimdən qaça cavanlıq (2, 236);
O külli-aləmi tək dolandıran,
Növraqi-zəminə pak nizam quran (1, 229).
Xitablar:
Dolan gəl, a canlar alan (1, 55);
Təbiblər təbibi, amandı tez gəl (1, 210);
Biz çəkə bilmirik, ay ağa, neynim?! (1, 228).
Aşıq Şəmşir poeziyasının hərtərəfli elmi tədqiqata cəlb olunması üçün dil və üslub baxımından da araşdırılması böyük əhəmiyyət daşıyır.
QAYNAQLAR
1.Aşıq Şəmşir. O Kürün, Arazın Tərtəriyəm mən. Bakı, Sabah, 2004
2.Azərbaycan dialektoloji sözlüyü. I cild, Ankara, 1999
3.Xalıqov F. Azərbaycan onomalogiyası (folklor əsasında). Bakı, Müəllim, 2009
4.İsayeva S. Aşıq Şəmşirin poetikası. Bakı, Elm və təhsil, 2012
5.Kazımov Q. Qurbani və poetikası. Bakı, 1996
6.Məmmədov Z. Klassik aşıq poeziyasının leksik-semantik xüsusiyyətləri. Bakı, Avropa, 2006
Dostları ilə paylaş: |