BİKÂİ
Ebü'l-Hasen Burhânüddîn îbrâhîm b. Ömer b. Hasen er-Rubât el-Hırbevî el-Bikâî {ö. 885/1480)
Müfessir, muhaddis, Şafiî fakihi, tarihçi ve edip.
809'da (1406) Lübnan'ın Bika bölgesindeki Hırba köyünde doğdu ve hıfzını burada tamamladı. Çerkez Memlükleri'-nin hüküm sürdüğü bir muhitte yaşadı. Babasını ve amcalarını kaybettiği bir hadiseden sonra Şam'a yerleşti (1417). Şam. Kudüs ve Kahire'de İbnü'l-Cezerî, İbn Hacer el-Askalânî, İbn Kâdî Şühbe, İbn Nübâte, İbn Raslân gibi âlimlerden ders okudu. 1433'te Kahire'ye yerleşti. Yirmi sekiz yaşında iken fetva ve tedris icazeti aldı. 1440 ve 1443'te Sultan Zahir Çakmak'la birlikte iki defa Rodos seferine katıldı. Bu seferler sırasında bile telif işinden geri kalmadı. 1445'te hacca gitti. Mücadeleci bir mizacı olan Bi-kâî, İbnü'l-Arabî ve İbnu'l-Fârız'ı hulul" ve ittihad* isnadıyla tekfir etmesi, hatta bu hususta eserler yazması ve Gazzâ-lî'ye tenkitler yöneltmesi sebebiyle şimşekleri üzerine çekti. Nitekim Süyûtî, reddiye mahiyetinde kaleme aldığı birkaç eseriyle bu âlimleri savunma gereğini duydu. Vefatından dört beş yıl önce çevresinin kendisini fazlaca rahatsız etmesi sebebiyle Şam'a hicret etti. Şam valisi tarafından büyük itibar gördü ve Gazzâliyye Medresesi müderrisliğine tayin edildi. Daha sonra bu şehirde vefat etti.
Eserleri. Bikâî kıraat, fıkıh, hadis, tarih, kelâm ve nahiv dallarında, özellikle de tefsir sahasında eserler yazdı. Tesbit edilebilen altmış üç eserinden kırk tanesinin nüshaları günümüze kadar gelmiştir. Önemli eserleri şunlardır:
1- Nazmü'd-dürer fî(min) tenâsübi'1-ây ve's-süver. Âyetler ve sûreler arasındaki münasebet ve insicam ile sûrelerin ana fikirlerine dair bir tefsirdir. Haydarâbâd Nizamiye Üniversitesi'nden Muhammed Abdülha-mîd ve arkadaşları tarafından 1969'da Dâiretü'l-maârifi'l-Osmâniyye yayınları arasında neşrine başlanan eserin yirmi iki cildi yayımlanmıştır.
2- Delâletül-bm-hânil-kavîm caîâ tenâsübi âyil-Kur'â-ni'l-'azîm. Nazmü'd-dürer'in muhtasarı olup Süleymaniye14 ve İstanbul Üniversitesi kütüphanelerinde15 birer nüshası vardır.
3- Meşâ cidü'n-nazar li'1-işrâfi calâ maköşıdi's-süver. 114 sûrenin tek tek ele alındığı bu eserde her sûrenin esas konusu, temel hedefleri ve sûre ile ismi arasındaki münasebet açıklanmış, sûre ve âyetlerin faziletlerine dair hadisler zikredilmiştir. Eserin Nuruosmaniye16 ve Süİeymaniye17 kütüphanelerinde nüshaları bulunmaktadır.
4- Lacibü'l-cArah bi'1-meysir fi'1-cûhiliy-yeti'1-ûlâ. Bakara sûresinin 219. âyetinin Nazmü'd-dürer'den naklen tefsiri olup Araplar'ın Câhiliye devrinde oynadıkları kumar hakkındadır. C. Landberg tarafından Turafun Arabiyye {Primeurs arabes) adlı dergi içinde neşredilmiştir.18
5- Sırrü'r-rûh. İbn Kayyim el-Cevziyye'nin Kitâbü'r-Rûh adlı eserinin özetidir. Ruhun mahiyetinden ve bedenle birlikte ölüp ölmeyeceğinden bahseden eser Kahire'de basılmıştır (1326/ 1907).
6- 'Unvânü'z-zaman fî terâcimi'Ş'Şüyûhi ve'1-akrân. BikâT-nin çağdaşı olan âlimlerin ve mektep arkadaşlarının biyografilerine dair alfabetik bir eserdir. 386 varak halindeki bir nüshası Köprülü Kütüphanesi'nde19 bulunan eseri ve cUnvânü'l-cun-vân adlı muhtasarını Câmiatü Ayni'ş-şems hocalarından Hasan Habeşî yayıma hazırlamıştır.
7- en-Nüketü'1-vefiy-ye. Zeynüddin el-Irâkî'nin usûl-i hadise dair Eîfiyyeiü'l-^lrâkîadlı eserinin şerhi olup Millet Kütüphanesi'nde bir nüshası vardır.20
8- Ahbûrü'l-cilâd fî fütûhi'1-bi-lâd. Tarihe dair bir eserdir. Süleymaniye Kütüphanesi'nde nüshaları bulunmaktadır.21
9- el-Akvâlül-kadîme fî hük-mi'n-nakl mine'l-kütübil-kadîme. Kâ-tib Çelebi'nin el-Akvâlü'l-kavîme adıyla zikrettiği eser Muhammed Mürsîel-Hû-İT tarafından Mecelîetü'l-ma "hedi'l-mahtûtâül- cArabiyye'de neşredilmiştir (1401/1980, XXVI/2, s. 37-96).
10- Esvâ-ku'1-eşvâk min Meşâri'i'l-'uşşâk. Mısırlı şair Serrâc el-Verrâk'ın Meşâricu'i-cuşşâk adlı eserinin muhtasarı olan kitabın Süleymaniye Kütüphanesi'nde nüshaları bulunmaktadır.22
11- Tenbîhül-ğahîQalâ (ilâ) tekiî-ri İbni'l- "Ambî. Bu eserin de Süleymaniye Kütüphanesi'nde nüshaları vardır.23
12- Haşiye calâ Şerhi'l-!Lakâ:'id. Teftâzânî'nin Şerhu'l-'akö'id'l üzerine yapılmış bir haşiye olup Süleymaniye Kütüphanesi'n-de bir nüshası bulunmaktadır.24
Edebî yönü de bulunan Bikâî şiirlerini îş'ârü'1-vâ^î bi-eş'âri'1-Bikö'î'de25, Hz. Peygamber'in methine dair şiirlerini de Ce-vâhirül-bihâr fî nazmı sîreti'l-muhtar26 adlı eserinde toplamıştır.
Bibliyografya:
Sehâvî, ed-Qa.uü'l-lâmic, i, 101-111; Süyû-tî, Nazmü'l-'ıkyân27, Beyrut 1927, s. 24-25; Dâvûdî, Tabakitû'l-mÖfesslrTn, II, 242-243; Keşfü'z-zunün, I, 81, 86, 104, 105, 117, 140, 156, 170, 210, 216, 267, 355, 382, 513, 596,602,612, 759,828,910, 911, 1174-1175; II, 1018, 1090, 1142, 1148, 1174, 1175, 1215, 1233, 1365, 1393, 1421, 1500, 1579, 1704, 1961-1962; Sevkânî. el-Bedrü't-tâlf, I, 19-22; Serkîs, Mu'cem, I. 573-574; II, 1599; Brockelmann, GAL, 11, 179-180; Suppl., II, 177-178; Izâhu'S-meknûn, I, 475; Hediyyetü'l-'arifin, I, 21-22; Kehhâle, Mu'cemÜ'l-mü'elllfin, 1, 71; Müneccid, Mı/cem, IV, 61-62; V, 58; Bilmen, Tefsir Tarihi, II, 594-595; Necati Kara. Bur-hânüddin İbrahim b. Ömer el-Bikât ve Tefsi-rindeki Metodu (doktora tezi. 1981). EAÜİF; Ömer b. Fehd el-Hâşimî, Mu'cemü'ş-şüyûh28, Riyad 1402/1982, s. 336-339; Nüveyhiz. Mu'cemü'l-müfessirfn,
BÎKENDÎ, AHMED B. ALİ
Ebü'I-Fazl Ahmed b. Alîb. Amr el-Bîkendî (ö. 404/1014) Muhaddis.
Buhara yakınlarında âlimlerinin çokluğuyla meşhur bir yerleşim merkezi olan Bîkend'e nisbetle anılan ve anne tarafından dedesi Ahmed b. Süleyman'a nisbetle Süleymânî diye de tanınan Bîkendî 31 i'de (923) doğdu. İlim tahsili için İrak, Şam ve Mısır'a seyahatler yaptı. Muhammed b. Hamdûye el-Mervezî, Ali b. İs-hak el-Mâderâî, Muhammed b. Ya'küb el-Esam, Abdullah b. Ca'fer b. Fâris el-İsbehânî gibi âlimlerin derslerini dinledi. Kendisinden de Ca'fer b. Muhammed el-Müstağfirî, oğlu Ebû Zer Muhammed b. Ca'fer, Muhammed b. Ahmed el-Bîkendî ve bu yöre âlimlerinden birçoğu rivayette bulundu.
Çok yazan bir âlim olan Bîkendî her hafta bir risale telif eder, Bîkend'den Bu-hara'ya giderek yazdıklarını rivayet ederdi. Güçlü bir hafızaya sahip titiz bir muhaddis olarak tanınır. İrili ufaklı 400'e yakın eser telif etmişse de Zehebî'nin bazı notlar aldığını ve İçinde büyük âlimlere yönelik tenkitler bulunduğunu söylediği "esmâü'r-ricâl" ile ilgili bir tanesi dışında eserleri hakkında kaynaklarda bilgi bulunmamaktadır. Bîkendî, Zilkade 404'te29 Bîkend'de vefat etmiştir. Vefat tarihini 412 (1021) olarak zikreden kaynaklar da vardır.
Bibliyografya:
SerrTânî, el-Ensâb (Bârûdî), I, 434; Yâküt, Mu'cemü'i-büldân, I, 533; İbnü'l-Esîr, el-Lü-bâb, I, 199; Zehebî, Tezkiretü'l-huffâz, III, 1036-1037; a.mlf., A'iâmü'n-nübelâ', XVII, 200; Süb-kî, Tabakât, IV, 41-42; İsnevî. Tabakâtü'ş-Şâ-ft'iyye, II, 40; İbnü'1-İmâd, Şezerât, III, 172; Hediyyetü'l-'ârifin, I, 71; Zİriklf. e!-Aclân% I, 165.
Dostları ilə paylaş: |