Çocuklarda matematik düşüncesinin gelişimini açıklayan farklı yaklaşımlar

KAYNAKLAR

Adıgüzel, Ö.1993. Oyun ve yaratıcı drama ilişkisi. Yüksek lisans tezi (basılmamış). Ankara Üniversitesi, 249 s., Ankara.

Akın, Y. 2002. Altı yaş grubu çocuklarında başkasının bakış açısını alma yetisi üzerinde eğitici drama programının ve aile tutumlarının etkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Marmara Üniversitesi, 150 s., İstanbul.

Akman, B., Yükselen, A.İ. ve Uyanık, G. 2000. Okulöncesi dönemde matematik

etkinlikleri. Epsilon Yayınları, 104 s., İstanbul.

Aktaş, Y. 2002. Okulöncesi dönemde matematik eğitimi. Nobel Tıp Kitabevi, 119 s., Adana.

Altunbaş, A. 2001. Anasınıflarına devam eden altı yaş çocuklarının matematiksel kavramları kazanma durumlarının incelenmesi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Balıkesir Üniversitesi, 116 s., Balıkesir.

Anonim. 2002. 36-72 aylık çocuklar için okul öncesi eğitim programı, 79 s., İstanbul.

Anderson, A. 1997. Families and mathematics: A study of parent-child interactions. Journal for Research in Mathematics Education, 28 (4), 484-502.

Anderson, A.1998. Parents as partners: Supporting children’s mathemetics. Teaching Children Mathematics, 4 (6), 331-338.

Aral, N., Baran, G., Alisinanoğlu, F., Aktaş, Y., Başar, F. ve Köksal, A. 1997. Beş-altı yaş grubu çocuklarda yaratıcı drama eğitiminin alıcı dil gelişimine etkisi. Okulöncesi Sempozyumu “Okulöncesi Eğitimde Yeni Yaklaşımlar”, s.140-152, Ankara.

Aral, N., Can Yaşar, M. ve Kandır, A. 2002. Okul öncesi eğitim ve okul öncesi eğitim programı. Ya-Pa Yayınları,184 s.,İstanbul.

Aral, N., Baran, G., Peduk, Ş. ve Erdoğan, S. 2003. Eğitimde drama. Ya- Pa Yayınları, Üçüncü Baskı, 139 s., İstanbul.

Arı, M. 1993. Çocukta zaman kavramının gelişimi. 9. Ya-Pa Okul Öncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri, s. 181-186, Ankara.

Arslan, A. 997. Çocuğun kavram gelişiminde müziğin önemi. I. Ulusal Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongresi, s. 106-116, Ankara.

Bayram, E., Özgül, E., Kaplan, G., Ünal, A., Yapağılı, H., Demir, K., Morgül, M., Uğurlu, N., Tantoğlu, S., Özünel, Ş. ve Ömür, Ü. 1999. İlköğretimde Drama I. MEB Devlet Kitapları, 103 s., Ankara.

Bennet, S. and Bennet, R. 1999. Çocuklarınızla birlikte gerçekleştireceğiniz 365 televizyondan uzak etkinlik. (Çeviri:D. B. Ulusoğlu). Rota Yayınları, 250 s., İstanbul.

Bennett, T.L. 2000. Teachers’ use of childrens’ literature, mathemetics manipulatives, and scaffolding to improve preschool mathemetics achievement: does it work?. Ed D thesis (unpublished), University of North Texas, 135 p., Texas.

Bryant, P., Christie, C. and Rendu, A. 1999. Children’s understanding of the relation between addition and subtraction: Inversion, identity, decomposition. Journal of Experimental Child Psychology, 74, 194-212.

Bozdoğan, Z. 2003. Okulda rehberlik etkinlikleri ve yaratıcı drama. Nobel Yayın Dağıtım, 159 s., Ankara.

Baroody, J.A. 1993. The relationship between the order-ırrelevance principle and counting skill. Journal of Research in Mathematics Education, 24 (5), 415-427.

Bumin, A. 1993. Anaokulu eğitimi alan ve almayan 61-72 aylık çocukların sayı kavramlarındaki başarı düzeylerinin cinsiyete göre karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Hacettepe Üniversitesi, 93 s., Ankara.

Büyüköztürk, Ş. 2002. Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem Yayıncılık, 3. Baskı, 175 s., Ankara.

Chao, J.S., Stigler, W.J. and Woodward A.J. 2000. The effeccts of physical materials on kindergartners’ learning of number concepts. Cognition and Instruction, 18(3), 285-316.

Clements, D.H. 2001. ECT interviewes. Early Childhood Today, 15(4), 46-47.

Crane, J. 1996. Effects of home environment, SES, and maternal test scores on

mathematics achievement. The Journal of Educational Research, 89(5), 305-314.

Correa, J., Nunes,T. and Bryant, P. 1998. Young children’s understanding of division:

The relationship between division terms in a noncomputational task. Journal of

Educational Psychology, 90 (2), 312-329.

Copley, J.V. 2000. The young child and mathematics. National Association for the

Education of Young Children.186 p., Washington.

Çalıkoğlu Bali, G. ve Boz, M. 2004. Çocuklarda geometrik algılama. OMEP Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı, Bildiriler Kitabı 2, s. 393-410, Kuşadası.

Çepoğlu, N.H. 1994. Sayı kavramları testinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yüksek lisans tezi ( basılmamış), Marmara Üniversitesi, 81s., İstanbul.

Çetin, F. 2002. Hem evde hem işte çalışan anneler. Çocuk ve Aile Dergisi, 52, 12-14.

Çiziktürk, Ö. 1997. Matematik eğitiminde aile katılımını artırmaya yönelik bi eğitim programına olan ihtiyaç belirlemesi. Yüksek lisans tezi ( basılmamış), Boğaziçi Üniversitesi, 106 s., İstanbul.

Davies, J. and Brember, I. 1999. Reading and mathematics attainments and self-esteem in years 2 and 6 –an eight-year cross-sectional study. Educational Studies, 25 (2), 145-156.

Dere, H. 2000. Okulöncesi eğitim kurumlarına devam eden altı yaş çocuklarına bazı matematik kavramlarını kazandırmada yapılandırılmış ve geleneksel yöntemlerinin karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi (basılmamış). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Dere, H. ve Ömeroğlu, E. 2001. Okulöncesi dönemde fen, doğa, matematik çalışmaları. Anı Yayıncılık, 62 s., Ankara.

Dikici, A. 2002. Orff tekniği ile verilen müzik eğitiminin matematik yeteneğine etkisinin incelenmesi. Doktora tezi (basılmamış). Ankara Üniversitesi, 135 s., Ankara.

Dinçer, Ç. ve Ulutaş, İ. 1999. Okulöncesi eğitimde matematik kavramları ve etkinlikler. Yaşadıkça Eğitim, 62,6 -11.

Dougles, H.C., Swaminathan, S. and Hannibal, A.M.1999.Young children' s concepts

of shape. Journal for Research in Mathematics Education, 30 (2), 192-212.

Eğitmen, A. 1999. Yaratıcı drama lideri. Çağdaş Drama Derneği Bülteni, 2,14-15.

Einarsdottir, J. 1996. Dramatic play and period. Childhood Education, 72 (2), 352-357.

Fleege, P.O. 2000. From habitats to legs: Using science- themed counting boks to foster connections. Teaching Children Mathemetics, 7(2), 74-79.

Frakes, C. and Kline, K. 2000. Teaching young mathematicians : The challenges and rewards. Teaching Children Mathematics, 6 (6), 376 – 381.

Ford, M.S. and Crew, C.G. 1991. Table-top mathematics- a home-study program for early childhood. Aritmetic Teacher, 38 (8), 6-8.

Gazeloğlu-Er, C. 2000. İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin psiko – sosyal gelişimine anne- baba tutumunun etkisinin incelenmesi.Yüksek lisans tezi (basılmamış).Hacettepe Üniversitesi, 100 s., Ankara.

Geist, E. 2001. Children are born mathematicians: Promoting the construction of early the mathematical concepts in children under five. Young Children, 56 (4), 12-18.

Girgin, T. 1999.Türkiye’ de okul öncesi eğitim kurumlarında yaratıcı drama etkinlikleri. Yüksek lisans tezi ( basılmamış), Ankara Üniversitesi, 126 s., Ankara.

Ginsburg, P.H. and Baroody, A.J. 2003. Test of early mathematics ability examiner’s

manual. Pro-ed Publised, 75 p.,Texas.

Greenberg, P. 1994. How and why to teach all aspects of preschool and kindergarten

math, part - 2. Young Children, 49 (2), 12 – 18.

Graham,T.A., Nash, C. and Paul, K. 1997. Young children’s exposure to mathematics:

The child care context. Early Childhood Education Journal, 25(1); 31-35.

Gönen, M. ve Dalkılıç, N.U. 1998. Çocuk eğitiminde drama. Epsilon Yayıncılık, 216 s., İstanbul.

Gönen, M. 1999. Çocuk eğitiminde drama yönteminin kullanılması. Türkiye I. Drama Liderleri Buluşması, s. 34-40, Ankara.

Güven, G. 2001. Okulöncesi eğitimde drama liderlerinin anaokulu öğretmenlerinin ve anne babaların eğitimde drama çalışmaları hakkında görüşleri. Yüksek lisans tezi ( basılmamış), Gazi Üniversitesi, 210 s., Ankara.

Güven, N. 1995. Matematik ve fen eğitiminde oyun. Çocuk ve Biz Dergisi, 1, 25-26.

Güven, Y. 1997. Erken matematik yeteneği testi-2’ nin geçerlik, güvenirlik, norm çalışması ve sosyokültürel faktörlerin matematik yeteneğine etkisinin incelenmesi. Doktora tezi (basılmamış). Marmara Üniversitesi, 206 s., İstanbul.

Güven, Y. 2000a. Erken çocukluk döneminde sezgisel düşünme ve matematik. Ya-Pa Yayınları, 184 s., İstanbul.

Güven, Y.2000b. 4-7 yaş grubu çocuklarda miktar tasarımının incelenmesi. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 1(2), 1-8.

Haktanır, G.1994. Yedi-on yaşlarındaki çocuklarda sayı, madde, uzunluk, miktar, ağırlık, alan ve hacim korunumu ilkesinin incelenmesi. Doktora tezi (basılmamış), Ankara Üniversitesi, 131 s., Ankara.

Hannibal, M.A. 1999. Young children’s developing understanding of geometric shapes. Teaching Children Mathematics, 5(6), 353-357.

Henniger, M. L. 1987. Learning mathematics and science through play. Childhood Education, 63 (3), 167-171.

İlhan, Ç.A. 1999. Sanat eğitiminde yaratıcı dramanın yeri. Çağdaş Drama Derneği Bülteni, 2, 10-13.

İpek, A. 1998. Eğitimde dramanın zihinsel engelli çocukların sosyal gelişimleri üzerinde etkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Hacettepe Üniversitesi, 170 s., Ankara.

Jacobson, L. 2001. Experts say young children need more math. Education Week, 21 (4), 3-5.

Jordan, N.C., Kaplan, D., Olah, N.L. and Locuniak, M.N. 2006. Number sense growth in kindergarten: A longitudinal investigation of children at risk for mathematics difficulties. Child Development, 77(1), 153-175.

Kaaland-Wells, C. 1994. Classroom teachers perception and uses of creative drama. Youth Theatre Journal, 8, 2-5.

Kalkancı, A. 1991. Dramatizasyon yönteminin okul öncesi eğitimde kullanımı. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Ankara Üniversitesi, 125 s., Ankara.

Karşal, E. 2004. Okul öncesi dönemi çocuklarda müzik yeteneği ve matematik yeteneği ilişkisi ve müzik eğitiminin matematik performansı üzerine etkisi. Doktora tezi (basılmamış). Marmara Üniversitesi, 116 s., İstanbul.

Karataş, Ş. 1996. Özel ve resmi anaokullarına devam eden 5-6 yaş grubundaki çocukların bazı sayı kavramlarına ait becerilerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Hacettepe Üniversitesi, 113s., Ankara.

Kennedy, L.M. and Tipps, S. 1997. Guiding children’s learning of mathematics ability. 8. Edition. Watsworth Pub. Comp.USA.

Kline, K. 2000. Early childhood teachers discuss the standards. Teaching Children Mathematics, 6(9), 568-572.

Kitson, N. 1997. Drama: Devoloping primary teaching skills. Routledge Publised, 121 p., USA.

Koç, F. 1999. Yaratıcı dramanın öğrenmeye etkisi sosyal bilimler öğretiminde bir yöntem olarak. Yüksek lisans tezi (basılmamış). Ankara Üniversitesi,121 s., Ankara.

Köksal-Akyol, A. 2003. Drama ve dramanın önemi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2), 179-190.

Kurtuluş, E. 1999. Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden beş-altı yaş grubu çocuklarına yaratıcı etkinlikler yoluyla kavram (zaman kavramı) öğretilmesi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Marmara Üniversitesi, 120 s., İstanbul.

Levent, T. 1995. Sanat toplumu. Eğitsel Etken Olarak Güzel Sanatlar; Sanat Eğitimin Geleceği Semineri, s. 158-164, Ankara.

Lovell, K. 1971. The growth of understanding in mathematics: Kindergarten through grade three. Rinehart and Winston, Inc., 115 p., USA.

Maxim, M. G. 1989. Devoloping preschool mathematical concepts. Yonug Children, 37 (4), 36 – 41.

McCaslin, N. 1990. Creative drama in the classroom. Addisson Wesley Pub. Co. Inch., 200 p., London.

Meadows, S. 1996. The child as thinker: The development and acquisition of

cognition in childhood. Routledge Inc., 484 p., London.

Metin, N. 1997. Okulöncesi dönemde çocuk ve matematik. Ulusal Ev Ekonomisi Kongresi, s. 200-203, Ankara.

Metin, G.G. 1999. Dramanın beş altı yaş çocuklarının sosyal duygusal gelişimlerine etkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Marmara Üniversitesi, 155 s., İstanbul.

Miure, T.I., Okomoto, Y., Kim, C.C., Steere, M. and Fayol, M. 1993. First graders’cognitive representation of number and understanding of place value: Cross-national comparisons- France, Japan, Korea, Sweden, and United States. Journal of Educational Psychology, 85 (1), 24-30.

Miller-Musun, L. and Blevins-Knabe, B. 1998. Adult’s beliefs about children and mathematics: How important is it and how do children learn about it?. Early Development and Parenting, 7,191-202.

Ni, Y. 2001. Semantic domains of rational numbers and the acquisition offraction equivalence. Contemporary Educational Psychology, 26, 400-417.

Oğuzkan, Ş. ve Oral, G.1997. Okulöncesi eğitim. Milli Eğitim Basımevi, 212 s., İstanbul.

Okvuran, A. 1999. Drama etiği. Oluşum Tiyatrosu ve Drama Atölyesi Türkiye I. Drama Liderleri Buluşması, s. 86-88, Ankara.

Okvuran, A. 2000.Yaratıcı dramaya yönelik tutumlar. Doktora tezi (basılmamış), Ankara Üniversitesi, 121 s., Ankara.

Önder, A. 1999. Eğitici dramanın doğru olarak uygulanması. Marmara Üniversitesi Anaokulu/Anasınıfı Öğretmeni El Kitabı Rehber Kitaplar Dizisi, Ya-Pa Yayınları, s. 100-106, İstanbul.

Önder, A. 2000. Yaşayarak öğrenme için yaratıcı drama. Epsilon Yayınevi, 301 s, İstanbul.

Önder, A. 2003. Okul öncesi çocukları için eğitici drama uygulamaları. Morpa Kültür Yayınları, 276 s., İstanbul.

Ömeroğlu, E. 1990. Anaokuluna giden 5-6 yaşındaki çocukların sözel yaratıcılıklarının gelişimine yaratıcı dramanın etkisi. Doktora tezi (basılmamış), Hacettepe Üniversitesi, 236 s., Ankara.

Ömeroğlu-Turan, E. ve Yaşar, M. 1999. Okulöncesi eğitimde drama uygulamaları. Gazi Üniversitesi Anaokulu/Anasınıfı Öğretmeni El Kitabı Rehber Kitaplar Dizisi, Ya-Pa Yayınları, s. 91 – 110, Ankara.

Özsoy, N. 2003a. İlköğretim matematik derslerinde yaratıcı drama yönteminin kullanılması. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(2),112-119.

Özsoy, N. 2003b. Yaratıcı dramanın matematik öğretiminde bir yöntem olarak kullanılması. Çağdaş Eğitim Dergisi, 300, 23-26.

Öztürk, F. 1996. Okulöncesi dönem (5-6 yaş grubu) müzik eğitiminde dramanın kullanımının etkinliliği. Yüksek lisans tezi (basılmamış). Ankara Üniversitesi, 141 s., Ankara.

Peterson, I. 2004. Drama in numbers, http://www.sciencenews.org/20021221/bob8.asp

Erişim Tarihi: 13 Şubat 2004

Perry, M., VanderStoep, W.S. and Yu, L.S. 1993. Asking questions first-grade

mathematics classes: Potential influences on mathematical thought. Journal of

Educational Psychology, 85(1), 31-40.

Raida, J. 1999. Mathematics stories:The effect of instructional context on the mathematical understanding of young children. EdD thesis (unpublised), University of Houston, 115 p., USA.

Robinson, M.N., Abbott,R.D., Berninger, W.V. and Busse, J.1996. The structure of abilities in math-precocious young children: Gender similarities and differences. Journal of Educational Psychology, 88 (2), 341-352.

Rose, D.S., Parks, M., Androes, K. and McMohan, S.D. 2000. Imagery–based learning: Improving elementary students’ reading comprehension with drama techniques. Journal of Education Research, 94 (1), 55-64.

Razon, N. 1995. Çalışan anne ve çocuğu. Remzi Kitabevi, 100 s., İstanbul.

San, İ. 1996. Yaratıcılığı geliştiren bir yöntem ve yaratıcı bireyi yetiştiren bir dsiplin; eğitsel yaratıcı drama. Yeni Türkiye Dergisi, 2(7), 148-161.

Şener, T. 1996. Dört-beş yaş anaokulu çocuklarında dramatik oyunun ve inşa oyununun bakışaçısı alma becerisine etkisi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Ankara Üniversitesi, 83 s., Ankara.

Şentürk, N. 1996. Eğitimde yaratıcı drama. Çağdaş Eğitim Dergisi, 21(23), 23-25.

Tanrıseven, I. 2000. Matematik öğretiminde problem stratejisi olarak dramatizasyonun kullanılması. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Marmara Üniversitesi, 120s., İstanbul.

Tarım-Gözübatık, K. ve Deretarla Gül, E. 2004. Anasınıfı ve ilköğretim birinci sınıf çocuklarının toplama ve çıkarma becerilerinde kullandıkları stratejilerin incelenmesi. OMEP Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı, Bildiriler Kitabı 2, s. 270-283. Kuşadası.

Tarım-Gözübatık, K. ve Artut Dinç, P. 2004. Okul öncesi çocuklarda kubaşık çalışmalarla toplama ve çıkarma becerilerinin kazandırılması. Eurasian Journal of Educational Research, 17, 210-220.

Tekin, H. 1996. Eğitimde ölçme ve değerlendirme. 9. Baskı, Yargı Yayınları, Ankara.

Thatcher, H. D. 2001. Reading in the math class: Selecting and using picture books for math investigations. Young Children, 71:21-29.

Trisha, A. 1999. Success of using technology and manipulatives to introduce numerical problem solving skills in monolingual/bilingual early childhood classrooms. The Journal of Computers in Mathematics and Science Teaching, 18(4), 361-369.

Uyar, N. 1995. Anaokuluna devam eden 60-72 aylık çocuklara destekleyici olarak uygulanan eğitimde drama programının çocukların dil gelişimine etkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Hacettepe Üniversitesi, 194 s.,Ankara.

Uysal, N.F. 1996. Anaokuluna giden 5-6 yaş grubu çocuklarda yaratıcı drama çalışmalarının sosyal gelişim alanına olan etkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi (basılmamış), Ankara Üniversitesi, 113 s., Ankara.

Ürfioğlu, A. 1997. Bebeklik ve okul öncesi dönemde müziğin gelişimi ve eğitimi. Ya-Pa Yayınları, 96 s., İstanbul.

Ürkün, M. 1992. Okulöncesi dönemde 4-5 yaşındaki çocuklara uygulanan matematiksel kavramlara dayalı destekleyici eğitim modelinin yaş ve cinsiyete göre etkisinin incelenmesi.Yüksek lisans tezi (basılmamış), Ankara Üniversitesi,132 s., Ankara.

Üstündağ, T. 1996. Yaratıcı dramanın üç boyutu. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 49, 19-23.

Üstündağ, T. 1998. Yaratıcı drama eğitim programının öğeleri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 22(107), 28-35.

Üstündağ, T. 2000. Yaratıcı drama öğretmeninin günlüğü. Pegem Yayınları, 191 s., Ankara.

Warfield, J. 2001.Teaching kindergarten children to solve word problems. Early Childhood Education Journal, 28 (3), 161-167.

Wolfgang, H.C., Stannard, L.L. and Jones, I. 2001. Blocs play performance among preschoolers as a predictor of later school achievement in mathematics. Journal of Research in Chilhood Education, 15(2),173-178.

Wortham, C. S. 1998. Early childhood curriculum developmental bases for learning and teaching. Second Edition. Prentice Hall, Inc., 250 p., USA.

Wright, B. 1992. Number topics in early childhood mathematics curricula : Historical background, dilemmas, possible solutions. Australian Journal of Education, 36 (2), 125-142.

Yıldız, V. 1999. Okulöncesinde matematik eğitimi, işbirlikli öğrenme ve geleneksel öğretimin okulöncesi çocuklarının temel matematik becerilerinin gelişimi üzerine etkisi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 23 (11), 42 -50.

Yıldız, V. 2002. Okulöncesi dönemde matematik eğitimi. Çoluk Çocuk Dergisi, 11, 16-19.

Young-Loveridge, M.J. 2004. Effects on early numeracy of a program using number books and games. Early Childhood Research Quarterly, 19(1), 82-92.

EKLER

EK 1 Genel Bilgi Formu

EK 2 Drama Yöntemine Dayalı Matematik Eğitim Programı Örnekleri

EK 1 Genel Bilgi Formu


Çocuğun Adı Soyadı:
Doğum Tarihi:
Okulun Adı:
Cinsiyeti:

1. Çocuğun kardeş sayısı nedir?

1. 
   Tek çocuk (kardeşi yok)
   
2. 
   Bir kardeşi var
   
3. 
   İki kardeşi ve daha fazla kardeşi var
   

2. Çocuğun doğum sırası nedir?

1. 
   İlk çocuk
   
2. 
   Ortanca veya ortancalardan biri
   
3. 
   Son çocuk
   

3. Anne- babanın öğrenim düzeyi;

	Anne	Baba
İlkokul mezunu
Ortaokul mezunu
Lise mezunu
Üniversite mezunu

4. Anne-babanın yaşı;

	Anne	Baba
25 yaş ve altı
26-35 yaş
36 yaş ve üzeri

5. Anne çalışma durumu,

1. 
   Çalışmıyor
   
2. 
   Çalışıyor
   

EK 2 Drama Yöntemine Dayalı Matematik Eğitim Programı Örnekleri

UYGULAMA -17

UYGULAMANIN ADI : Ahtapot hikayesi