Documento

Hava Kalitesinin Değerlendirilmesi ve Yönetimi Hakkında Kanun, çerçeve direktifte ve kardeş direktiflerde tanımlanan 13 farklı kirleticiye ilişkin uygulama takvimini içermekte ve hava kalitesinin iyileştirilmesine yönelik temiz hava ve eylem planları gibi gerekli araçları kapsamaktadır ve hava kirliliğinin kontrolü ve hava kalitesi alanında izleme yapılmasını, yaptırım uygulanmasını ve kurumsal güçlendirmeyi hedeflemektedir.

İklim Değişikliği Stratejisi 2010-2020 ve İklim Değişikliği EYLEM PLANI 2011-2023. Strateji Belgesinde, temel ilkeler kapsamındaki Türkiye'nin Stratejik Hedefleri aşağıdaki gibi listelenmektedir:

• 
  Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi’nin (UNFCCC) "ortak ancak farklılaşmış sorumluluklar" ilkesine ve özel şartlarına uygun olarak, iklim değişikliği ile mücadele ve uyum politikalarını ve önlemlerini ulusal kalkınma planlarına dâhil etmek,
  
• 
  sera gazı emisyonlarının azaltılması gayesiyle geliştirilen küresel politikalar ve önlemlere kendi imkânları ölçüsünde, sürdürülebilir kalkınma ilkeleriyle uyumlaştırılmış kalkınma programını sekteye uğratmadan, sera gazı emisyon artış hızını sınırlayarak katkıda
  bulunmak,
  
• 
  küresel iklim değişikliğinin olumsuz etkilerini azaltma ve bu etkilere uyum sağlama doğrultusunda, ulusal hazırlık seviyesi ve kapasitesini artırmak; bu çabalarda elde edeceği tecrübe ve kazanımlarını bölge ülkeleri ile paylaşmak ve azaltım ve uyuma yönelik ikili ve çok taraflı ortak araştırma projeleri geliştirmek,
  
• 
  azaltım, uyum, teknoloji transferi ve finansmana ilişkin küresel stratejik hedeflerin, tarafların sorumlulukları göz önünde bulundurulması suretiyle tasarlanması ve yürütülmesine uyum sağlamak ve uluslararası faaliyetlerde etkin rol oynamak,
  
• 
  azaltım ve uyum faaliyetlerini yürütebilmek için ihtiyaç duyulan mali kaynaklara erişimi artırmak,
  
• 
  mevcut teknoloji ve kalkınma düzeyimiz göz önüne alınarak temiz üretime yönelik Ar-Ge ve inovasyon kapasitesini geliştirmek, bu
  alanda rekabet ve üretimin artırılmasını sağlayacak ulusal ve uluslararası finansman kaynaklarını ve teşvik mekanizmalarını oluşturmak,
  
• 
  iklim değişikliği ile mücadele ve uyum kapsamındaki faaliyetleri, etkin ve sürekli koordinasyon ve şeffaf, katılımcı ve bilimsel çalışmalara dayanan karar alma süreçleri ile geliştirmek,
  
• 
  kamu, özel sektör, üniversite, sivil toplum kuruluşları gibi tüm kesimlerin ortak çabaları ile tüketim kalıplarının iklim dostu olacak şekilde değiştirilebilmesi için kamuoyu bilincini artırmak,
  
• 
  ulusal iklim değişikliği çalışmalarında, bilgi akışı ve paylaşımını artırmak amacıyla entegre bir bilgi yönetim sistemini oluşturmak.
  

Türkiye'nin Ulusal İklim Değişikliği Uyum Stratejisi ve Eylem Planı, beş önemli konuya odaklanmıştır: Su Kaynaklarının Yönetimi, Tarım Sektörü ve Gıda Güvenliği, Ekosistem Hizmetleri, Biyoçeşitlilik ve Ormancılık, Doğal Afet Risk Yönetimi ve Kamu Sağlığı.

Türkiye 2007'de, sanayide ve büyük binalarda enerji yönetimi, proje desteği, enerji verimliliği danışmanlık şirketleri, gönüllü anlaşmalar, vb. konularda düzenlemeler getiren Enerji Verimliliği Kanununu kabul etmiştir. 2009 yılında, Enerji Kaynaklarının ve Enerjinin Kullanılmasında Enerji Verimliliğinin Artırılmasına Dair Yönetmelik, gönüllü anlaşmalar yoluyla sanayide enerji verimliliği projelerinin desteklenmesine yönelik olarak üniversitelere, mühendislik kurumlarına ve enerji danışmanlık şirketlerine yetki ve belge verilmesini düzenlemektedir. Enerji Strateji Planı, 2023 yılına kadar birincil enerji yoğunluğunda 2008 yılına göre %20 azalma sağlanmasını hedeflemektedir.

2. 
   Biyoçeşitlilik, bitki ve hayvan varlığı
   

Çevre politikasının Programın gözardı edemeyeceği alanlarından biri de biyoçeşitlilik, bitki ve hayvan varlığı konusudur.

Uluslararası düzeyde BM Biyolojik Çeşitlilik Sözleşmesi (CBD, 1992), ek yükümlülükleriyle birlikte (2010 Nagoya protokolü, 2000 Cartagena biyogüvenlik protokolü) biyolojik çeşitliliğin muhafaza edilmesini ve biyolojik çeşitliliğin bileşenlerinin sürdürülebilir kullanımını hedeflemektedir.

Bu çevre konusuna dâhil edilen bağlantılı temalar, "sürdürülebilir turizm" ve "çevre eğitimi ve çevre konularına ilişkin farkındalığın artırılması"dır

Aşağıdaki tabloda, çevre hedeflerinin ve ilgili değerlendirme sorularının esas alındığı ilgili AB ve ulusal kanun ve politika çerçevelerinin bir listesi yer almaktadır: