begavul/ bekavul: 1.Mutfaktan sorumlu aksakal, hansâlar/ sofracıbaşı. 2.Nazır. 3.Şarap satıcısı. Diğer bir formu→Bekavulî
begler: Şehir veya aşiretin büyükleri.
beglerbeg/ beglerbegi: Şehrin yöneticisi. Safevi döneminde merkezden atanan şehir emniyet reisi, askerî yönetici. Kacar döneminde, makam ve mansap sahibi, hanlar hanı.
begim/ begüm: 1.Sultanın anası, valide sultan, melike-Mader, begüm. Bu unvan Hindistan Türk-Moğol sarayında da aynı anlamda kullanılmıştır. 2.Hanım, bânu, hatun, bayan. “Beg”in sonundaki “m” birinci şahıs zamiri olan “men/ ben”dir.
bektaş: Beyin arkadaşı, yoldaşı.
Bektaşiyye: Sufî tarikatı, Bektaşilik.
bekter/ bagter: Savaş zırhı. Bekterpûşî (T+F)→Zırh kuşanmış; Zırih-pûşende
bektoğdu:(bek-doğdu) Beyzade, Emirzade, Beyoğlu.
bencag/ benceg: Boncuk.
bencik/ bençik: Haberci veya ulağın yolda atını bağladığı yer.
