BƏLA ZAMANI BEŞ NAMAZDA QNUT TUTMAQ قال الشيخ الألباني : كان إذا أراد أن يدعو على أحد, أو يدعو لأحد, قنت في الركعة الأخيرة بعد الركوع, إذا قال:(((سمعاللهلمنحمده, اللهمربنالكالحمد ))) و (( كان يجهر بدعائه )) و (( يرفع يديه )) و (( يؤمِّنُ مَنْ خلفه )) و (( كان يقنت في الصلوات الخمس كلها )) لكنه (( كان لا يقنت فيها إلا إذا دعا لقوم, أو دعا على قوم فربما قال: ((اللَّهُمْأَنْجِالْوَلِيدَبْنَالْوَلِيدِوَسَلَمَةَبْنَهِشَامٍوَعَيَّاشَبْنَأَبِيرَبِيعَةَوَالْمُسْتَضْعَفِينَمِنَالْمُؤْمِنِينَاللَّهُمَّاشْدُدْوَطْأَتَكَعَلَىمُضَرَوَاجْعَلْهَاعَلَيْهِمْسِنِينَكَسِنِييُوسُفَوَأَهْلُ الْمَشْرِقِ يَوْمَئِذٍ مِنْ مُضَرَ مُخَالِفُونَ لَه, اللَّهُمَّ الْعَنْ لِحْيَانَ وَرِعْلاً وَذَكْوَانَ وَعُصَيَّةَ عَصَتِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ)) ثم (( كان يقول ـ إذا فرغ من القنوت ـ: (( الله أكبر )) فيسجد. قال الشيخ الألباني : صحيح
Şeyx əl-Albani deyir ki: “Peyğəmbər bir kəsə dua etmək istədikdə və bir kimsə üçün dua etdikdə axırıncı rükətdə rukudan sonra: Səmiallahu Limən Həmidəh Allahummə Rabbənə Ləkəl Həmd -deyər və səsli dua edər, əllərini qaldırar və arxada olanlar Amin deyərdilər. Beş namazın hamısında da Qnut tutardı. Lakin yalnız bir qövm üçün və ya bir qövmün üzərinə dua etmək istədikdə bu beş vaxtda tutaraq: Allahummə Əncil Vəlid İbn Vəlid, Və Sələmətə İbn Hişəm, Və Ayyəş İbn Əbi Rabiatə, Vəl Mustədafiynə Minəl Mumininə, Allahummə İşdud Vətətəkə Mudara Vəcəalhə Aleyhim Sininə Kəsiniy Yusufə, Allahummə Ləan Lihyənə Vəri-lən Və Zəkvənə Və Useyyətə Asatilləhə Və Rasuluhu - Allahım, Vəlid İbn Vəlidi, Sələmə İbn Hişamı, Ayyaş İbn Əbu Rəbiəni və möminlərdən zəif olanları xilas et! Allahım, Mudar qəbiləsinə olan əzabını şiddətləndir və onlara Yusufun zamanında göndərdiyin (yeddi qıtlıq və quraqlıq) illəri kimi illər göndər!”. O vaxt Mudar qəbiləsindən olan məşriq əhli ona müxalif idi”. Qnutu bitirdikdən sonra Allahu Əkbər deyib səcdəyə gedərdi”841.