Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi SƏHİh dua və ZİKİRLƏR

Əbu Hureyrə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Sizdən biriniz məsciddən çıxdıqda Peyğəmbərə  salavat gətirsin və: “Allahummə Əcirni (Asımni) Minəş Şeytanir Racim – Allahım! Lənətlənmiş şeytandan məni qoru” – desin⁷⁰².

أَبَا حُمَيْدٍ أَوْ أَبَا أُسَيْدٍ الأَنْصَارِىَّ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « فَإِذَا خَرَجَ أَحَدُكُمُ الْمَسْجِدَ )فَلْيُسَلِّمْ عَلَى النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم-( فَلْيَقُلِ اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ ». قال الشيخ الألباني : صحيح

Əbu Humeydi və ya Əbu Useydi əl-Ənsari  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Sizdən biriniz məsciddən çıxdıqda Peyğəmbərə  salavat gətirsin və: “Allahummə İnni Əsəlukə Min Fadlikə - Allahım! Səndən fəzilətini diləyirəm”⁷⁰³.
عن فاطمة بنت الحسين عن فاطمة بنت النبي  قالت: قـال لي رسول الله  إذا دخلتِ فقولي: (( بسم الله, والسلام على رسول الله, اللَّهُمَّ صلّ على محمد, وعلى آل محمد, وسهل لنا أبواب رحمتك. فإذا فرغت فقولي: مثل ذلك, غير أن قولي: وسهل لنا أبواب فضلك )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Fatimə Bintu Huseyn, Peyğəmbərin qızı Fatimədən  rəvayət edir ki, O mənə buyurdu: “(Məscidə) daxil olduqda: “Bismilləh Vəssələmu Alə Asulullah, Allahummə Salli Alə Muhəmmədin, Və Alə Əli Muhəmməd, Və Səhhil Lənə Əbvabu Rahmətik (Bəzən: Səhhil Lənə Əbvəbul Fadlikə) – Allahın adı ilə, salam olsun Rəsulunun üzəinə, Allahım Muhəmmədə və onun ailəsinə salam olsun, Rəhmətinin qapılarını bizə asanlaşdır. Həmçinin – məsciddən çıxdıqda da eyni duanı deyərdi”⁷⁰⁴.
فضل الأذان

AZANIN FƏZİLƏTİ
عن أبي هريرة  قال: قال رسول الله : (( لو يعلم الناسُ ما في النداءِ والصفِّ الأولِ, ثم لم يجدوا إلا أن يَسْتَهِموا عليه, لا ستهموا, ولو يعلمون ما في التَّهجيرِ, لا ستبقوا إليه, ولو يعلمون ما في العَتَمةِ والصبحِ, لأتوهما ولو حبواً))
Əbu Hureyrə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Əgər insanlar azan və birinci səfdə (nə kimi fəzilətin) olduğunu bilsəydilər sən onları yalnız püşk atan görərdin, bunu da edədilər. (Namaza) birinci gəlməyin nə qədər savab olduğunu bilsəydilər ötüşərdilər. Sübh və İşa namazını fəzilətini bilsəydilər sürünə-sürünə də oldsaydı ora gələdilər”⁷⁰⁵.
قال رسول الله (( المؤذنُ يُغْفَر له مدى صوته, ويشهد له كـلُّ رطبٍ ويابسٍ, وله مثل أجر من صلى معه )) قال الألباني : صحيح
Peyğəmbər  buyurdu: “Muəzzinin (səsinin) çatdığı yerə qədər məğfiət hasil olar. Quruda və suda nə varsa hamı ona şahidlik edər. Müəzzinlə birlikdə namaz qılanların savabı ona da yazılar”⁷⁰⁶.
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ  قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ  يَقُولُ: «إِنَّهُ لاَ يَسْمَعُ مَدَى صَوْتِ الْمُؤَذِّنِ جِنٌّ وَلاَ إِنْسٌ وَلاَ شَىْءٌ إِلاَّ شَهِدَ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ».
Əbu Səid əl-Xudri  rəvayət edir ki, Peyğəmbərin  belə buyurduğunu eşitdim: “Müəzzinin səsini eşidən elə bir cin, elə bir insan və elə bir məxluq yoxdur ki, Qiyamət günü ona şahidlik etməsin”⁷⁰⁷.
وعن معاوية  قال سمعت رسول الله  يقول ( المؤذنون أطولُ الناس أعناقاً يوم القيامة )) قال الألباني : صحيح
Muaviyə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Qiyamət günü insanlar içərisində ən uzun boyunlu Muəzzinlər olacaqdır”⁷⁰⁸.
وعن ابن عمر  أن النبي  قال ( من أذن اثنتي عشرةَ سنة, وجبتْ له الجنةُ, وكُتبَ له بتأذينه في كل يوم ستون حسنة, وبكل إقامة ثلاثون حسنة)) قال الألباني : صحيح
İbn Ömər  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Kim 12 il azan verərsə Cənnət ona vacib olar. Hər gün azan verdiyinə görə ona 60 savab, iqaməyə görə 30 savab yazılar”⁷⁰⁹.
صفة الأذان

AZANIN VƏSFİ
قال الشيخ الألباني : وقد جاء في صفته ثلاثة أنواع:
Şeyx əl-Albani  deyir ki: Azanın 3 növü varid olmuşdu:
الأول ألفاظه تسع عشرة كلمة: أَبِى مَحْذُورَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِى سُنَّةَ الأَذَانِ. )عَلَّمَهُ الأَذَانَ تِسْعَ عَشْرَةَ( كَلِمَةً قَالَ فَمَسَحَ مُقَدَّمَ رَأْسِى وَقَالَ « تَقُولُ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ تَرْفَعُ بِهَا صَوْتَكَ ثُمَّ تَقُولُ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ تَخْفِضُ بِهَا صَوْتَكَ ثُمَّ تَرْفَعُ صَوْتَكَ بِالشَّهَادَةِ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ حَىَّ عَلَى الصَّلاَةِ حَىَّ عَلَى الصَّلاَةِ حَىَّ عَلَى الْفَلاَحِ حَىَّ عَلَى الْفَلاَحِ فَإِنْ كَانَ صَلاَةَ الصُّبْحِ قُلْتَ الصَّلاَةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ الصَّلاَةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ ». قال الألباني : صحيح
Birinci Növü 19 Kəlimədir: Əbu Məhzura  rəvayət edir ki: ”Yə Rəsulullah! Mənə Azanın (kəlimələrini) öyrət” dedim. Peyğəmbər  başımı məsh edərək buyurdu: “(Başqa rəvayətdə: 19 Kəlimə öyrətdi) Səsini yüksəldərək: Allahu Əkbər - Allahu Əkbər – Allahu Əkbər – Allahu Əkbər – Sonra Səsi Azaldaraq: Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah – Sonra Səsi Yüksəldərək: Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Həyyə Aləs Saləh - Hayyə Aləs Saləh - Hayyə Aləl Fələh - Hayyə Aləl Fələh - Allahu Əkbər - Allahu Əkbər - Lə İləhə İlləllah”⁷¹⁰.
والنوع الثاني ألفاظه سبع عشرة :وهو مثل الأول إلا أن التكبير في أوله مرتين لا أربعاً :(( الله أكبر الله أكبر(مرتين), أشهد أن لا إله إلا الله, أشهد أن لا إله إلا الله, أشهد أن محمداً رسول الله, أشهد أن محمداً رسول الله (يخفض بهما صوته مرتين مرتين. ثم يرفع صوته فيعود ويقول ـ وهو الترجيع ـ) أشهد أن لا إله إلا الله, أشهد أن لا إله إلا الله, أشهد أن محمداً رسول الله أشهد أن محمداً رسول الله, حي علـى الصلاة , حي على الصلاة, حي على الفلاح, حي على الفلاح, الله أكبر الله أكبر ,لا إله إلا الله ))
İkinci Növü 17 Kəlimədir: Bu da birinci kimidi, lakin ilk olan Təkbir 4 deyil, 2 Təkbirdi. Allahu Əkbər - Allahu Əkbər – Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah – bu ikisində səsini xəfif edədi, sonra səsini qaldıraraq yenidən təkrar olaraq: Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Həyyə Aləs Saləh - Hayyə Aləs Saləh - Hayyə Aləl Fələh - Hayyə Aləl Fələh - Allahu Əkbər - Allahu Əkbər - Lə İləhə İlləllah”.
النوع الثالث ألفاظه خمس عشرة :عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ زَيْدِ بْنِ عَبْدِ رَبِّهِ فَقَالَ: تَقُولُ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ حَىَّ عَلَى الصَّلاَةِ حَىَّ عَلَى الصَّلاَةِ حَىَّ عَلَى الْفَلاَحِ حَىَّ عَلَى الْفَلاَحِ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ. قال الألباني : صحيح
Üçüncü Növü 15 Kəlimədir: Muhəmməd İbn Abdullah İbn Zeyd İbn AbduRabihi  rəvayət edir ki: “Allahu Əkbər - Allahu Əkbər – Allahu Əkbər – Allahu Əkbər – Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənlə İləhə İlləllah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah - Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah – Həyyə Aləs Saləh - Hayyə Aləs Saləh - Hayyə Aləl Fələh - Hayyə Aləl Fələh - Allahu Əkbər - Allahu Əkbər - Lə İləhə İlləllah”⁷¹¹.
الزيادة على الأذان

AZANDA ƏLAVƏLƏR
قال الشيخ الألباني : ولا يشرع الزيادة على الأذان إلا في موضعين منه: في الأذان الأول في الصبح خاصة فيقول بعد قوله: حَيَّ عَلَى الْفَلاَحِ الصَّلاَةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ الصَّلاَةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ, مرتين
Şeyx əl-Albani  deyir ki: “Azana yalnız bu 2 yerdə əlavə etmək şəriətlə məlumdur. Xas olaraq sübh namazının birinci azanında – Hayyə Aləl Fələh – kəliməsindən sonra: Əssalətu Xayrun Minən Nəum – Əssalətu Xayrun Minən Nəum” 2 dəfə deyilir.
أَبِى مَحْذُورَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِى سُنَّةَ الأَذَانِ. )عَلَّمَهُ الأَذَانَ تِسْعَ عَشْرَةَ( كَلِمَةً قَالَ فَمَسَحَ مُقَدَّمَ رَأْسِى وَقَالَ « تَقُولُ... فَإِنْ كَانَ صَلاَةَ الصُّبْحِ قُلْتَ الصَّلاَةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ الصَّلاَةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ ». قال الألباني : صحيح
Birinci Əlavə Olunan Yer: Əbu Məhzura  rəvayət edir ki: ”Yə Rəsulullah! Mənə Azanın (kəlimələrini) öyrət” dedim. Peyğəmbər  başımı məsh edərək buyurdu: “(Başqa rəvayətdə: 19 Kəlimə öyrətdi) Sübh namazında de: Əssalətu Xayrun Minən Nəum – Əssalətu Xayrun Minən Nəum – Allahu Əkbər – Allahu Əkbər – Lə İləhə İlləllah”⁷¹².
الموضع الثاني: إذا كان برد شديد أو مطر, فإنه يزيد بعد قوله: حَيَّ عَلَى الْفَلاَحِ, أو بعد الفراغ من الأذان: صَلُّوا فِي الرِّحَالِ. أو يقول: ومن قعد فلا حرج عليه.
İkinci Əlavə Olunan Yer: Şiddətli soyuq və ya yağış zamanı – Hayyə Aləl Fələh – kəliməsindən sonra və ya azanı bitirdikdən sonra: – Sallu Fi Rihəl - evinizdə namaz qılın” və ya kim otursa onun üzərində heç nə yoxdur.
عَنْ نَافِعٍ قَالَ نَادَى ابْنُ عُمَرَ بِالصَّلاَةِ بِضَجْنَانَ ثُمَّ نَادَى أَنْ صَلُّوا فِى رِحَالِكُمْ قَالَ فِيهِ ثُمَّ حَدَّثَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَنَّهُ كَانَ يَأْمُرُ الْمُنَادِىَ فَيُنَادِى بِالصَّلاَةِ ثُمَّ يُنَادِى « أَنْ صَلُّوا فِى رِحَالِكُمْ ». فِى اللَّيْلَةِ الْبَارِدَةِ وَفِى اللَّيْلَةِ الْمَطِيرَةِ فِى السَّفَرِ. قال الألباني : صحيح .
Nəfi deyir  ki, İbn Ömər  Ducənədə namaz üçün Azan oxudu. Sonra: Namazlarınızı olduğunuz yerlərdə qılın” dedi. Peyğəmbərin  Səfərdə, soyuq və yağışlı gecədə (havada) müəzzinə azan verməsini və namazlarını da olduqları yerlərində (evlərində) qılmalarını əmr etdiyini xəbər verdi”⁷¹³.
عَنْ جَابِرٍ قَالَ كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فِى سَفَرٍ فَمُطِرْنَا فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « لِيُصَلِّ مَنْ شَاءَ مِنْكُمْ فِى رَحْلِهِ ». قال الألباني : صحيح .
Cabir  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  ilə bərabər səfərdə idik. Yağışa tutulduq. Peyğəmbər: “İstəyənlər namazılarını olduqları yerdə qılsınlar” deyə buyurdu⁷¹⁴.
أَنَّ ابْنَ عَبَّاسٍ قَالَ لِمُؤَذِّنِهِ فِى يَوْمٍ مَطِيرٍ إِذَا قُلْتَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ.فَلاَ تَقُلْ حَىَّ عَلَى الصَّلاَةِ. قُلْ صَلُّوا فِى بُيُوتِكُمْ. فَكَأَنَّ النَّاسَ اسْتَنْكَرُوا ذَلِكَ فَقَالَ قَدْ فَعَلَ ذَا مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنِّى إِنَّ الْجُمُعَةَ عَزْمَةٌ وَإِنِّى كَرِهْتُ أَنْ أُحْرِجَكُمْ فَتَمْشُونَ فِى الطِّينِ وَالْمَطَرِ.
İbn Abbas  yağışlı bir gündə müəzzin: Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah – dedikdən sonra: Hayyə Aləs Salət – demə, De: Sallu Fi Buyutikum – Evlərinizdə namaz qılın” dedi. İnsanlar bunu yaxşı qarşılamadılar (etiraz) etdilər. O: “Bunu məndən də xeyirli olan etmişdir” dedi. Şübhəsiz ki, Cümə günü (namaza) icabət etmək vacibdir. Lakin mən sizlərə əziyyət verərək palçıqlı, yağışlı havada gəlməyinizi düşündüm” dedi⁷¹⁵.
عَنْ نُعَيْمِ بْنِ النَّحَّامِ قَالَ نُودِيَ بِالصُّبْحِ فِي يَوْمٍ بَارِدٍ وَأَنَا فِي مِرْطِ امْرَأَتِي فَقُلْتُ لَيْتَ الْمُنَادِيَ قَالَ مَنْ قَعَدَ فَلَا حَرَجَ عَلَيْهِ فَنَادَى مُنَادِي النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي آخِرِ أَذَانِهِ وَمَنْ قَعَدَ فَلَا حَرَجَ عَلَيْهِ. تعليق شعيب الأرنؤوط : إسناده ضعيف إسماعيل بن عياش ضعيف في روايته
Nueym İbn Nəhhəm rəvayət edir ki, soyuq bir gündə sübhün azanı verildi. Mən zövcənin Plaşı ilə (soyuqdan qorunmaq üçün) örtünmüşdüm. O, kaş ki, müəzzin azan verərək deyədi: Kim otrusa (evində) onun üzəində heç nə yoxdur. Peyğəmbərin  müəzzini azan verdi və: “Kim otursa (evində) onun üzəində heç nə yoxdu. Müəzzin soyuq gündə azanın sonunda bu kəlimələri deyərdi”⁷¹⁶.
الذكر عند سماع المؤذن

AZANI EŞİDƏRKƏN EDİLƏN ZİKR
قال أبي سعيد  قال رسول الله : (( إذا سَمِعْتُمُ النَّداءَ فقولوا مثلَ ما يقولُ المؤذنُ )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Səid  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyudu: “Azanı (çağırışı) eşitdiyiniz zaman müəzzinin dediyini təkrar edin”⁷¹⁷.
عن عمر بن الخطاب  قال رسول الله  : (( إذا قال المؤذِّنُ: الله أكبرُ, الله أكبرُ, فقال أحدُكـم: الله أكبرُ الله أكبرُ, ثمَّ قال: أشهدُ أنْ لا إلهَ إلا الله, قال: أشهدُ أنْ لا إلهَ إلا الله, ثمَّ قال: أشهدُ أنَّ محمداً رسولُ الله, قال: أَشهدُ أنَّ محمداً رسولُ الله, ثمَّ قال: حيّ على الصَّلاةِ قال: لا حولَ ولا قُوَّةَ إلا بالله, ثمَّ قالَ: حَيّ على الفلاحِ, قالَ: لا حولَ ولا قُوَّةَ إلا بالله, ثمَّ قالَ: الله أكبرُ, الله أكبرُ, قالَ: الله أكبرُ, الله أكبرُ, ثمَّ قالَ: لا إلهَ إلا الله, قالَ: لا إلهَ إلا الله من قلبِه, دَخَلَ الجنَّةَ ))
Ömər İbn Xəttab  rəvayət edir ki, Allah Elçisi  belə buyurdu: «Müəzzin: «Allahu Əkbər - Allahu Əkbər» - dedikdə, Sizdən hər biriniz «Allahu Əkbər - Allahu Əkbər» desin. Müəzzin: «Əşhədu Əllə İləhə İlləllah» - dedikdə, Siz: «Əşhədu Əllə İləhə İlləllah» - deyin. Müəzzin: «Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah» - dedikdə, Siz: «Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Rasulullah» - deyin. Müəzzin: «Həyyə Aləs Saləh» - dedikdə, Siz: «Lə Həulə Və Lə Quvvətə İllə Billəh» - deyin. Müəzzin: «Həyyə Aləl Fələh» - dedikdə, Siz: «Lə Həulə Və Lə Quvvətə İllə Billəh» - deyin. Müəzzin: «Allahu Əkbər - Allahu Əkbər» - dedikdə, Siz: «Allahu Əkbər - Allahu Əkbər» - deyin. Müəzzin: «Lə İləhə İlləllah» - dedikdə, o da qəlbində: «Lə İləhə İlləllah» - deyərsə, Cənnətə girər»⁷¹⁸.
عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِى وَقَّاصٍ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَنَّهُ قَالَ « مَنْ قَالَ حِينَ يَسْمَعُ الْمُؤَذِّنَ )وَأَنَا( أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبًّا وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولاً وَبِالإِسْلاَمِ دِينًا. غُفِرَ لَهُ ذَنْبُهُ )غفر له ما تقدم من ذنبه(». قَالَ ابْنُ رُمْحٍ فِى رِوَايَتِهِ « مَنْ قَالَ حِينَ يَسْمَعُ الْمُؤَذِّنَ وَأَنَا أَشْهَدُ ».
Sa'd İbn Əbu Vəqqas  rəvayət edir ki, Allah Elçisi  buyurdu: (Kim müəzzinin şəhadət gətirməyini eşidib ardıyca: “(Və Ənə) Əşhədu Ən Lə İlahə İlləllahu Vəhdəhu Lə Şərikə Ləhu Və Əşhədu Ənnə Muhəmmədən Abduhu Və Rasuluhu, Radiytu Billəhi Rabbən, Və Bi Muhəmmədin Rasulən, Və Bil Isləmi Diynən - Mən də şahidlik edirəm ki, Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur, O təkdir, Onun şəriki yoxdur və şahidlik edirəm ki, Muhəmməd Onun qulu və elçisidir. Allahın Rəbb, Muhəmmədin elçi və İslamın din olduğundan razıyam!» - deyərsə, (keçmiş) günahları bağışlanar”. Müəzzinin şəhadət kəlməsini söylədiyini eşitdikdə⁷¹⁹.
عائشة  أن رسول الله  كان إذا سمع المؤذن يتشهد قال: (( وأنا, أنا )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Aişə  rəvayət edir ki, Allah Elçisi  muəzzinin şəhadətini eşitdikdə buyurdu: “Məndə, Məndə”⁷²⁰.
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ  يَقُولُ إِذَا سَمِعْتُمْ الْمُؤَذِّنَ فَقُولُوا مِثْلَ مَا يَقُولُ ثُمَّ صَلُّوا عَلَيَّ فَإِنَّهُ مَنْ صَلَّى عَلَيَّ صَلَاةً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ بِهَا عَشْرًا ثُمَّ سَلُوا اللَّهَ لِي الْوَسِيلَةَ فَإِنَّهَا مَنْزِلَةٌ فِي الْجَنَّةِ لَا تَنْبَغِي إِلَّا لِعَبْدٍ مِنْ عِبَادِ اللَّهِ وَأَرْجُو أَنْ أَكُونَ أَنَا هُوَ فَمَنْ سَأَلَ لِي الْوَسِيلَةَ حَلَّتْ لَهُ الشَّفَاعَةُ.
Abdullah İbn Amr İbn As  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: ”Müəzzinin azan verdiyini eşitdiyiniz zaman siz də onun dediklərini təkrar edin və sonra da mənə salavat gətirin. Kim mənə bir dəfə salavat gətirərsə, Allah ona 10 dəfə salavat (rəhmət) yetirər. Sonra Allahdan mənim üçün Vəsiləni (vasitəçilik haqqını) diləyin. Həqiqətən bu, Cənnətdə yalnız Allahın quluna məxsus olan bir məqamdır. Allahdan istəyirəm ki, o qul mən olum. Kim mənim üçün Vəsiləni diləyərsə, şəfaətimə nail olar»⁷²¹.
جابر  أن رسول الله  قال: (( مَن قالَ حينَ يَسمعُ النداءَ: اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاَةِ الْقَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِيلَةَ وَالْفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِي وَعَدْتَهُ, حلَّت له شفاعتي يومَ القيامة ))
Cabir İbn Abdullah  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: ”Müəzzinin azan verdiyini eşitdiyiniz zaman (Azandan sonra): “Allahummə Rabbə Həzihid Dəvətit Təmmə, Vəs Səlatil Qaimə, Əti Muhəmmədənil Vəsilətə Vəl Fədilətə, Vəb'ashu MəqaMən Məhmudənilləzi Vəadtəhu - Bu tam dəvətin və qılınacaq namazın Rəbbi olan Allahım! Muhəmmədə vasitəçilik haqqı və fəzilət ver. Onu vəd etdiyin təriflənən məqama çatdır! - desə, Qiyamət günü mənim şəfaətimə nail olar”⁷²².
عن ابن مسعود  مرفوعاً: (( ما من مسلم يقول إذا سمع النداء, فيكبر المؤذن فيكبر ثم يشهد أن لا إله إلا الله وأن محمداً رسول الله, فيشهد على ذلك, ثم يقول: اللهم أعط محمداً الوسيلة والفضيلة واجعل في الأعلين درجته, وفي المصطفين محبته, وفي المقربين ذكره, إلا وجبت له الشفاعة مني يوم القيامة )).
İbn Məsud  Mərfu olaraq rəvayət edir ki: Elə bir müsəlman yoxdur ki, Azanı eşitdiyi zaman Müəzzin Təkbir etdikdən sonra, təkbir gətirə, şəhadəti eşitdikdən sonra, şəhadəti gətirərsə: Allahummə Əti Muhəmmədən Əlvəsilətə Vəl Fadilətə Vəcəal Fil İlliyin Dəracətəhu Və Fil Mustəfinə Məhəbbətəhu Və Fil Muqarribiə Zikrahu – Allahı! Muhəmmədə Vəsiləni və fəzilətini ver və (Onun) dərəcəsini İlliyuna qaldır, Seçilənlər içərisində (insanların) sevgisini ona ver, yaxınlar içərisində onu xatırlananlardan et! - deyərsə, Qiyamət günü ona şəfaətim vacib olar“⁷²³.
قال : قد اشتهر على الألسنة زيادة (الدرجة الرفيعة) في هذا الدعاء, وهي زيادة لا أصل لها في شيء من الأصول المفيدة .
Şeyx əl-Albani  deyir ki: Bəzən: “Dəracətul Rafiatu – kəliməsini işlədirlər. Lakin bu kəlimənin əsli yoxdur”⁷²⁴.