XƏSTƏNİ ZİYARƏT EDƏRKƏN EDİLƏCƏK DUA وعن ابن عباس قال: كان النبي إذا عاد المريض جلس عند رأسه, ثم قال (سبع مرات) : ( أَسْأَلُاللهَالْعَظِيمَرَبَّالْعَرْشِالْعَظِيمِأَنْيَشْفِيَكَ, فإن كان في أجله تأخير عوفي من وجعه)) قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər xəstəyə baş çəkdikdə onun baş tərəfində oturub (yeddi dəfə) deyərdi: “Əs’əlullahəl Aziymə Rabbəl Arşil Aziymi Ən Yəşfiyəkə – Böyük Ərşin Rəbbi olan Əzəmətli Allahdan diləyirəm ki, sənə şəfa versin!” Və əgər xəstənin əcəli (qəzavü-qədərlə) təxirə salınacaqsa, ağrıları keçib gedəcək və (sağalacaqdır)”1343.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنِ النَّبِىِّ –صلى الله عليه وسلم- قَالَ « )مَا مِنْ عَبْدٍ مُسْلِمٍ( مَنْ عَادَ مَرِيضًا لَمْ يَحْضُرْ أَجَلُهُ فَقَالَ عِنْدَهُ سَبْعَ مِرَارٍ أَسْأَلُاللَّهَالْعَظِيمَرَبَّالْعَرْشِالْعَظِيمِأَنْيَشْفِيَكَ إِلاَّ عَافَاهُ اللَّهُ مِنْ ذَلِكَ الْمَرَضِ». قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “(Başqa rəvayətdə: Hər hansı bir müsəlman) Kim əcəli gəlməmiş bir xəstəni ziyarət edər və onun yanında yeddi dəfə: “Əs’əlullahəl Aziymə Rabbəl Arşil Aziymi Ən Yəşfiyəkə –Böyük Ərşin Rəbbi olan Əzəmətli Allahdan diləyirəm ki, sənə şəfa versin!” deyərsə, Allah ona bu xəstəlikdən şəfa verməsin”1344.
عن عبد الله بن عمرو قال: قال رسول الله : (( إذا عاد أحدكم مريضاً فليقل: اللَّهُمَّاشْفِعَبْدَكَيَنْكَأُلَكَعَدُوًّاأَوْيَمْشِيلَكَإِلَىصَلاةٍ)جَنَازَةٍ( قال الشيخ الألباني : صحيح
Abdullah İbn Amr rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizdən biriniz xəstəni ziyarət etdiyi zaman desin: “Allahummə İşfi Abdəkə Yənkəu Ləkə Aduvvən Əv Yəmşiy Ləkə İlə Salətin (Cənəzəti) – Allahım! Quluna şəfa ver ki, düşmənini dəf etsin və sənin üçün namaza (cənazə) getsin“1345.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم دَخَلَ عَلَى أَعْرَابِيٍّ – يَعُودُهُ- قَالَ : وَكَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا دَخَلَ عَلَى مَرِيضٍ يَعُودُهُ قَالَ : ((لَابَأْسَطَهُورٌإِنْشَاءَاللَّهُتعالى )) قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər xəstə bədəvi ərəbin yanına daxil olduqda dua edərək buyurdu: “Lə Bə’sə Tahurun İnşə Allah –Eybi yoxdur, inşallah (günahların) təmizlənir!”1346.
عن سعد بن أبي وقاص قال كان رسول الله يعوُدُني عام حَجِة الوَداع وأنا في مكة من وجعٍ اشتدَّ بي, ثم مسح يده على وجهي وبطني ثم قال : (( اللهماشْفِسعداً )) (ثلاثاً). قال الشيخ الألباني : صحيح
Sad İbn Əbi Vaqqas rəvayət edir ki, Peyğəmbər Məkkədə xəstələndiyim zaman, Vida həcci zamanı məni ziyarət etdi. Sonra əlini mənim üzümə və bədənimə məsh etdi və 3 dəfə: “Allahummə İşfi Sad – Allahummə! Səidə şəfa ver!” deyə buyurdu1347.
عن علي قال : كنت شاكيا فمر بي رسول الله صلى الله عليه و سلم وأنا أقول اللَّهُمَّإِنْكَانَأَجَلِيقَدْحَضَرَفَأَرِحْنِي،وَإِنْكَانَمُتَأَخِّرًافَارْفَعْنِي،وَإِنْكَانَبَلاَءًفَصَبِّرْنِي فقال رسول الله صلى الله عليه و سلم كيف قلت ؟ قال فأعاد عليه ما قال قال فضربه برجله فقال اللهم عافه أو اشفه شعبة الشاك فما اشتكيت وجعي بعد. قال الشيخ الألباني : ضعيف
Əli rəvayət edir ki, rahatsız (xəstələndiyim) olduğum zaman Peyğəmbər mənim yanıma gəldi. Mən (dua edərək): “Allahummə İn Kənə Əcəli Qad Hədəra Fə-ərciniy Və İn Kənə Mutəəxiran Fərfəaniy Və İn Kənə Bələ-ən FəSabbirniy –Allahım! əcəlim gəldisə canımı alaraq mənə rahalıq ver, əgər əcəlim (gəlmədisə) məni bu xəstəlikdən qurtar, əgər bu mənim üçün bir imtahandırsa mənə səbr ver”. Peyğəmbər: “Necə dedin?”. Əli dediklərini təkrar etdi. Peyğəmbər ayağı ilə mənə toxunub: Allahummə buna sağlamlıq (Ravi şübhə edir və ya) şəfa ver” deyə buyurdu. Əli deyir ki: “(Bu duadan) sonra bir daha rahatsız olmadım”1348.
عَنْ أُمِّ الْعَلاَءِ - امْرَأَةٍ مِنَ الأَنْصَارِ – بَايَعَتِ النَّبِىَّ أَنَّهُ اقْتُسِمَ الْمُهَاجِرُونَ قُرْعَةً فَطَارَ لَنَا عُثْمَانُ بْنُ مَظْعُونٍ، فَأَنْزَلْنَاهُ فِى أَبْيَاتِنَا، فَوَجِعَ وَجَعَهُ الَّذِى تُوُفِّىَ فِيهِ، فَلَمَّا تُوُفِّىَ وَغُسِّلَ وَكُفِّنَ فِى أَثْوَابِهِ، دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ فَقُلْتُ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْكَ أَبَا السَّائِبِ، فَشَهَادَتِى عَلَيْكَ لَقَدْ أَكْرَمَكَ اللَّهُ. فَقَالَ النَّبِىُّ : «وَمَا يُدْرِيكِ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَكْرَمَهُ». فَقُلْتُ بِأَبِى أَنْتَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَمَنْ يُكْرِمُهُ اللَّهُ فَقَالَ: «أَمَّا هُوَ فَقَدْ جَاءَهُ الْيَقِينُ، وَاللَّهِ إِنِّى لأَرْجُو لَهُ الْخَيْرَ، وَاللَّهِ مَا أَدْرِى – وَأَنَا رَسُولُ اللَّهِ – مَا يُفْعَلُ بِى». قَالَتْ فَوَاللَّهِ لاَ أُزَكِّى أَحَدًا بَعْدَهُ أَبَدًا.
Ənsar qadınlardan Peyğəmbərə beyət etmiş Ummu Əla demişdir: “Mühacirlər püşk atma yolu ilə (ənsarın yanına) yerləşdirildikdə Osman İbn Məzun bizə düşdü və biz onu öz evimizdə sakin etdik. (Bir müddətdən) sonra o xəstələndi və elə həmin xəstəlikdən də vəfat etdi. O, öləndən sonra onu yuyub öz libasına bürüdülər. (Bu vaxt) Peyğəmbər (bizə) gəldi və mən dedim: “Allah sənə rəhmət eləsin, ey Əbu Saib!Mən şahidlik edirəm ki, Allah səni hörmətli etmişdir.” Peyğəmbər: “Sən nə bilirsən ki, Allah onu hörmətli etmişdir?” Dedim: “Atam sənə qurban, ya Rəsulullah, Allah (ona hörmət göstərməyib) kimə hörmət göstərəcək?” Peyğəmbər: “Ona artıq ölüm gəlmişdir. Vallahi, mən ona xeyir arzulayıram. Mən Allahın elçisi olduğum halda, vallahi ki, başıma nələr gələcəyini bilmirəm”. Ummu Əla: “Vallahi, o vaxtdan bəri mən heç kəsi (bu cür tərifləyib) təmizə çıxarmıram”1349.
الدعاء عند رؤية أهل البلاء
MÜSİBƏTƏ DÜÇAR OLANI GÖRDÜYÜN ZAMAN EDİLƏCƏK DUA عن أبي هريرة عن النبي قال: (( منْ رَأى مُبتلىً فقال: الْحَمْدُلِلَّهِالَّذِيعَافَانِيمِمَّاابْتَلاَكَبِهِ،وَفَضَّلَنِيعَلَىكَثِيرٍمِمَّنْخَلَقَتَفْضِيلاً لم يُصبْهُ ذلك البلاءُ )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kim bəlaya düçar olanı gördüyü zaman: “Əlhəmdulilləhilləzi Afəniy Mimməbtələkə Bihi Və Fəddaləniy Alə Kəsiyrin Mimmən Xaləqa Təfdiylən – Sənə üz vermiş müsibətdən məni salamat edən və məni yaratdıqlarının çoxundan fəzilətli edərək üstün tutan Allaha həmd olsun!” deyərsə o, bəla onun başına (ömür boyu) gəlməz (və ya bu bəladan salamtda olar)”1350.
عن أبي هريرة قال: قال النبي : (( إذا رأى أحدكـمْ مبتلى فقـال: الْحَمْدُلِلَّهِالَّذِيعَافَانِيمِمَّاابْتَلَاكَبِهِ،وَفَضَّلَنِيعَلَيْكَوَعَلَىكَثِيرٍمِنْعِبَادِهِتَفْضِيلًا, كان شكرَ تلكَ النِّعمةِ )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kim müsibətə düçar olmuş birini görərsə: “Əlhəmdulilləhilləzi Afəniy Mimməbtələkə Bihi Və Fəddaləniy Aləykə, Və Alə Kəsiyrin Min İbədihi Təfdiylən – Sənə üz vermiş müsibətdən məni salamat edən və məni qullarının çoxundan fəzilətli edərək üstün tutan Allaha həmd olsun” – deyərsə, həmin nemətə görə şükür etmiş olar”1351.
عَنْ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ قَالَ «مَنْ رَأَى صَاحِبَ بَلاَءٍ فَقَالَ الْحَمْدُلِلَّهِالَّذِىعَافَانِىمِمَّاابْتَلاَكَبِهِوَفَضَّلَنِىعَلَىكَثِيرٍمِمَّنْخَلَقَتَفْضِيلاً إِلاَّ عُوفِىَ مِنْ ذَلِكَ الْبَلاَءِ كَائِنًا مَا كَانَ مَا عَاشَ». قال الشيخ الألباني : حسن
Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: «Kim bir bəlaya düçar olmuş kimsəni gördüyü zaman: “Əlhəmdulilləhilləzi Afəniy Mimməbtəlakə Bihi Və Fəddaləniy Alə Kəsiyrin Mimmən Xaləqa Təfdiylən – Sənə verdiyi bəladan məni salamat edən və məni yaratdıqlarının çoxundan üstün edən Allaha həmd olsun!” – deyərsə, yaşadığı müddətdə kim olur olsun bəla ondan gedər»1352.
ما يقول إذا تطير بشيء
BƏD ƏLAMƏTƏ1353 QARŞI EDİLƏN DUA عن جابر قال رسول الله : (( إذا تطيرتُم فامضُوا, وعلى اللهِ توكّلُوا)) قال الشيخ الألباني : صحيح
Cabir rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: İşin nəsh gətirməsinə inanmaq sizi yolunuzdan qoymasın, Allaha təvəkül edərək gedin“1354.
عن عمرو بن العاص قال النبي: (( من ردته الطير, فقد قارف الشرك)) قالوا: وما كفارة ذلك يا رسول الله؟ قال: (( يقول أحدكم: اللَّهُمَّلاَطَيْرَإِلاَّطَيْرُكَ،وَلاَخَيْرَإِلاَّخَيْرُكَ،وَلاَإِلَهَغَيْرُكَ)) قال الشيخ الألباني : صحيح
Amr İbn As rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kim işin nəsh gətirməsinə inanaraq işindən qayıdarsa artıq şirk etmişdir. Onlar: “Bəs onun kəffarəsi nədir Yə Rəsulullah!”. Peyğəmbər: “Allahummə Lə Tayra İllə Tayrukə, Və Lə Xayra İllə Xayrukə, Və Lə İləhə Ğayrukə – Allahım! Sənin (izninlə göydə uçan) quşundan başqa heç bir quş yoxdur, Sənin verdiyin xeyirdən başqa xeyir yoxdur və Səndən başqa məbud yoxdur!”1355.
كراهية تمني الموت
ÖLÜMÜ ARZULAMAMAQ عن أنس قال: قال رسول الله : (( لا يتمنَّى أحدُكم الموت لضُرٍّ نزَل بهِ, فإنْ كانَ ولا بدّ فاعِلاً فليَقُلْ: اللَّهُمَّأَحْيِنِيمَاكَانَتِالْحَيَاةُخَيْرًالِيوَتَوَفَّنِيإِذَاكَانَتْالْوَفَاةُخَيْرًالِي)) قال الشيخ الألباني : صحيح
Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizdən kimsə ona toxunan zərərdən ötrü ölümü istəməsin. Əgər bunu etmək mümkün deyilsə onda desin: “Allahummə Əhyiniy Mə Kənətil Həyətu Xayran Li, Və Təvəffəniy İzə Kənət Vəfətu Xayran Li –Ya Rəbbim! Yaşamaq mənə xeyirli olduğu müddətdə məni yaşad, ölümüm mənə xeyirli olduğu zaman ruhumu al (Başqa rəvayətdə: Əgər yaxşı kimsədirsə ümüd edilir ki, yaxşılığı artırsın, Pis kimsədirsə ümüd edilir ki, qayıdar (tövbə) edər)”1356.
عن أبي هريرة قال: قال رسول الله : (( لا يتمنَّى أحدُكُم الموتَ, ولا يدعُ به قبل أن يأتيه, وإنه إذا مات انقطع عملُهُ, وإنه لا يزيد المؤمنَ عمرُهُ إلا خيراً )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Heç biriniz ölümü əsla istəməsin və ölüm gəlmədən də gəlməsinə dua etməyin. Çünki sizdən biri öldüyü zaman əməli kəsilir. Həm də möminin ömrü ona xeyirdən başqa bir şey artırmaz”1357.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَا تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى يَمُرَّ الرَّجُلُ بِقَبْرِ الرَّجُلِ فَيَقُولَ يَا لَيْتَنِي مَكَانَهُ مَا بِهِ حُبُّ لِقَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ. قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: «Qiyamət qopmaz o, vaxta qədər ki, qəbrin yanından keçən insan Allah ilə qarşılaşmağı sevdiyinə görə: “Kaş ki, onun yerində mən olaydım» deməyincə1358.
دعاء المريض إذا شعر بقرب اجله
ÖLÜMÜN YAXINLAŞMASINI HİSS EDƏN XƏSTƏNİN DUASI عَن أَبِى هُرَيْرَةَ وَأَبِى سَعِيدٍ أَنَّهُمَا شَهِدَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ قَالَ «إِذَا قَالَ الْعَبْدُ لاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُوَاللَّهُأَكْبَرُ. قَالَ يَقُولُ اللَّهُ صَدَقَ عَبْدِى لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا وَأَنَا أَكْبَرُ. وَإِذَا قَالَ الْعَبْدُ لاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُوَحْدَهُ. قَالَ صَدَقَ عَبْدِى لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا وَحْدِى. وَإِذَا قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ. قَالَ صَدَقَ عَبْدِى لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا وَلاَ شَرِيكَ لِى. وَإِذَا قَالَ لاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُلَهُالْمُلْكُوَلَهُالْحَمْدُ. قَالَ صَدَقَ عَبْدِى لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا لِىَ الْمُلْكُ وَلِىَ الْحَمْدُ. وَإِذَا قَالَ لاَإِلَهَإِلاَّاللَّهُوَلاَحَوْلَوَلاَقُوَّةَإِلاَّبِاللَّهِ. قَالَ صَدَقَ عَبْدِى لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِى». قَالَ أَبُو إِسْحَاقَ ثُمَّ قَالَ الأَغَرُّ شَيْئًا لَمْ أَفْهَمْهُ. قَالَ فَقُلْتُ لأَبِى جَعْفَرٍ مَا قَالَ فَقَالَ مَنْ رُزِقَهُنَّ عِنْدَ مَوْتِهِ لَمْ تَمَسَّهُ النَّارُ. (( لاَإِلَهَإِلاَّاللهُوَاللهُأَكْبَرُ،لاَإِلَهَإِلاَّاللهُوَحْدَهُ،لاَإِلَهَإِلاَّاللهُوَحْدَهُلاَشَرِيكَلَهُ،لاَإِلَهَإِلاَّاللهُلَهُالْمُلْكُوَلَهُالْحَمْدُ،لاَإِلَهَإِلاَّاللهُوَلاَحَوْلَوَلاَقُوَّةَإِلاَّبِاللهِ)). قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyra və Əbu Səid əl-Xudri rəvayət edirlər ki, Allah Elçisinin belə buyurduğuna şahidlik edirlər ki: «Qul: «Lə İləhə İlləllahu – Vallahu Əkbər – Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur və Allah ən Böyükdür – dedikdə, Allah buyurur: «Qulum doğru söylədi, Məndən başqa ibadətə layiq İlah yoxdur və Uca olan Mənəm». Qul: «Lə İləhə İlləllahu – Vahdəhu – Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur, O təkdir – dedikdə, Allah buyurur: «Qulum doğru söylədi, tək olan Mənəm, Məndən başqa ibadətə layiq İlah yoxdur». Qul: «Lə İləhə İlləllahu Lə Şərikə Ləhu –Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur, Onun şəriki də yoxdur – dedikdə, Allah buyurur: «Qulum doğru söylədi, Məndən başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur və Mənim şərikim də yoxdur». Qul: «Lə İləhə İlləllahu Ləhul Mulku Va Ləhul Həmdu – Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur, mülk və həmd ona məxsusdur – dedikdə, Allah buyurur: «Məndən başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur, mülk və həmd Mənə məxsusdur». Qul: «Lə İləhə İlləllahu Va Lə Həulə Va Lə Quvvətə İllə Billəh – Allahdan başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur, qüdrət və güc yalnız Allaha məxsusdur – dedikdə, Allah buyurur: «Qulum doğru söylədi, Məndən başqa ibadətə layiq haqq İlah yoxdur, qüdrət və güc yalnız Mənə məxsusdur». Əbu İshaq dedi: «Sonra anlamadığım bəzi şeylər söylədi. Mən Əbu Cəfərə: «O nə dedi?» - deyə soruşdum. O dedi: «Ölüm anında bunları deməyə imkan verilən şəxsə Cəhənnəm odu toxunmaz (Lə İləhə İlləllahu Vallahu Əkbər Lə İləhə İlləllahu Vahdəhu Lə İləhə İlləllahu Lə Şərikə Ləhu Lə İləhə İlləllahu Ləhul Mulku Va Ləhul Həmdu Lə İləhə İlləllahu Va Lə Həulə Va Lə Quvvətə İllə Billəh)»1359.
عن عباد بن عبد الله بن الزبير أن عائشة أخبرته أنها سمعت النبي صلى الله عليه و سلم وأصغت إليه قبل أن يموت وهو مسند إلى ظهره يقول: )آخِرُ ما سمعته من كلامه( : ((اللَّهُمَّاغْفِرْلِيوَارْحَمْنِيوَأَلْحِقْنِيبِالرَّفِيقِالأعلى)) قال الشيخ الألباني : صحيح
Ubbad İbn Abdullah əz-Zubeyr deyir ki, Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbərdən belini söykəyib oturduğu zaman ondan ən son qulaq verib eşitdiyim kəlimələr: “Allahumməğfirliy Vərhəmniy Və Əlhiqniy Birrafiqil A’lə –Allahım! Məni bağışla, mənə rəhm et, məni Uca Dosta qovuşdur!”1360.
عن عائشة قالت رأيت رسول الله وهو بالموت, وعنده قدحٌ فيه ماءٌ, وهو يُدخل يده في القدح ثم يمسح وجهه بالماء , ثم يقول: (( اللهمأعنيعلىمنكراتالموت أو قال: سكراتالموت أو )اللهم! أعنيعلىغمراتالموت (قال الشيخ الألباني : صحيح
Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər ölümündən əvvəl əllərini suya salıb üzünə sürtər və deyərdi: “Allahummə Əaniy Alə Munkəratil Məut –Allahım! Məni ölümün sərxoşluğundan kömək et və ya: “Səkəratil Məut – ağrılarından”. (Başqa rəvayətdə:Allahummə Əaniy Alə Ğaməratil Mout –Şiddətindən1361)”1362.
عن عائشة قالت : ما أغبط أحدا بهون موت بعد الذي رأيت من شدة موت رسول الله صلى الله عليه و سلم. قال الشيخ الألباني : صحيح
Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbərin ölüm anında şahidi olduğum ağır durumundan sonra heç kimsəyə ölümünə görə qibtə etmədim”1363.
عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ: مَاتَ النَّبِىُّ وَإِنَّهُ لَبَيْنَ حَاقِنَتِى وَذَاقِنَتِى، فَلاَ أَكْرَهُ شِدَّةَ الْمَوْتِ لأَحَدٍ أَبَدًا بَعْدَ النَّبِىِّ . قال الشيخ الألباني : صحيح
Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər vəfat edərkən onun başı mənim sinəmin üstündə idi. Peyğəmbərin vəfatından sonra mən heç vaxt heç kəsin ölüm bihuşluğuna bu qədər nifrət (pis) olmadım”1364.
عن إبراهيم عن علقمة قال : سمعت عبد الله يقول : سمعت رسول الله صلى الله عليه و سلم يقول إن نفس المؤمن تخرج رشحا ولا أحب موتا كموت الحمار قيل : وما موت الحمار ؟ قال موت الفجأة قال الشيخ الألباني : صحيح
Alqamə deyir ki, eşitdim Abdullah rəvayət edir ki, Peyğəmbərin belə buyurduğunu eşitdim: “Möminin ölümü (ruhun çıxması) alın təri ilə olur, lakin mən eşşək ölümü kimi ölümü sevmirəm”. Ondan: “Eşşək ölümü nədir?” dedilər. O: “Ani (gecə yatdı oyanmadı) olan ölümdür”1365.
عن شداد بن أوس قال : - قال رسول الله صلى الله عليه و سلم ( إذا حضرتم موتاكم فأغمضوا البصر . فإن البصر يتبع الروح . وقولوا خيرا . فإن الملائكة تؤمن على ما قال أهل البيت ) قال الشيخ الألباني : حسن
Şəddad İbn Aus rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “(Ölüm anında olan) kimsələrin yanına gəldiyiniz zaman (öldükdə) gözlərini bağlayın, çünki göz (çıxan) ruhu izlər. (ölünün) yanında xeyir söyləyin. Çünki mələklər ev əhlini söylədiklərinə Amin – deyirlər”1366.
عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا كَانَتْ تَقُولُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ بَيْنَ يَدَيْهِ رَكْوَةٌ أَوْ عُلْبَةٌ فِيهَا مَاءٌ يَشُكُّ عُمَرُ فَجَعَلَ يُدْخِلُ يَدَيْهِ فِي الْمَاءِ فَيَمْسَحُ بِهِمَا وَجْهَهُ وَيَقُولُ لَاإِلَهَإِلَّااللَّهُإِنَّلِلْمَوْتِسَكَرَاتٍ ثُمَّ نَصَبَ يَدَهُ فَجَعَلَ يَقُولُ فِي الرَّفِيقِ الْأَعْلَى حَتَّى قُبِضَ وَمَالَتْ يَدُهُ. قال الشيخ الألباني : صحيح
Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbərin qabağında bir qab (yaxud bir cam) su var idi. O, əllərini suyun içinə salır, sonra (yaş əllərini) üzünə sürtüb deyirdi: “Lə İlahə İlləllah!İnnə Lil Movti Səkərat –Həqiqətən də, ölümün bihuşluğu vardır.” Sonra əlini qaldırıb: “(Allahım, məni) uca dostlara (qovuşdur)!”– deməyə başladı. Nəhayət, ruhu bədənindən çıxdı və əli yanına düşdü1367.
تمني الموت في خير البلد
XEYİRLİ YERDƏ ÖLMƏYİ İSTƏMƏK OLAR عَنْ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ اللَّهُمَّارْزُقْنِيشَهَادَةًفِيسَبِيلِكَوَاجْعَلْمَوْتِيفِيبَلَدِرَسُولِكَصَلَّىاللَّهُعَلَيْهِوَسَلَّمَ. قال الشيخ الألباني : صحيح
Ömər dua edərək: “Allahummə Ərzuqniy Şəhədəti Fi Səbilikə Vəcəal Moutiy Fi Bələdi Rasulikə - Allahım! Sənin yolunda şəhid olmağı və Peyğəmbərin şəhərində ölməyi diləyirəm”1368.
تقبيل الميت
ÖLÜNÜ ÖPMƏK عن عائشة : - قالت قبل رسول الله صلى الله عليه و سلم عثمان بن مظعون وهو ميت . فكأني أنظر إلى دموعه تسيل على خديه . قال الشيخ الألباني : صحيح
Aişə rəvayət edir ki, Osman İbn Məzun ölmüş ikən Peyğəmbər onu öpdü və öpərkən yanaqlarına axan göz yaşları hələ də gözümün önündədir”1369.
عن عبيد الله عن ابن عباس وعائشة : - أن أبا بكر قبل النبي صلى الله عليه و سلم وهو ميت . قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Abbas və Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər vəfat etdiyi (zaman) Əbu Bəkr onu öpdü”1370.
التلقين عند الموت
ÖLÜM ANINDA OLAN TƏLQİN (LƏ İLƏHƏ İLLƏLLAH) عن أبي هريرة قال : قال رسول الله صلى الله عليه و سلم أكثروا ذكر هاذم اللذات يعني الموت. قال الشيخ الألباني : حسن صحيح
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Bütün ləzzətlərə son qoyanı tez-tez zikr edin: Ölümü”1371.
عن أبي هريرة قال: قال رسول الله : (( لَقِّنوا موتاكم: لاإلهإلاالله, فإنه من كانَ آخِرَ كلامه لاإلهإلاالله عند الموتِ, دخل الجنّة يوماً من الدهرِ, وإنْ أصابهَ قبل ذلك ما أصابه )) قال الشيخ الألباني : صحيح
Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Ölüm anında olanlara Lə İləhə İlləllahı – təlqin edin. Kimin ölüm anında son kəlməsi Lə İləhə İlləllah – olarsa bir gün də olsa belə Cənnətə daxil olar, bundan öncə nə etməsinə baxmayaraq”1372.