| a) Tefsir ve Tevil Sözcüklerinin Farkı
1- Tefsir, “fesr” kelimesinden türetilmiş olup, tüm manalarında bir tür aşikâr etme, gizli kalanı açığa vurma ve kapalılığı giderme anlamları vardır. Fakat tevil döndürmek anlamına gelen “evl” kelimesinden türetilmiştir.
2- Tefsir için zikredilmiş olan manaların hepsi bir çeşittir; hepsinde aşikâr etmek, gizlilik ve iphamı gidermek vardır. Fakat tevil için üç grup mana zikredilmiş ve onlardan yalnızca biri tefsirin manası gibi ona yakındır. Diğer iki gruptan birinde mastar manası vardır. O da onların hepsini “döndürmek” manası kapsamaktadır. Geriye kalan son grupta ise sıfat manaları vardır ve onların hepsinin kapsayıcısı, “ister söz olsun ister gayri söz, bir şeyin dönüp vardığı” anlamıdır. Bu iki gruptaki manalar (tevil kelimesinin kökü olan) “evl” sözcüğünün manasına uygundur. “Evl” ve “fesr” arasında olan fark, tefsir ile tevilin bu iki gruptaki manası arasında da vardır.
3- Tefsir sözcüğünün sıfat anlamında kullanılması yaygın değildir. Dolayısıyla lügat erbabının tefsir için zikrettikleri manalar arasında sıfat manası göze çarpmamaktadır. Sadece bazılarından şu söz nakledilmiştir; Tefsir, tevil ve mana müteradif ve eş anlamlı kelimelerdir. Fakat tevilin sıfat manasında kullanılması yaygındır. Hem lügatte onun için birçok sıfat manaları zikredilmiş hem de Kurân-ı Kerim’de on yedi yerin (daha önce belirtildiği gibi) hepsinde sıfat anlamında kullanılmıştır.
Dostları ilə paylaş: | 
