Eşleştirme Projesi tr 08 ib en 03

Yetkili Mercie Raporlama Sıklığı Ve Yetkili Mercie Raporlama Sistemleri

AB ülkelerinde işletmecilerin edindikleri numuneleri aldıktan sonra numune ve ölçümlere dayalı izleme raporlarını bir ay içerisinde yetkili mercilere göndermeleri yaygın bir uygulamadır. Böylelikle yetkili merci sonuçlardan haberdar olur ve gerektiğinde önemli adımlar atılmasını sağlar. Örneğin, eğer yüzey sularına atık su deşarj eden bir işletmeci, yılda 4 kez numune almak zorundaysa, bunun anlamı yetkili mercinye bu işletmeci tarafından yılda dört rapor gönderilmesi gerektiğidir. Çevre üzerinde olumsuz etki yaratması muhtemel herhangi bir kaza veya olay meydana geldiği takdirde yetkili merciiler derhal bilgilendirilmelidir.

Diğer hesaplama/tahmine dayalı izleme yöntemleri kullanıldığında işletmecinin çoğu zaman yetkili mercie yıllık rapor sunması gerekmektedir.28142 sayılı Tekstil Sektöründe Entegre Kirlilik Önleme ve Kontrole Tebliği’ne göre, Yetkili Mercie Daha Temiz Üretim İlerleme Raporu’nun gönderilmesi gerekmektedir. Bu iyi bir çözümdür ve bu kılavuz kapsamında tavsiye edilebilir, zira yetkili mercilerin işletmecilerden istediği bilginin çoğunu kapsamaktadır.

Tesisin çevre üzerindeki etkisinin aşağıdakileri de kapsayan birçok açıdan ele alınması önerilmektedir:

• 
  Su, malzeme ve enerji kullanımı,
  
• 
  Suya ve havaya emisyonlar,
  
• 
  Atık üretimi.
  

Raporların internet üzerinden gönderilme sürecinin kolaylaştırılması önerilmektedir. Bunun için elbette yetkili merciiin bir sisteme ve yazılıma ihtiyacı vardır.

761/2001 (AT) sayılı Tüzüğü, ve 2001/681/AT ve 2006/193/AT sayılı Komisyon Kararları’nı ilga eden, 25 Kasım 2009 tarih ve 1221/2009 (AT) sayılı, kurumların Topluluk Eko-Yönetim ve Denetim Programı’na (EMAS) gönüllü katılımına ilişkin Avrupa Parlamentosu ve Avrupa Konseyi Tüzüğü Ek IV kapsamında AB Yetkili Mercilerin raporunun içeriği hakkında genel bir fikir vermek adına ilgili tüzük ekte verilmiştir (Bkz. bu kılavuzun Ek III’ü). EK IV’ün sadece EMAS belgeli kuruluşlar için geçerli olduğu not edilmelidir. Türkiye henüz bu AB Tüzüğü’nü iç mevzuata aktarmadığından şu anda bu tüzük Türkiye için geçerli değildir, lakin Türkiye’nin bir AB üyesi olması için bu mevzuatın uyumlaştırılması gerekecektir.

Aynı amaç için, 91/689/AET ve 96/61/AT sayılı Konsey Direktifleri’ni değiştiren, Avrupa Parlamentosu ve Avrupa Konseyi’nin 18 Ocak 2006 tarih ve 166/2006 (AT) sayılı Avrupa Kirletici Salınım ve Taşınım Kaydı (E-PRTR) oluşturmasına ilişkin Tüzüğün EK III’ü de eklerde yer almaktadır.

Aşağıdaki hususları göz önünde tutunuz:

1. 
   Kirletici Salınım ve Taşınım Kaydı, temelde Avrupa genelindeki en önemli tesislerin emisyon düzeyleri hakkında toplumun bilgilendirilmesi amacıyla oluşturulmuştur. İzinlerde belirtilen emisyon sınır değerlerinin ihlal edilip edilmediği konusunda bir şey söylemez. Dolayısıyla, işletmeciler bu kayda bildirim yapıp yapmadıklarından bağımsız olarak periyodik numune raporlarını veya izlemenin diğer açılarını (her yıl için yıllık toplam emisyon verileri gibi) kapsayan yıllık raporları hazırlamakla yükümlüdür.
   
2. 
   Avrupa’da raporlar veya içeriklerine dair standart bir uygulama yoktur. Bu yüzden her ülkenin kendine özgü yönetmelikleri vardır. Ayrıca, Avrupa Birliği Eko-Yönetim ve Tetkik Programı raporlaması sadece sistemde kayıtlı olan şirketlerle sınırlıdır.
   
3. 
   Numunelerden hazırlanan raporların tipik olarak aşağıdaki hususları içerir:
   

• 
  numunenin alındığı yer ve tarih + GPS verisi (daha yaygındır)
  
• 
  numunenin alındığı zaman + hava ve diğer koşulları (örneğin atık su akışı)
  
• 
  numune alım yöntemi
  
• 
  emisyon sınır değerleriyle numune analiz örneklerinin karşılaştırması (burada ölçümün belirsizlik aralığı da belirtilmelidir)
  
• 
  analiz için kullanılan yöntemler
  
• 
  numuneleri alan ve analiz sonuçlarından sorumlu olan kişilerin imzaları.
  

6.