GöNÜlden esiNTİler: Bİr hiKÂye biR Çok yorum: (3) (bakara “İnek” HİKÂyesi) necdet ardiç
Yüklə 2,17 Mb.
|
BAKARA (2)/260ve iz kale ibrahiymü rabbi eriniy keyfe tuhyiy’l mevta kale evelem tumin kale bela ve lakin liyatmeinne kalbiy İbrahim şöyle kale/yakarmıştı "Rabbim rüyet/göster bana nasıl uhyiy/diriltiyorsun mevta/ölüleri," (Yarabbi!. göster bana ölüleri nasıl diriltirsin demişti) (Cenab-ı Hak da) umin/inanmadın mı?, diye kale/buyurmuştu. bela/Hayır, ancak kalbim itmina/kuvvet bulsun diye," kale/dedi (O da evet... İnandım, fakat kalbim mutmain olsun için demiş) Bu hitabın Efendimiz (s.a.s.) zamanında yaşayıp, yeniden dirilişi inkar eden ve bu ayeti kerimenin inişi zamanında hazır olan insanlara da olması caizdir. Bu durumda söz takdir etmeye gerek yok. *** ve yüriyküm ayatihi le’alleküm ta’kılune ve sizlere ayat/ayetlerini yüriy/gösterir. Gerektir ki a’kılun/akıl edersiniz (Bakara 2/73) Aklın kemal bulması istenir, ki böylece “ben kendimi ondan menettim” denir, Bir kişiyi diriltmeye gücü yeten zatın, bütün insanları diriltmeye gücü yeter.
Allah’ın size emrettiklerinde ona itaat edin. Umulur ki, Allah başlangıçta bütün varlıkları vasıtasız olarak diriltmesine rağmen, Öldürülen kişinin dirilmesi için sığırın etinin bazısı ile vurulmasını şart koştu. Bunun hikmeti, kudretinin kemalini izhar etmektir.
Kur’an’da bahsedilen bir husus daha var. İfadede “saika-yıldırım” kıssası da diğer bir misal idi ki biri genel diğeri ferdî dir. Şeklinde bir izahat vardır. Yani yukarıda anlatılan ferdî, aşağıda belirtilenler de genel görünmektedir
ve kendi idrakı dışındaki bir hususu hududunu aşarak talep etmesi ile müspet veya menfi Saika (ölüm uykusu) haline geçer.
haksız yere başkasına ait olan bir mirasa konmak. Allah’tan rol çalmak, Allah’ın mirasına konmaktır.
o mirasa haksız yere konmaktır. Allah’ı öldürmektir. Allah ölüyü diriltiyor. Yani görünmezi görünme haline getirirken, irfan olunma arzusu içinde yeniden diriltme hususiyetini tatbikat koyma da var.
bilahare bulunduğu noktadan diğer bir noktanın zuhura gelmesi mümkün ediyor. Böylece öceki hal, sonraki halin meydana gelmesine vesile olup, önceki denilenin hükmü kalkar ve aynısı veya daha hayırlısına inkılab eder. Nitekim Hz. Kur’anda beyan edilmektedir ki, BAKARA (2)/106 ma nensah min ayetin ev nünsiha ne’ti bihayrin minha ev misliha elem ta’lem ennallahe ‘ala külli şeyin kadiyrün bir ayetten her neyi Biz nesh eder veya nesiy/unutturursak - ondan daha hayrin/hayırlısını - veya onun misli/benzerini e’ti/getiririz. a’lem/Bilmez misin ki ennallahe/kesin Allah herşeye kadirdir. *** Mahlukat üzerinde bu hakikat daim tatbiktedir. Gerek yaş, gerek hal ve durum, gerekse irfaniyet ve terakki bakımından Andaki, mazi olup, ondan bir başkası zuhura gelmektedir. Artık o eski olan değildir. Mutlaka farkı vardır. Diyelim ki 1960…. 1961 nerden geliyor? 60 dan. O ölür öteki gelir. O’nu, O’nun içinden çıkartır. Senden seni çıkarır. Hala şüphen mi var? Pazartesi Günü, Pazar Gününden meydan gelir. Artık o tarihin Pazartesi günü görünmez olur. Günde bir olup, isimlenmeleri itibariyle biri diğerinden çıkar ki, bu durumda önceki, artık ölmüştür, hükmü geçmiştir. Maktulun kendisini katledeni söylemesi için onun diriltilmesi için darp etmek lazım. Ayet-i Kerimede ve iz kateltüm nefsen feddaretüm fiyha Ve vakta ki: Siz bir nefs/şahsı katel/öldürmüştünüz, sonra bunda eddare/çekişmeye kalkıştınız. (Bakara 2/72) fekulnadribuhü biba’dıha kezalike yuhyiyllahü’l mevta bu halde kul/dedik ki: Onun (Boğazlayacağınız sığırın) ba’dı/bazı parçasını (o öldürülen kişiye) adrib/vurunuz. İşte uhyiyllah/Allah ölüleri böyle diriltir (Bakara 2/72) Rivayete göre, kurban edilen hayvandan alınan parça ki, (dili) ile veya (kuyruk sokumu) ile yapmıştır. Yine Hz. Kur’andaki ifade ile, len yenalellahe lühumüha ve la dimaüha ve lakin yenalühü’t takva minküm Onların ne lahm/etleri, ne de dem/kanları nalellahe/Allah’a ulaşmaz Lakin sizin takvanız O’na nalühü/ulaşır (Hac 22/37) (Kesilen Kurbanın Eti ve Kemiği Allah'a ulaşmaz, sizin Takvanız Allah'a ulaşır.) denir İşte o Takva ile Darp edilir ve yeniden hayat bulur. Not : Bu konu aşağıda daha da izah edilmiştir. *** Takva zalike’l kitabü la reybe fiyhi huden li’l müttekiyne İşte bu kitap ki, bunda bir reyb/kuşku yoktur, hüden/hidayettir müttakiler için (Bakara 2/2) “müttekiyne” Ancak takva sahibi olanlar yani Allah’ın meratibindeki olan noktaya o mertebenin gereği olan sakınmalarını, uymalarını tam yapanlar. - Adem’de Ademiyet şeriatı üzere, - Musa’da Museviyet şeriatı üzere, (haliyle Adem temeli üzerine) - İsa’da İseviyet şeriatı üzere (yine Adem şeriat ve Musa tarikatı üzerine) amelde olanlar. İsa’dayken, Ademiyete methiye okumak İseviyette küfre düşmek olur. Adem’den Musa çıktı, Musa’dan İsa çıktı, İsa’dan Muhammed çıktı. Bütün bu Muhammed hakikatı Muhammed’inin içinde şehadette ulaşır.
‘ıcle/buzağıyı (mabut) ettehaz/edindiler. Nihayet ‘an zalike/bundan ’afev/affettik ve Musa'ya sultanen mübiyn/apaçık bir saltanat (delil/yetki) atey/verdik. misak/ahidlerine riayet etmeleri için üstlerine TUR’u refiğ/kaldırdık ve refa’na fevkahümü’t ture bimiysakıhim ve kulna lehümüdhulu’l babe sücceden ve kulna lehüm la ta’du fiy’s sebti ve ehazna minhüm miysakan galiyzan Ve misak/ahidlerine riâyet etmeleri için üstlerine TUR’u refiğ/kaldırdık ve onlara sücced/secde eder olduğunuz halde o bab/kapıdan duhul/girin kul/dedik ve onlara SEBT/Cumartesi günü adev/haddi tecavüz etmeyin kul/dedik ve onlardan galiz/ağır bir misak/ahid ahz/aldık. (Nisa 4/154) onların misak/yeminlerini nakd/bozmaları ve ayatillahi/Allah’ın ayetlerini küfr/inkâr eylemeleri febima nakdıhim miysakahüm ve küfrihim biayatillahi ve katlihimü’l enbiyae bigayri hakkın ve kavlihim kulubüna gulfün bel tabe’allahü ‘aleyha biküfrihim fe la yuminune illa kaliylen Artık onların misak/yeminlerini nakd/bozmaları ve ayatillahi/Allah’ın âyetlerini küfr/inkâr eylemeleri ve enbiya/Nebileri gayri hakkın/haksız yere katli/öldürmeleri ve bizim kulub/kalblerimiz gulf/perdelidir kavl/demeleri (sebebiyle lânete uğramışlardır) Hayır kendi küfürleri (sebebiyle kalblerini) tabe’allah/Allah mühürlemiştir Artık kaliyl/pek azı müstesnâ onlar uminun/imân etmezler (Nisa 4/155) enzur/bakar oldukları hâlde sa’ıka/yıldırım onları ehaz/yakaladı ZARİYET (51)/44 fe’atev ‘an emri rabbihim feehazethümü’s sa’ıkatü ve hüm yenzurune bu halde (Onlar ise) Rab'lerinin emrine uymaktan atev/kaçındılar, artık onlar ki, enzur/bakar oldukları hâlde sa’ıka/yıldırım onları ehaz/yakaladı. Saika ne zaman yakalıyor? Allah’ın burdaki saika dediği özel bir şey. Maneviyat maddiyatın özüdür, maneviyat maddiyatı örtmeyecek. Maneviyat zaten maddiyatı harekete geçiriyor ve maneviyat maddiyata hayran bakıyor. “Ah ne güzel” diyor çünkü kendi harekete geçiriyor ya, kendisini görüyor, eseri o, müessir kendisi. “Ah ne güzel” diyor. Onu övüyor.
Zulmetten nurun çıkması gibi, karanlıklardan güneşin çıkması emr-i ilahidir. Emirlerine Karşı gelmek demek bunu terse çevirmek iddiasıdır. Bu kalkışmak, ades ile iştigal etmektir. Hududu aşmak, takat üstü harekette bulunmak, nefse zulmetmektir. Allah zulmu sevmez ve tavsiye de etmez. Bu durumda saika/yıldırım yakalar. Allah’la beraber olanda biiznillah mümkündür. ama “ben kaldırayım” denirse mümkün değildir. Hüsrana uğranılır. Olan işlerde de “kaldıran benim” denirse, bu iddiadır, inattır, iblis siyrettir. Halis teslimiyeti mümkün kılmaz üzere istiaze ve istiane etmek gerekir. O zaman nusret, kurtuluş görünür. İşte bu vaziyette bunları saika/yıldırım yakaladı, ayağa kalkacak takatleri yoktu ve onlara yardım da edilmedi ve ayrıca onlar nasr, nusret, yardım da muntasır olmayacak. *** kıyam/Ayağa kalkacak tavea/güçleri kalmamış ZARİYET (51)/45 femesteta’u min kıyamin ve ma kanu müntasıriyne artık kıyami/Ayağa kalkacak tavea/güçleri kalmamış, nasr/yardım edenleri de kanu/olmamıştı (artık kalkmaya da güç yetiremediler bir yardım da görmediler) Görülüyor ki, Allah’ın nizamında, zahiren de, batınan de, şeriat ve hakikat üzere yanlış görünse de, o yanlıştan, o ölüden diriyi eğer şae/dilerse çıkarmakta, (ba’sü’l bade’l mevt) “öldükten sonra dirilme” sırrını açıkça göstermektedir. Bunda şüphe etmek abes ile iştigaldir.
o kişi onun emaneti olan hakiki ölüme koşar. Onun tarikatı ise, NEFİS SIĞIRINI kurb’an etmek ve kesmektir.
Onun daha sabi olan şerrini kendisinden giderdiği zaman, kendisine yaşlılığın zafiyeti ilhak olmaz.
Üç yaşını tamamlamayan erkek çocuk. - O bakışı ince, ibret alan, dünyayı isteme konusunda zillete düşmeyen, - Dünyanın kirlerinden selim, arınmış, tertemiz, - Dünyanın çirkinlikleri kendisine bulaşmamış eserini kendi nefsine bitiştirir. Allah onu güzel bir hayat ile diriltir. Kendisine olanları birdirir. Hali inkişaf eder. Cidal, tartışma ve çekişmeden akıl ile vehmin arasındaki farkı kaldırır. CİDAL : Sözle mücadele. Ateşli konuşma. Niza. * Muharebe. Cenk. Kavga. Bazı Marifet ehli buyurdular ki BAKARA (2)/73 fekulnadribuhü biba’dıha kezalike yuhyiyllahü’l mevta ve yüriyküm ayatihi le’alleküm ta’kılune İmdi kul/dedik ki: Onun (Boğazlayacağınız sığırın) ba’dı/bazı parçasını (o öldürülen kişiye) adrib/vurunuz. İşte uhyiyllah/Allah ölüleri böyle diriltir ve sizlere ayat/ayetlerini yüriy/gösterir. Gerektir ki a’kılun/akıl edersiniz Bundan dolayı o sığırın bir parçası ile o ölüye vurun dedik. Allah ölüleri işte böyle diriltir ve size ayetlerini gösterir, belki akıllanırsınız (aklınızı kullanırsınız-aklınızı başınıza alırsınız) Bu ayette Allah maktulun dirilmesini sığırın kesilmesine bağladı. Bu onlardan kim ki, kalbini diriltmeyi murad ederse, o kişi ancak nefsinin hevasını öldürmekle (dindirmekle), kalbini diriltebileceğini tenbih içindir. TENBİH : (C.: Tenbihât) Göz açtırmak. * Gafletten ikaz etmek. Faaliyetini arttırmak. * Sıkı emir vermek. * Bir işin yapılacağı hakkında yapılan nasihat. Kim ki nefsinin hevasını, riyazatın çeşitleriyle öldürürse, Allah onu hakikati ile diriltir. Sığırın diliyle kesilmiş olan (Sığırın dili ile) maktule vurulduğu zaman Allah’ın izni ile kalktı. Dirilen maktul “Beni falanca öldürdü” dedi.
(Kesilen Kurbanın Eti ve Kemiği Allah'a ulaşmaz, sizin Takvanız Allah'a ulaşır.) denir İşte o Takva ile Darp edilir ve yeniden hayat bulur.
Yüklə 2,17 Mb. Dostları ilə paylaş:
|