GöNÜlden esiNTİler bir hiKÂye biRÇok yorum (4) Bİr ressam hiKÂyesi necdet ardiç
Yüklə 1,28 Mb.
|
Resimler “İnsân” olsa idi. Hakikat-i İlâhiyye üzere mahlûk olarak halkedilmiş olan İnsân bu âlemin en mümtaz varlığıdır, ancak kendi mertebesini bilmediğinde ise çok aciz bir duruma düşmektedir. Alacağı güzel bir eğitim ile kendi hakikatini idrak ettiğinde, üzerinde (külü men aleyhe fen ve yebka vechü rabbike zülcelâli vel ikram. 55-26/27) Hükmü “tevhîd-i sıfat” mertebesinden olan bir anlayış ile geçerli olacaktır. Beşer İnsân’ın bu mertebede (Celâl) ismi ile beşeriyyet “men” kimliğinin ortadan kaldırılması, yerine rabb’inin vechini ikram etmesi ile hakikat-i insâniyye olan kendi gerçek kimliğine ulaşmış olmasıdır. Daha sonra tevhîd-i zat mertebsinde de bütün kimlikleri kendi varlığında toplamasıdır. Buralara ulaşan kimse “ikinci uruc-yükseliş seferini” de yapmış olmaktadır. Eğer, Resimler “İnsân” olsa idi! İnsân resimlerinin çizilmesi üç hâl üzeredir. (1) Cemâl-i Muhammedî’nin zâhir bâtın resmi yapılamaz. Çünkü “Vech-i İlâhî’” dir. (bana bakan Hakk’ı görür) hükmüdür. Hakk ise zât-ı yönünden değil isimleri yönünden kesret üzere olan görünüştür. (2) Kâmil İnsân’ın, zâhir resmi haline göre yapılabilir bâtın’ı ise yapılamaz. (3) Nâkıs-eksi, İnsân’ın zâhir, bâtın resmi yapılır, çünkü her hali maddeleşmiştir. Maddenin de hali yoğun olduğundan görülür, görülen maddeninde resmi yapılabilir. (4) Ressamın resimlerin içini doldururken renk ve düzenleme seçeneği varmı’dır? (Vardır.) Eğer seçeneği olmamış olsa idi, o değerli bir san’atkâr olamaz hep aynı resimleri çizen robot olurdu. Robot ise düşünen varlık değil kurgulandığını işleyen ölü bir makine dir. İnsân ise diri bir kimliktir. Bu hususta Efendimizin bir hadisini belirtmek yeterli olacaktır zannediyorum. (Sûre-i Yûsuf s. 110) ************* Sahîh-i Buhârî /9. cilt. 1385 no.lu hadîs-i şerîf. “Ebu Hüreyre r.a. den rivâyet olduğuna göre Rasûlüllah (s.a.v.) Efendimizin Yûsuf (a.s.) hakkında aşağıdaki sözlerinde açık olarak görüldüğü gibi bu âlemde kişilere göre “kaderi muallâk” yönünden kişilerin irâdî olarak birey varlığı ve mes’uliyyeti ve karar yetkileri olduğu görülmektedir. Eğer öyle olmasa idi Efendimiz “bende olsam aynı şeyi yapardım” derdi. Açık olarak kendisi! Eğer ben zindanda Yûsuf’un kaldığı gibi uzun zaman mahpus kalsaydım (onu) mahpesten çıkarmaya gelen kişinin o da’vetine hemen icabet ederdim (de: haydi efendine git de tahkikat yapsın!) demezdim) "demiştir" buyurmuştur. Demekki her mertebede kişinin kişilik sorumluluğu vardır ve verdiği kararların neticesinden mes'uldür. Demekki insân hakikat-i insâniyye’si ve a'yân-ı sabite’si yönüyle kendisine tanınan saha ve süre içerisinde hilâfeti yönüyle hür bir bireydir. Bu özelliğini idrak eden kimse Âriflerdendir. Ve İlâh-î benliği ile hakk'ta, Hakk olarak yaşayanlardandır. Efendimizin bu beyanatı açık olarak bu hususu tasdik ederek bizlere bildirmekte’dir. Efendimizin, “Melik’in da’vetine hemen icabet ederdim” demesi tevhîd-i küllî makamında olmasından’dır. Melik’in da’vetini “Mâlik’el mülk olan, Hakk’ın da’veti olarak kabul etmesi dir.” O sürede Yûsuf (a.s.) da iffet ve temizlik ben’liği olduğundan bu yönüyle kendisinin dışarıdan temizlik husûsiyyetinin tasdik edilmesini istemesidir. Mertebeleri itibariyle her iki davranış’ta kendileri yönünden doğrudur. Bu halleri idrak etmeden yaşayanlar ise, kendileri nefs-i emmârelerinin benliği yönünden gaflet içinde nefislerinin geçici hürlüğünü kendi hürlükleri zannederek bu dünyanın hayali içinde, ben yaptım ben ettim demektedirler. Bunlarda kendilerini Hakk'tan ayrı, zan ve gaflet içinde ki hayâli benlikleri ve nefisleri ile birlikte nefis kuyusunda mahpus ki, dünyası bu kadardır, ancak kendilerini hür olarak yaşadığını zanneden kimselerdir. İşte bu yüzden Yûsuf gibi kuyudan çıkıp Beden Mısır-ı mülküne Sûltan olmak lâzım gelmektedir. ************* Yoksa boyamakta da mecburmu’dur.? (Değildir) Eğer mecbur olduğunu zannederek resimleri o anlayış ile içlerini doldursa idi (cebriyye) mezhebi mensubu olurdu, çünkü bebr, cebreden ve cebredilen ikiliğini gerektirir ki buda şirktir. Eğer bir cebir varsa buda kişinin kendi Hakikat-i olan (a’yân-ı sâbitesi)nde ki hakikatlerinin (kazâ-ı mutlak) yönünden kendi kendisinde bulunan kendi iradesi ile zuhura çıkmasıdır. Bu ise “cebir” değil “dilemek” tir, dilemek ise isteyerek, severek ve sonunu baştan kabullenerek olan bir davranıştır. (5) Ressamın yaptığı işten kendisinin hangi mertebede olduğunu düşünebiliriz.? Hikâyede bahsedilen ressamın bu sahnede sadece “hayvân” resimlerini çizmesi bu mertebesi itibariyle ihtisas sahası olan “emmâre ve levvâme” mertebesinden zuhurda olduğu anlaşılmaktadır. Eğer o ressam, görebildiğimiz bu âlemdeki bütün sûretlerin resimlerini çizebiliyorsa (ressam-ı a’zâm) olan “kâmil ressam-kâmil İnsân”dır, bu makam ise daha evvelce bütün sûretlerin yapıldığı atölyelerde ihtisas gördüğünden her türlü resimleri kolaylıkla çizebilecektir. İşte bu Kâmil ressam karşısına gelen dış haliyle beşer insân görüntüsünde olan nefs-î insân’a seyru sülûkunda hangi mertebeye doğru, yol alıyorsa oranın sûretlerini sâlike çizip gözünden gönlüne aktarmaya çalışmasıdır. Aslında çizilen sûretler-tasvirler, zâten kişinin içinde mevcud olan sahne bülümleridir iç hâlinin resimlerini böylece kendisine farkında olmadan göstermesi ve sâlikinde zaman içinde aslında bu sûretlerin kendi iç mertebelerinin aşikâre çıkmasından başka bir şey olmadığını anlama-sıdır. Böylece, kâmil ressam bu sûretleri sâlikin gönlüne nakşetmesi ile sâlik’te bu hususta o mertebenin resim-tasvir çalışmalarına başlamış bu hususta eğitilmiş olmaktadır. İşte bir bakıma “Kûrb’ân bayramı” nın hakikati de bu sırra dayanmaktadır. Kâmil mürşid’in “Kûrb’ân bayramı” hakikatlerini idrak etmiş ehli kemâl bir kimse olması gerekmektedir aksi halde bu faaliyetlerin hiç biri tahakkuk etmez sadece sözde kalır. “Ramazan bayramı” nın hakikakat-i (halife-i şahsiye) “Kûrb’ân bayramı”nın hakikat-i ise “Halife-i tebliiyye” dir. İşte sâliklerin yola koyulduktan bir müddet sonra zuhuratlarında öncelikle muhtelif cinsten hayvânları görmeleri o sâlik’in gönül odasında, ressamın yani “Kâmil İnsân” ın sâlik’in o ahlâklarını ortaya çıkarmaya ve onları yok etmesi gerektiğini kendisine bildirmesi’dir. Bir şeyin yok edilmesinin ilk şartı o şeyin tesbit edilmesidir. İşte kûrb’ân bayramının üç gününde kesilen kûrb’ân lar bu hakikatin genel bir tatbikatıdır. Dördüncü gün kûrb’ân kesilmez, çünkü o gün (Zât) günüdür Zât mertebesinde ise zuhur olmadığından herhangi bir fiilinde olması mümkün değildir. İbrâhîm (a.s.) ın oğlu İsmâil-i kûrb’ ân etme hadisesi bu hakikatin şer’an bildirilmesidir. Gelen koç’un, ise nefs-i levvâme mertebesi olduğunu zâten biliyoruz. Koç’un gökten gelmesi ise, hikâyede geçen (yukarıdaki çiziyor) hükmü ile içininde dışınında yukarıdaki, yani a’yân-ı sabitelerinde olan (Kazâ-ı mutlak) bölümünden olmasıdır.
Her mertebenin özelliği ayrı olması dolayısıyla her mertebe de nasıl faaliyyet varsa o mertebenin özellikleri çizdirilirdi. İşte (Kâmil ressam, tasvirci-Kâmil insân.) Üçüncü Hakk’anî-Hakk olarak iniş-nüzülünü yapmış olduğundan bütün mertebelerin resim ve tasvirlerini karşısına gelen kişinin mertebesinden ona bir ayna, olarak kendisine yansıtır ve kişi karşıda gördüğünü zan ettiği şeylerin aslında kendi gönlünde parlayarak açığa çıktınığını zaman içinde fark eder. (Kâmil ressam, tasvirci-Kâmil insân.) uzun seneler bu resimleri yapa yapa yorulur, daha sonra bu resimleri yapma yerine yapılan resimleri yansıtma haline geçer. Ve kendisi pek temiz bir ayna olduğundan, her resmi olduğu gibi yansıtır. O’na bakarak, bazı kimseler o’nu ehli îmân Bazı kimseler ise onu ehli isyan zannederler. Çünkü o’na bakanlar ancak kendi iç bünyelerindeki kendi ahlâkî resimlerini gördüklerinin farkında olmadıkları için kendi hâl ve ahlâklarını o’nun ahlâkı ve hâli sanırlar. Hâlbu ki, aslında o’na bakanın Efendimizin buyurdukları gibi, o’nda “Hakk’ı görmesi” lâzımdır, çünkü aslı budur. ************* Bu husuta Efendimiz hakkında yaşanan bir hâdise anlatılır. Bir gün Efendimiz sahabîsi ile bir yerde bulunuyor iken oradan geçen “ebu cehil” kendisine takılarak bazı yakışmayan tahkir hükmünde sözler sarfetmiş, Efendimizde doğrudur diye sözlerini tasdik etmiş. Daha sonra Hz. Ebubekir (r.a.) gelmiş o’da tam tersi onu son derece yüceltici sözlerle övmüş, Efendimiz o’na da doğru söyledin diyerek sözlerini tasdik etmiş. Bunun üzerine orada bulunan sahabîler, ya Rasûlüllah bu nasıl iştir biri geldi sizi kötüledi diğeri ise sizi tasdik ederek yüceltti siz ikisine de “doğru” dur dediniz bu nasıl oluyor diye sorduklarında Efendimiz! (ben bir aynayım ebu cehil geldi farkında omadan bende kendi kötülüğünü gördü ve onları anlattı, bende doğru söyledin, dedim. Arkadan Ebu Bekir geldi oda bende kendi güzelliğini gördü ve onları söyledi) diyerek hadiseye açıklık getirmiştir. Böylece bu husuta bizlerede büyük bir bilgi hazinesi bırakmıştır. ************* Yeri gelmişken faydalı olur düşüncesiyle gene “Mesnevî-i şerif” hazinesinden özet olarak başka bir ressam hikâyesi ile yazımızı bitirmeye çalışalım. (Şerh-i Mesnevi Tahir-ül Mevlevi, cild 5 sayfa 1607) ************* Rûmîlerle Çinlilerin nakkaşlık ve ressamlık-tasvir, san’atında iddiaya girişmeleri. “Çinliler: Biz daha mâhir nakkâşız dediler. Rûmîler de: Biz daha Us-tayız da’vâsını ettiler.” “Pâdişah dedi ki: Bu bahiste imtihan yapacağım. Bakalım sizden hangi taraf, iddiasında doğru ve üstün çıkacak.” “Rûm diyarından ve Çin ülkesinden olan nakkaşlar bir araya geldi-ler. Rûmîler bu ilme daha ziyâde vâkıf idiler.” “Çinliler: Bize mahsus olmak üzere bir oda veriniz. Bir oda da sizin olsun dediler.” “Kapıları karşı karşıya iki oda vardı. Bunlardan birini Çinliler, öbürü-nü Rûmîler aldı.” “Çinliler padişahtan yüz türlü boya istediler. O mes’ûd hükümdar da hazinesini açtırdı.” “Her sabah Çinliler için hazineden müretteb boya ta’yini vardı.” “Rûmîler dediler ki: Ne nakş ne boya lâzımdır. Bizim san’atimizde pası ve küdûreti def’etmekten başka bir şey işe yaramaz.” “Kapıyı kapadılar ve duvarları cilâladılar. Felek kubbesi gibi nakşu elvandan-renklerden sade sâfi oldular.” “İkiyüz türlü rengten rengsizliğe yol vardır. Reng bulut gibidir, bî rek-renksizlil ise aydır.” “Bulutta ziya ve nûrdan her ne görürsen onu yıldızdan, güneşten ve aydan bil.” “Çinliler işlerini bitirince sevinçten davullar çaldılar.” “Padişah geldi Çinlilerin boyadığı odaya girdi. Orada öyle nakışlar gördü ki, onların inceliği ve güzelliği aklı ve Fehmi hayran ediyordu.” “Sonra Rûmîler tarafına geldi. Ara yerdeki perdeyi kaldırdılar.” “Çinlilerin yapmış oldukları resimler ve işler, o cilâlanmış ve safvet peyda etmiş duvarlara aksetti.” “Padişah Çinliler tarafında ne gördüyse burada daha iyi ve parlak görünüyor, âdetâ nazarı gözden kapıyordu.” “Rûmîlere gelince ey peder; onlar sôfilerdir ki işittiklerini hıfzetmek için tekrarlamaktan ve birçok kitab okumaktan müstağnîdirler. Sûreta hünersiz ve ma’rifetsiz görünürler.” “Lâkin göğüslerini, ya’ni kalblerini zikrullah ile cilâlanmışlar, tama, haset, hırs, ve kîn gibi ahlâk-ı rezîleden temizlenmiştir.” “O aynanın sâfî ve mücellâ olması kalbin vasfıdır ki, öyle bir kalb, nihayetsiz sûretlerin in’ikâsına-aksine mahal olur.” …………….. “Gönül onunlamıdır, yoksa gönül o mudur? Diye akıl burada sus-muş, yâhud sapıtmıştır.” …………………..
İşte Kâmil insân olmak için sâlik, evvelâ “nakkaş-tasvirci-ressam” olmalı daha sonrada kendisi “ayna” olmalıdır. Ressamlığında hangi mertebenin resimlerini yapıyor ise o mertebe hakkında tecrübesi oluyor demektir. Böylece mertebeleri katettikten sonra o mertebelerin bütün nakışları bâtınına intikâl etmiş olur. Bundan sonra resme ihtiyacı kalmadığından yeni ressamların resimlerini yansıtıcı-aktarıcı bir ayna olur. Böylece bu özet yazılar ve gelen yazılarla hamdolsun bu kitabımızda tamamlanmış olmaktadır. Yazı göndererek katkıları olan bütün dostlarımıza ve evlâtlarımıza teşekkür ederiz ve daha nice idraklere ulaşmalırını rabb’ımızdan rica ederiz. Görüldüğü gibi bu çalışmalar herhangi bir imtihan değil sadece fikri gelişmelerimizi sağlamak için yapılan çalışmalardır. Belki aralarında birbine ters gibi gelen bazı düşünceler olabilir, ancak bu yazıların hepsi kişilerin kendi özel yaşantıları istikametinde olduklarından bulundukları hâl itibariyle, başka kişilere ters gelse de, hepsi o kişilerin kendi doğrularıdır.
Gayret bizden muvaffakiyyet Hakk’tan’dır. KAYNAKÇA 1. KÛR’ÂN VE HADîS : 2. VEHB : Hakk’ın hibe yoluyla verdiği ilim. 3. KESB : Çalışılarak kazanılan ilim. 4. NAKİL : Muhtelif eserlerden, Mesnevi’i şerif, İnsân-ı Kâmil, Fusûsu’l Hikem ve sohbetlemizden müşahede ile toplanan ilim. “DAHA EVVELCE ÇIKAN KİTAPLARIMIZ” (Gönülden Esintiler) 1. Necdet Divanı: 2. Hacc Divanı: 3. İrfan Mektebi, Hakk Yolu’nun Seyr defteri: 4. Lübb’ül Lübb Özün Özü,(Osmanlıca’dan çeviri): 5. Salât- Namaz ve Ezan-ı muhammedi’de Bazı hakikatler: “İngilizce, İspanyolca” 6. İslâm’da Mübarek Geceler, bayramlar ve Hakikatleri: 7. İslâm, İmân, İhsân, İkân, (Cibril Hadîs’i): 8. Tuhfetu’l Uşşâkiyye, (Osmanlıca’dan çeviri): 9. Sûre-i Rahmân ve Rahmâniyyet: 10. Kelime-i Tevhid, değişik yönleriyle: 11. Vâhy ve Cebrâil: 12. Terzi Baba (1) ve Necm Sûresi: 13. (13) On üç ve Hakikat-i İlâhiyye: 14. İrfan mektebi, “Hakk yolu”nun seyr defteri ve şerhi 15. 6 Pey- (1) Hz. Âdem Safiyyullah (a.s.) 16. Divân (3) 17. Kevkeb. Kayan yıldızlar. 18. Peygamberimizi rû’ya-da görmek. 19. Sûre-i Feth ve fethin hakikat-i. 20. Terzi Baba Umre (2009) 21. 6 Pey-(2) Hz. Nûh Neciyyullah: (a.s.) 22. Sûre-i Yûsuf ve dervişlik: 23. Değmez dosyası: 24. 6 Pey-(3) Hz. İbrâhîm Halîlûllah: (a.s.) 25. Köle ve incir dosyası: 26. Bir zuhûrât’ın düşündürdükleri: 27. Genç ve elmas dosyası: 28. Kûr’ân’da Tesbîh ve Zikr: 29. Karınca, Neml Sûresi: 30. Meryem Sûresi: 31. Kehf Sûresi: 32. İstişare dosyası: 33. Terzi Baba Umre dosyası: (2010) 34. Bakara dosyası: 35. Fâtiha Sûresi: 36. Bakara Sûresi: 37. Necm Sûresi: 38. İsrâ Sûresi: 39. Terzi Baba: (2) 40. Âl-i İmrân Sûresi: 41. İnci tezgâhı: 42. 4-Nisâ Sûresi: 43. 5-Mâide Sûresi: 44. 7-A’raf Sûresi: 45. 14-İbrâhîm Sûresi: 46. İngilizce, Salât-Namaz: 47. İspanyolca, Salât-Namaz: 48. Fransızca İrfan mektebi: 49. 36-Yâ’sîn, Sûresi: 50. 76-İnsân, Sûresi: 51. 81-Tekvir, Sûresi: 52. 89-Fecr, Sûresi: 53. Hazmi Tura: 54. 95-Tîn, Sûresi: 55. 28- Kasas, Sûresi: 56. İrfan-Mek-Şer-Fransızca-Baba: 57. Namaz Sûreleri: 58. Mirat-ül-İrfan-ve-şerhi: 59. 6 Pey-(4) Hz. Mûsâ Kelîlmullah: (a.s.) 60. 6 Pey-(5) Hz. Îsâ Rûhullah: (a.s.) 61. 6 Pey-(6) Hz. Muhammed: (s.a.v.) 61. Bir ressam hikâyesi: 63. İnci mercan tezgâhı 64.Ölüm hakkında: 65. Reşehatt’an bölümler: 66. Risâle-i Gavsiyye: 67. 067-Mülk Sûresi: 68. 1-Namaz Sûrereleri: 69. 2-Namaz Sûrereleri: 70. Yahova Şahitleri: 71. Mü-Geceler-Fran-les-nuits: 72. Îman bahsi: 73. Celâl ve İkram: Mektuplar ve zuhuratlar serisi: 81- 12- Terzi Baba-(1) 82- 39- Terzi Baba-(2) ----------------------------- İnternet dosyaları- ----------------------------- 83-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-3- 84-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-4- 85-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-5- 86-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-6- 87-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-7- 88-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-8- 89-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-9- 90-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-10- 91-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-11- 92-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-12- 93-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-13- 94-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-14- 95-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-15- 96-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-16- 97-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar-17- 98-Terzi-Baba-Mek-ve-zu-Ke-Kara-bi-dosyası-18- 99-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar -19- 100-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar -20- 101-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar -21- 102-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar -22- 103-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar -23- 104-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar -24- 105-Terzi-Baba-Mektuplar ve zuhuratlar -25- NECDET ARDIÇ Büro: Ertuğrul mah. Hüseyin Pehlivan caddesi, no. 29/4 Servet Apt. 59 100 Tekirdağ.
Ata Kent sitesi A Blok kat 3 D. 13. 59 100 Tekirdağ Tel (Büro) : (0282) 263 78 73 Faks : (0282) 263 78 73 Tel (ev) : (0282) 261 43 18 Cep : (0533) 774 39 37
Radyo adresi (form): <terzibaba13.com> İnternet, MSN Adresi: Necdet Ardıç <terzibaba13@hotmail.com Yüklə 1,28 Mb. Dostları ilə paylaş:
|