Güzel insan
Yüklə 220,1 Kb.
|
|
Güzel insan Dalga darilirmi denize Kendini kıyıya attı diye Deniz olmayaydı Olur muydu birşey Dalga diye Güzel insan Son bir haftadır Son on beş yıldır Gördüklerim okuduklarım Yaşadıklarımdan sonra İki elimi yumruk yapıp gözlerime götürüp Sanki gözyaşları mı silercesine Hıçkırıkları balıklarca duyulan bir çocuk gibi Küstüm küstüm küstüm Hepinize
Dünyaya
Demek Ne olurdu , Ne iyi olurdu Güzel insan Durdur şu treni Vagonun biri senin Diğeri benim olsun Nasılsa Peşpeşe Aynı yere Seninle Biz Güzel insan Bana , Şu gecenin üçü gibi sessiz kalışın yok mu Yaşadığım ızdıraptan takvimler usandı Sokakları çöl gibi bu şehrin Geçilmiyor kumundan çamurundan Ön camına Hususidir’ yazılmış şiirlerimin Bir nevi İlk okuyana bahşiş kesesi Güzel insan
Bana şiirden adam . Güzel insan Yazar tıpkı aşçı gibi olmalı Kendi yemeyeceği yemeği pişirmemeli Kendi okumayacagi yazılar yazmamalı Güzel insan Gamzelerinde doğan güneş Ve salkım salkım gözyaşı ceketimde Radyodan uzanan çocuklar Kurcalıyor burnumu Çercevelerinde hüzün bulutu Bu gözlükler Duyduğu acıyı unutan kulaklara ne demeli ? Gün ortası ağlayan yirmilik dişim Kasıklarıma kadar uzağım ,mutluluktan Yıldızlara görünmeden Kaçalım bu geceden Güzel insan,
Güzel insan, Sen gidince Sesler gitti ,göç etti kulağımdan Sen gidince Işık gitti terketti gözümü Sen gidince Dilime düğümlenen şiirleri Türkü yapmışlar Sen gidince İçtiğim güneşten Gecelerim sarardı Sen gidince Bastonunu düşüren amcanın Gençliğine uzanan iskelesi Sulara gömüldü Sen gidince Benim yaşantımı Şiir rüzgarları kucakladı Güzel insan Ayak izi başkadır Aşı izi başka Yanık izi başkadır Kesik izi başka Cimrilikten kirlenen ellerini Güneşin cömert mevsiminde yıkamayı unutuyorlar Kalbinin camlarında biriken buğuyu Süpürmek için Yada Şip şak çekilmiş bir yalnızlık fotoğrafını Tozunu almak için Stres kelimesini hangi dil doğurmuşsa Yerin dibine batsın
Elime bir çubuk alıp Dedemin diktiği Armut ağacının dibinde toprağı karıştırıp Babamın yaptığı ağaçtan kamyonlarla yurtdışına ihraç etmek Güzel insan , Şiirin zehirli salgısı Aynada akan güzelliğin şiirime dökülüyor Acı inilti sancı kokan hastane duvarları gibi Sahiplendiğim yalnızlık okyanusunda Su seviyesini yükseltiyor bir bakışın Bilmezdim tsunami nedir ? Taksitle şiir yazdıran bir oğa olayı imiş meğer! Güzel insan , Dilenci kıyafetine düşen yağmur damlası; Bu Merhamet . Kağıt gibi yırtılan Sonbahar yağrağı gibi kaldırım taşlarında savrulan Çocuk gülüşleri Rüyalarında ; Çimento tozu ,tuğla yığınlarından dikilmiş kıyafetiyle Azraille tanışan bebekler için
Azraille tanışan bebekler değil, İnsanlık. Güzel insan Hiç konuşmadığım birinin Suskunluğu neye benzer Ya da hiç tanımadığım birinin Küskünlüğü Sen hiç kendine sustun mu Sen hiç kendine küstün mü Önce kendinle konuş Önce kendinle tanış tanışmadan da susabilirsin Konuşmadan küstüğün gibi Güzel insan Yaşadığımız çağın, köpüklü emziğidir sosyal medya Güzel insan Hayret ediyorum dalgalara Hiç üşenmeden defalarca El uzatıyorlar kıyıya Şimdi Renklerine haciz gelmiş Gökkuşağı hüznü avucumda boğulmuş balıklar kumsalı yalıyor Ceketimin cebine asılı kalemim Gece gece rahat durmuyor Kalk şiir yazalım diye Yaramazlık yapıyor Bu mevsimde güneş Usanmadan kar topluyor Halbuki şairin biri Dedesinin gençlik hikâyelerini dinleyip Yarım saatte yarım asır seyahat ediyor Saçları ağarıyor omuzları çöküyor Kestaneleri okşayan bir sobanın dibinde Öğrendikleriyle gözlerinden soluyor Burnundan yutkunuyor Çayımı yudumlayıp saate bakıyorum Önce yaza yaza okumayı öğrendim Şimdilerde okuya okuya yazmaya hevesli Ve kapı zili çalıyor Postacı elinde bir zarf Müjdemi isterim Şiiriniz var ! Güzel insan Kalemimden taze sağılmış şiirler bunlar , İlhan Berk’in , Ahmet Arif’in , Nazım Hikmet’in , Mehmet Akif’in katına çıkamam şüphesiz Bir Cahit Zarifoğlu , bir Sezai Karakoç , bir Erdem Bayazıt değilim Niyetim belli olsun , bu koku belki bana da bulaşır Rüyamda önümde orta boy bir rahle , üzerinde güzel insan isimli bir kitap İçinde hayallerimin yazdığı fihrist Okudukça hayallerimi , rüyam genişliyor Kim bilipte yazmış hayallerimi , böyle kitap bastırmış Bir ses Beni çardaktarladan tepetarlaya oradan orta çukura oradan balamıdın yanına götürüyor . Saçtığım buğday tohumları , elimde su balonları doğuran mısır çapası İki dağ arasında kanağlata gidiyorum Sonra acıllıklar, fındık bahçeleri geliyor . Bir hapşurma tutuyor. Ardından bir esniyorum. Dedem sesleniyor. Güneş doğacak oğlum , haydi namaza .
Sen su’sun Ne işin var çölde. Yüklə 220,1 Kb. Dostları ilə paylaş:
|