Onların tüm düşünüş mantığı artık bu düzenin işleyiş normlarına göredir, tepeden tırnağa reformist-parlamentarist bir çerçeveye oturmaktadır derken, biz işte tamı tamına bunu anlatmaya çalışıyoruz.(
Onların tüm düşünüş mantığı artık bu düzenin işleyiş normlarına göredir, tepeden tırnağa reformist-parlamentarist bir çerçeveye oturmaktadır derken, biz işte tamı tamına bunu anlatmaya çalışıyoruz.(120)
Burjuva parlamentarizmi ile “belediye sosyalizmi” temelde ortak bir mantığa sahiptirler. İkisi de devlet ve iktidar sorunlarını es geçerler, burjvazinin temel iktidar aygıtları sorununa dokunmazlar. İlki, burjuva parlamentarizmi, seçimler yoluyla parlamentoda çoğunluk elde etmenin ve böylece hükümet olmanın emekçiler için iktidar olmak anlamına geldiğini iddia eder. İkincisi, belediye sosyalizmi, burjuvazinin merkezi iktidarını yerele de sağlam bir biçimde yaydığı gerçeğinin üzerinden atlayarak, seçimler yoluyla salt belediye yönetimleri elde etmenin, emekçiler payına “yerel iktidarlaşma” anlamına geldiğini iddia eder. Böylece her ikisi de kitleleri en kaba bir biçimde aldatırlar, onlarda en tehlikeli türden hayaller yaratırlar. Bu yolla gerçek iktidar gücü olan burjuvaziye en büyük hizmeti sağlarlar.(121)