Üç hafta arayla aynı önerinin neredeyse aynı biçimde tekrarlanması ve bunun özellikle “kendi Prodilerini kendileri bulsunlar”(37)vurgusuyla birleştirilmesi, bu sözlerin rastgele sarfedilmediğini, ortada üzerinde iyi düşünülmüş önemli bir politika sorunu olduğunu göstermektedir.
Neden ille de İtalya örneği?
Fakat neden ısrarla İtalya da, bir başka ülke örneği değil? Bu sorunun yanıtı sol eksenli seçim ittifakları zorunluluğu olamaz herhalde. Zira yakın dönemde sol partilerin seçim ittifakına dayalı olarak hükümet ya da devlet başkanı çıkarmayı başarmış bir dizi başka ülke örneği var. Peru’daki son kesintiye kadar Latin Amerika’nın birçok ülkesinde son birkaç yıldır neredeyse genelleşmiş olan durum tamı tamına buydu.