Halit Fahri Ozansoy
Ara Güler
yat kişilikleri ve de özellikle Ziya Gö-kalp'ten aldığı etki ile milli edebiyat akımına kapılır. 1919'da Nedim adlı dergiyi çıkarır. Ümidve Yarın dergilerinde şiirleri yayımlanır. Uzun süre Servet-i Fü-nunâa. yöneticilik yapan şair, Çınaraltı ve Varlık'ta- da yazar. Pek çok edebiyat tartışmasına da katılır. Son Posta 'da pek çok makale yayımlar. 1964'ten sonra da onu, Tercüman gazetesinde görürüz.
Ozansoy, Türk şiirinin pek çok döneminde görünür. Aruz ve hece arasında gidip gelen şairin en önemli yönü, duygulanmaları romantik bir biçimde ele almasıdır. Bunlardan aşk, ölüm, tabiat, korku, kuşku, hüzün, yaşam, yalancı aşk ve pitoresk önde gelir. Bir zamanların "elem şairi"dir. İstanbul'un işgal altında bulunduğu yıllarda duygulardan uzaklaşır. "Şairin musikisi artık kan olmuştur" (Gülis-tanlar-Harabeler) (1920). 1930-1940 arasındaki kuşağın temsilcisidir. Onu sürdürmeye çalışır. Hecede karar kıldıktan sonra, "Beş Hececiler" diye tanımlanan grubun içindedir. Yeni bir romantizm, bu dönemde onun sanatının özüdür. Geçmişe özlem duyar ve İstanbul'la ilgilidir ("Bugünkü Sa'dabâd"). "Rüyam" adlı uzun şiirinde eski bir İstanbul akşamını ya da çocukluğunu hep rüyalarında görür.
Edebiyatçılar Geçiyor (1939), Darül-bedayi Devrinin Eski Günleri (1964), Eski istanbul Ramazanları (1968) ve Edebiyatçılar Çevremde (1970) başlıklı kitaplarında yer alan anıları, geçmişe duyduğu özlemin öyküleridir. Edebiyatçılarımızın tanıtımında kişisel değerlendirmeleri vardır. Eski istanbul Ramazanları âz geçmişin şiirsel anlatımlarından izler taşır.
Bibi. M. K. Özgül, Halit Fahri Ozansoy, Ankara, 1988; Hikmet Feridun, Bugün de Diyorlar ki, İst., 1932; M. Yazar, Edebiyatçılanmız ve Türk Edebiyatı, İst., 1938.
AYHAN DOĞAN
Dostları ilə paylaş: |
