HoşGÖr yeterliLİk kitabi yardimci kaynak muhtasar iLMİhal ve islam tariHİ BİLGİleri ve kavramlari

M. Watt. Hz. Muhammed’in çağdaşları onda hiçbir ahlaki kusur göremediler demiştir. Otoritesini ve saygınlığını zorbalıktan değil, getirdiği ilahi prensiplerden dayandığı doğrulardan, yaşadığı erdemlerden alan Allah elçisinin karşısında zalimlerin direnişi sadece bir çocukluk devresi kadar sürebilmiştir. Hz. Peygamber’in Mekke fethedilince Ebu Süfyan’ı bağışlayıp saygıyla karşılaması, eşsiz bir cesarete sahip muzaffer bir kumandanın aynı zamanda alçak gönüllü, kinden uzak ve bağışlayıcı olması lazım geldiğini gösterir. Hz. Aişe: Hz Peygamber’in kolay olanı seçtiğini ve asla intikam peşinde olmadığını dile getirmiştir.

Endülüs’lü ünlü âlim İbn Hazm el-Ahlak ve’s-Siyer adlı ahlak kitabında şöyle der:

“Ahiret iyiliğini dünya bilgeliğini, düzgün yaşayışı, bütün ahlaki güzellikleri ve faziletleri kazanmak isteyen kişi Hz. Muhammed’i örnek alsın.” Çünkü Resulullah bütün hayırlarda en ilerdedir. Allah onun ahlakını övmüş faziletleri en mükemmel şekliyle onda toplamış ve onu her türlü kusurlarından arındırmıştır.

Peygamberimiz İçin Ne Dediler³⁰

İnsanlık tarihinin en büyük şahsiyeti Hazreti Muhammed ‘ tir. Michael H. Hart: Amerikalı bilim adamı, insanlık tarihinin en etkili yüz kişisi adlı tarihi araştırmasında tarihte ve günümüzde en etkili olmuş yüz adam arasında Hz. Muhammed (sav)’in dünyanın en büyük şahsiyeti olduğunu yazmıştır. Michael, dünyanın en etkili şahsiyetleri listesinin başına Hz. Muhammed’i seçmiş olmam bazı okurları şaşırtabilir. Bazılarının soru sormalarına yol açabilir. Fakat Hz. Muhammed tarihte dini ve dünyevi açılardan en üstün başarıya ulaşmış tek şahsiyettir. Sevgili Peygamber’imize büyük bir saygı duyan Alman Devlet Adamı, Prens Bismark şunları söylüyor: “Ben sana çağdaş olamadığımdan dolayı üzgünüm ey Muhammed! İnsanlık senin gibi seçkin bir kudreti bir defa görmüş, bundan sonra göremeyecektir. Heybetli huzurunda derin bir saygı ile eğilirim.” Fıransız Filozofu Alexi Lövazon diyor ki: “İnsanların hidayeti için Hz. Muhammed’e gönderilen Kur’an, hikmetle dolu parlak bir kitaptır. Hz. Muhammed’in gerçek Peygamber olduğunda şüphe yoktur.”Ünlü Tolstoy ise şunları söylemiştir: “Peygamber Hz. Muhammed (s.a.v) büyük bir ıslahatçıdır. İnsanlığa çok büyük hizmette bulunmuştur. Bir ümmeti hak nuruna kavuşturdu, O’na bu şeref olarak yeter. Onları kan dökmeden kurtardı, barışa eriştirdi. Onlara yükselme yollarını açtı. Onun gibi büyük bir zat her türlü saygıya layıktır.”

HOŞGÖR YETERLİLİK

MUHTASAR

İLMİHAL VE İSLAM TARİHİ BİLGİLERİ

VE

KAVRAMLARI
YARDIMCI KAYNAK

(İmamlık, Müezzinlik ve Kur’an Kursu öğreticiliği adayları için)

Mesut ÖCALAN

GAZİANTEP
2013

İslam tarihi ile ilgili bilgi ve kavramlar:

Arabistan’ın Coğrafi Konumu: Doğuda Basra ve Umman körfezleri, güneyde Hint okyanusu ve batıda Kızıldeniz ile çevrilidir.
Arap Yarımadası ‘nın Coğrafi Bölgesi: Arap yarımadası Tihame, Hicaz, Necid, Yemen ve Arud olmak üzere beş bölgeden oluşur.
Hicaz: Batısında yer alan Tihame ile doğusundaki Necid'i birbirinden ayırdıgı için Hicaz adını almıştır. Yemen bol yağmur alıp tarıma elverişli olduğu için adı el-Erdu’l-Hadra diye anılırdı. Hicaz’da hurma Taif’de üzüm meşhur idi. Yemame ise bölgenin tahıl ambarı idi.
Hicazın Başlıca Şehirleri: Mekke, Taif, Yersib, Yenbu, Cüreş, San’a, Hicr, Hayber, Suhar, Deba, Dumetulcendel, Fedek, Teyma, Vadilkura ve Makna.

Yesrib: Medine’nin eski adı, eski sakinleri Amelika kavmi idi.
Medine nin Coğrafik Konumu: Deniz sathından 916 metre yüksek, Kızıldeniz’in 100 km. doğusunda, 39 doğu meridyeni ile 24 kuzey paraleli arasında kalır.

Yesrib’e Yerleşen Kavimleri: Kurayza ve Hazrec kabilesi Yemen’den gelip Yesrib’ e yerleşmiş ve Yahudiler’le bazı savaşlar halinde olmuşlar ve Gassaniler’den yardım alarak Yahudiler’e üstün gelmişlerdir. Evs ve Hazrec daha sonra kendi aralarında da birbirlerine düşmüşlerdir. Sümeyr ve Yevmu Buas savaşları Evs ve Hazrec arasında meydana gelen savaşlardır. En önemlisi Buas savaşıdır. Evs kabilesinin üstünlüğü ile son bulmuştur
Arap Yarım Adasında Mevcut Olan İktidarlar: Kuzey doğusunda Hireliler, kuzey batısında Gassaniler, Yemen'de Sebe ve Himyer krallıkları
Mekke Şehrine Hâkim Olan Kabileler: Mekke’ye ilk hâkim olan Amalika, Cürhümlüler, Huzaa ve Kureyş hâkim olmuştur.
Araplarda İlk Yazı: Arap yarımadasında yazının Hire’de geliştiği, buradan yarımadanın diğer bölgelerine yayıldığı ve hatta Mekke'ye bile buradan geldiği bilinir.
Müsned: Araplar, güney Arabistanda gelişen müsned adlı yazıyı kulanıyorlardı.
Kuzey Arabistanda Kurulan Devletler: Nebatiler, Tedmürlüler, Gassaniler, Hireliler.
Güney Arabistan Bölgesi ve Kurulan Devletler: Mainliler, Sebeliler, Himyeriler, Habeşliler (Ebrehe),Sasaniler
Bazan ve Oğlu Şehr b. Bazan: Bazan, Yemen’de Sasanilerin son, İslam Devletinin ilk valisidir. Bazan’ın oğlu Şehr b. Bazan yalancı peygamber Esved el Ansi tarafından öldürülmüştür.
Enuşirvan ve Hükümdarlığı: Enuşirvan Sasani hükümdarı olup Yemen’de Habeş iktidarına son vermiştir.
Nabit b. İsmail b. İbrahim b. Azer: Hz. İsmain'in Vefatından sonra Mekke’nin idaresini oğlu üstlenmiştir.
Mekke'nin Üçüncü Meskenleri Huzaalılar: Yemenden gelen ve Mekke yakınlarına yerleşen Huzaa kabilesi Cürhümlüleri Mekke’den çıkarmışlardır.
Maab: Mekke putperestliğinin kaynağı olup Amr b. Luhay Suriye’de Belka yakınlarındaki Maab denilen yerden put getirerek Kâbe’ye dikti.
Kusay b. Kilab Asıl adı Zeyd olup Kureyş kabilesine adını veren kişidir. Kusay b.Kilab Mekke’nin idaresini eline geçiren ilk Kureyşli’dir. Çoçukluğunu annesiyle birlikte uzakta Suriye hududunda geçirdiği için Kusay adını almıştır. Hz. Peygamber’in beşinci göbekten dedesi olup Huzaalılardan Huleyl b. Hubşiyye’nin kızı Hubba ile evlendi. Bu evllikten Abdüddar, Abduluzza, Abdülkusay, Abdülmenaf adında çocukları dünyaya geldi.
Mucemmi: Kusay, Kureyş kabilesini bir araya getirdiği için mucemmi ünvanını almıştır.
Darunnedvenin Banisi: Kusay, Kureyş kabilesinin önemli işlerinin görüşüldüğü Darunnedve’yi inşa etmiştir.
Kureyş İslamiyetin Ortaya Çıktığı Sıralarda Şu Kabilelerden Oluşmaktaydı: Haşim, Umeyye, Nevfel, Muttalib, Zühre, Abdüddar, Esed, Teym, Mahzum, Adi ve Sehm.
Mutayyebun: Mutayyebun Esed, Zühre, Haris ve Teym oğulları Abdulmenaf oğullarını, Abdüddar oğullarına karışılık destekledir. Kokulu bir kazana ellerini batırarak Kâbe’ye el sürmelerinden dolayı bu adı almışlardır.
Ahlâf: Müttefikler anlamına gelir, Kâbe’de birbirlerini destekleyeceklerine dair yeminleştikleri için bu adı almışlardır. Bu iki gurup birbirlerini yok edinceye kadar savaşmaya karar verdiler. Fakat sonunda barış yaptılar. Hicabe, liva ve Nedve'nin Abdüddar oğullarına, rifade ve sikayenin ise Abdülmenaf oğullarında kalması hususunda anlaştılar.

Mekke'de Kureyş kabilesine ait görevler

1-Rifade: Hacıların yeme-içme ihtiyacını karşılama
2-Sikaye: Hacıların su ihtiyacını karşılamak, bu görevi Abbas b. Abdulmuttalib yürütüyordu.
3-Nedve: Kureyş kabilelerinin idare meclisi(Abdüddaroğulları)
4-Hicabe(Sidane): Kâbe’nin perdedarlığı, bakımı ve anahtarının muhafazasıdır. Bu vazife Abdüddar oğullarından Osman b. Talha sorumluidi.
5-Liva: Kureyş’in bayrağını taşıma imtiyazı, (Abduddar)
6-Ukab: Savaşta sancağı taşıma görevi.
7-Eşnak: Diyetlerin ödenmesi ve zararların karşınlanması Teymoğullarının elinde Hz. Ebu Bekir sorumluidi.
8-Kubbe: Savaş esnasında teçhizatın toplandığı çadır.
9-E’inne: Savaşta kumandanlık yapmak süvari birliğine kumandanlık yapmak bu görevden Halit b. Velid sorumluidi.
10-Sifaret: Kureyş’in yabancılar nezdinde temsil edilmesi bu görevi Adi kabilesinden Ömer b.Hattab sorumluidi.
11-Eysar: Ezlam adı verilen fal okları çekmek Cumah'tan Safvan b. Umeyye sorumluidi.
12-Meşura: Kabile reislerinin bir işe başlamadan önce iştişare yapması. Bu göreve Esed'den Yezid b. Zem’a bakıyordu.
13-Hukume veya Emvalı Muhacere: Putlara sunulmuş olan malların saklanmasıdır. Sehm oğullarından Haris b. Kays sorumluidi.
Araplarda Demoğrafik Yapı
1-Arab-ı Baide: Eski devirlerde yaşamış en eski Araplar Ad, Semud, Medyen, Amalika gibi kabileler.2-Arab-ı Aribe: Asılları Yemen olan Kahtanilerdir. Asıl Araplar bunlardır. Cürhüm ve Ya’rub olmak üzere ikiye ayrılır. Meşhur Kudaa kabilesi Himyerin, Ezd ise Kehtan‘ın koludur.

Yemen’deki Meşhur Me’rib Barajı: Me’rib Barajının yıkılmasından sonra, Ali Cefne Gassaniler Suriye’ye, Lahm ve Cüzam Hire ‘ye Huzza Mekke’ ye, Kinde önce Bahreyn sonra Hadramevt ve daha sonra da Necid ‘e yerleştiler. Evs ve Hazrec Medine’ye yerleşen Kahtani kabilesidir.

3-Arab-ı Müsta’ribe Aslen Arap olmayıp sonradan Araplaşan kabilelerdir.Mekke’ye geldiğinde babası gibi Süryanice, Aramice veya İbranice konuşan Hz.İsmail (a.s) Kahtanilerden Cürhümlü bir kadınla evleniyor, onun soyu bu Cürhümlü kadınla evlendiğinden türeyip Araplaştığı için Arab-ı Müsta’ribe diye anılmıştır. Hz. İsmail‘in nesli anne cihetinden Araptır. Bunlara kuzey Arapları da denir.

4-Arab-ı Müsta’ceme: İslam’ın ortaya çıkışından sonra çeşitli ülkeleri fetheden Arap ordularının bu memleketlerin asıl sakinleriyle karışmasından sonra ortaya çıkan Araplara Arab-ı Müsta’ceme (Acemleşmiş Araplar ) denir.

Ebna (oğullar):Yemen’de elli yıl hüküm süren Sasaniler zamanında İranlılar’ın yerli kadınlarla evlenmeleri üzerine ebna (oğullar) adı verilen yeni bir etnik grup ortaya çıktı. Yemen’de siyasi idareyi elinde bulunduran Ebna zamanla Araplaştı. Bazan ve peygamberlik iddiasında bulunan Esved el-Ansi ‘yi öldüren ve Hz. Ebu Bekir tarafından San’ a’ya vali tayin edilen Firuz ed-Deylemi Ebna’ya mensup meşhur şahsiyetlerdendir.

Yahudi Yerleşimi: Yahudiler, Medine, Hayber, Fedek ve Vadi’l-kura’da oturuyorlardı. Yarımada’nın çeşitli yerlerinde Habeşliler, Rumlar, Mezopotamyalılar da bulunuyordu.
Ka’b b. Eşref: Muhammed b. Mesleme tarafından öldürülen yahudidir.
Amr b. Cahhaş: Beni Nadr Yahudilerinden olup suikastte dama çıkıp Allah Rasulunün üzerine kaya atma suikastini tertipleyen Yahudi.

Araplarda Sosyal Yapı
Halif: Herhangi bir kabilenin himayesine giren kişi. (anlaşmalı, müttefik)
Car: Bir kabilenin (resmi koruma teminatı altına giren kişi.
Vela: Korumaya alma, dost kılma.
Mevali: Azad edilen köle demektir. Azad olan bir mevali hür gibi muamele görmezdi. Diyeti yarım diyet, evlenirken hür bir kız veya kadınla evlenemezdi.
Asabiyet: Kişinin bir baba tarafından gelen akrabaları ile birlikte hareket etmesi.
Eyyam-ı Arab: Hz. Peygamber 40 yaşında iken Araplarla İranlılar arasında Zükar, Evs ile Hazrec arasında Buas, Kureyş ve Kinane ile Kays-Aylan arasında geçen savaşlardr.
Utbe b. Rebia: Bu şahsın gayretiyle ficar savaşı son buldu.
Mesalibu’l-Arap: Arapların Cahiliye döneminde yaptıklar çirkin işler, savaşlar.
Fezailu’l-Arap: Arapların faziletleri cesaret, sabır, zayıfı koruma, güçlüğe karşı koyma.
Ficar: Araplar Zilkade, Zilhice, Muharrem ve Receb’ten ibaret olan haram aylarda savaşmazlardı, eğer savaşırlarsa buna Ficar adı verilirdi.
Aile: Araplar geniş aileye al, dar aileye ıyal derlerdi.
Nikâh: Araplarda nikâhın dini bir mahiyeti yoktu.
Nikâh-ı Mut’a: Süreli Nikâh.
Nikâh-ı Bedel: Eşleri karşılıklı değiştirme
Nikâh-ı Şiğar: Başlık parası vermemek için kızların karşılıklı değiştirilmesi.
Nikâh-ı Makt: Büyük oğlun, babasının ölümünden sonra üvey anneyle evlenebilmesi.

Ünlü Arap Kadınları
Medine’de Neccaroğulları’ndan Selma bt. Amr, Kureyş’ten Hatice bt. Huveylid, Hind bt. Utbe ve meşhur arap şairesi Hansa ünlü kadınlardandır.*Araplar sakalı erkekliğin bir simgesi olarak görüyorlardı.

Ensab: Neseb ilmi demektir.
Mesel: Kısa hikâyeler demektir.
Darb-ı Mesel: Atasözleri demektir.
Ahbar: Araplara ait menkibe destan.
Şiir: Şiirin başlıca konuları, Medh, (Övünme), Hicvetme , (Kötüleme) Mersiye söyleme (risa) kahramanlık (hamase ) gibi hususlardır.
Muallakat-ı Seb’a Panayırlarda dereceye giren ve Kâbe duvarına asılan şiirler. (7 asılanlar anlamında )
Takvim: Araplar önemli olayları takvim başlangıcı olarak kullanırlardı. Bunlardan 571 Fil vakası ve Velid b. Muğire ‘nin ölümü.
Haram Aylar: Recep, Zilkade, Zilhicce ve Muharrem (4 tanedir)
Kamer-i Takvim: Ay yılı takvim, Ayın yeryüzünde iki kez dolaşımı yaklaşık 59 gün sürdüğü için ayların kimisi 30, kimisi 29 gün sürmektedir. Ay yılı 354 gün 8 saat 48 dakika 36 saniyedir.
Zatu Envat: Mekke halkının kutladığı bir bayram olup, büyük bir ağacın altında şenlikler yapılırdı.
Nevruz ve Mihrican Medine halkının kutladığı ve Mecusiler’e ait olan bir bayramdır.
Tıp: Araplar hastalarını kâhin ve a’raflara okutarak tedavi ederlerdi.
Haris b. Kelede Tıp öğrenimini Cündişapur‘da yapmış bir doktordur.

Araplar’da Dini Hayat
Yahudilik: Yesrib, Fedek’ Hayber ve Vadilkura‘ da vardır. Roma hükümdarı, Babil Kralı Buhtunnasr’ın Kudus’ü işgal etmesiyle Yahudiler bu şehirlere dağılmışlardır. Nitekim Himyeri hükümdarı Zunuvas Yahudiliği kabul etmiş ve Hıristiyanlar’ı ateş dolu çukurlarda yakmıştır.
Hıristiyanlık: Yarımada’nın kuzeyinde Gassaniler ve Hireliler arasında geniş bir şekilde yayılmıştır. Ya’kub’ı mezhebini benimsemişlerdir. Suriye’deki Arap kabileleri arasında Yakubilik Irak bölgesinde ise Nesturi mezhebi yaygındır. Necran, Hristiyanların önemli bir merkezi idi. Yersib’de Ebu Amir Hıristiyanlığı kabul ederek Evs kabilesinden birkaç insanı etrafında toplamıştır.
Mecusilik: Sasaniler’in resmi dini idi. Çoğunluğu Bahreyn, Yemen ve Umman‘da oturan İranlılar’dan oluşuyordu. Sasaniler Mecusuliği bir ulusal din olarak görüyordu.
Sabilik: Yıldızlara tapanların dini olan sabilik baslangıçta tek tanrılı bir dindi Allah’a olan yüce saygılarından dolayı direk Allah ile temas kurmayıp melekleri aracı ettiler, meleklerin de yıldızları yurt edindikleri kabul edilerek yıldıza tapma meydana gelmiş oldu. Sabilik, Yemen, Harran ve Irak’ın yukarı kesimlerinde mevcuttu.
Sabi: Araplar dinini terk eden kimseye sabi derlerdi. Muşrikler bu yüzden Hz.Muhammed‘e de sabi demişlerdir.
Üçlü Tanrılar Sistemi: Güney Arabistan’da ay, güneş ve Zühre yıldızlarından oluşan üçlü tanrılar sistemi; Ay baba tanrı, Güneş ana tanrıça, Zühre de oğul tanrı sayılırdı. Güneş Güney Arapları’nda dişi, Tedmürlülerde ise erkek tanrı olarak kabul edilirdi. Meşhur putlardan Lat, Menat ve Uzza güneşi temsil eden tanrılar olarak kabul edilirdi.
Şira Yıldızı: Arapların takdis ettiği yıldız olup, Necm suresinin 49. Ayetinde geçer.
Lat: Sakif kabilesinin taptığı put idi.
Uzza. Kureyş ve Kinane kabilesinin putu idi.
Menat: Evs ve Hazrec kabilesinin putu idi. Menat, Arapların taptığı en eski puttur
Hubel: En önemli ve en büyük put olup Kâbe’de bulunuyordu. Hubel’in Mekke’ye Huzaalı Amr b. Luhay tarafından Suriye’den getirildiği bilinmektedir.
Vedd: Kelb kabilesinin putu idi Dumetulcendel’de bulunuyordu.
Suva: Kadın şeklinde olup, Hüzeyl kabilesinin putu idi.
Yeğus: Aslan görünümünde idi. Yemen’deki Mezhic ve Cureş kabileleri buna tapardı.
Yeuk: At şeklinde olup San’a’da bulunuyordu.
Nesr: Himyeriler’in Yahudilik’i kabul etmeden önce taptığı puttur.
Sanem: İnsan şeklindeki puta denir.(Ağaç, altın, Gümüş)
Vesen: Taştan yapılan insan şeklinde put. İlk put yapan Kabil oğullarından biridir.

Kur’an’daki Put İsimleri: Vedd, Suva, Yağus, yeuk ve Nesr

Amr b.Luhay: Mekke’ye ilk putu getiren kimsedir.

Cinler: Araplar cinlerin Allah ile akrabalık bağı bulunduğunu düşündüğünden cinleri kutsal bilirlerdi. Yine Allah’ın meleklerinden çocuk edinildiğine inanırlardı.
Hılfu’l-Fudul: Ficar savaşından hemen sonra Amcası Zübeyr’in teşvikiyle Peygamberimizin de katıldığı Abdullah b.Cüd’an’nın evinde bir sözleşme yapılmıştır. Buna göre birlik beraberlik haklının yanında olmak.
Yemen’li Zübeydli: Hılfu’l-fudul antlaşmasına sebep olan bu kimse As b. Vail’den alacağını tahsil edemeyince bu fikir ortaya çıkmıştır.
Huveylid b.Esed: Hz. Hatice’nin babasıdır.
Hz Peygamber’in Üvey Çocukları: Hind, Hale.
Hz.Hatice ‘nin Önceki Eşleri: Ebu Hale, Atik b. Aiz
Amr b. Esed: Hz. Hatice‘nin amcasıdır.
*Hz. Peygamber 36 yaşında iken Hz. Ali’yi amcası Ebu Talib’ten alarak bakımını üstlenmiştir. Hz. Peygamber amcası Ebu Talib’le birlikte Busra kasabasına gittiğinde 12 yaşında idi.
Velid b. Muğire: Bizans gemisinin tahtalarını satın almada öncülük etmiştir.
Bakum, Kâbe yapısında çalışan Bisanslı
Çobanlık: Hz. Peygamber, Hz. Musa ve Davut (a.s) çobanlık yapmıştır.
İki Şehrin iki Adamı: Müşriklerin bu Kur’an iki şehrin iki adamına indirilmeliydi dediği Mekke’li Velid b.Muğire ve Taifli Urve b.Mesud.
Said b. Abdullah: Mekke’nin fethinde Müslüman olan Hz. Peygamber’in eski ticaret arkadaşı
Zeyd b. Amr b.Nufeyl ile Abdulmuttalib b. Haşim: İslam’dan önce Hira mağrasında inzivaya çekilmişlerdir.
Namus: Varaka b. Nevfelin deyimiyle. Cebrail (a.s)’dır.
Varaka b. Nevfel: Hz. Hatice‘nin amcasının oğludur.

İLKLER

İlk müslüman: Hz. Hatice’dir.
İlk Selam: Hz.Adem (a.s) tarafından meleklere verilmiştir.

İlk topluca musfafaha Medineye gelen Yemenliler tarafından yapılmıştır.

İlk Cenaze Namazı: Melekler tarafından Hz.Adem için kılınmıştır.

Sa’d b.Ebi Vakkas: Rabiğ’de birkaç ok atarak İslam’da ilk ok atan sıfatına nail olmuştur.
İlk Kaza Namazı: Allah Rasulü bir seferde uyurken Bilal-i Habeşi’yi bekçi bıraktı ve Bilal-i Habeşi uyudu ve sabah namazı kaza edildi.
İlk nüfus sayımı: Hicri 1. yılda yapıldı. Müslümanların sayısı 1500 olarak sayılmıştır.

İlk Ezan İçin Düşünceler: Boru Yahudilerin nakus Hıristiyanların, ateş de mecusilerin âdeti olduğu için Efendimiz Rasul-i Ekrem kabul etmedi.
Ezan sözlerini, Abdullah b. Zeyd ve Hz.Ömer gibi birçok sahabi rüyasında görüyor.

İlk ezan: Hicretten bir yıl sonra Hicri 2. Miladi 623 yılında meşru kılınmıştır.

M.Akif Ersoy: Ezan tevhid inancının temeli ve amentüsüdür.

Müezzinler, Kıyamet gününde en uzun olanlardır. İnsanlar müezzinlik yapmanın ve ilk safta bulunmanın ne kadar sevap olduğunu bilselerdi buna ulaşmak için kuraya başvururlardı. Hz.Ömer:”Halifelik görevim olmasaydı ezan okur müezzinlik yapardım.”Hz.Ömer Kufe kadılığına tayin ettiği Abdullah b.Mes’ud’a müezzinlik görevi de vermiştir.

4 Rekât Namaz: Önceleri mükimken bile namazlar iki rekât olarak kılınıyordu. Hicretten bir ay sonra Rebiu’l-ahir ayında namazlar 4 rekât olarak kılınmıştır.
Halid b.Said: Besmeleyi ilk yazan kişidir. Babası tarafından dövülmüş, sonra hapse atılmıştır.
Haniflik: Hz. İbrahim’in dinine, Allah’ın varlığına ve birliğine inanmak demektir. İslam’ Dini Gelmeden Önce Meke’deki Hanifler: Varaka b. Nevfel, Ubeydullah b.Cahş, Osman b. Huveyriş ve Zeyd b. Amr bu dönemin önde gelen haniflerindendir. Güçlü bir hatip olan Kus b. Said, Taifli şair Hümeyye b. Ebu’s Salt bunlardan bir kaçıdır

Utbe B. Rebia: Kâbe’de Hz. Ebu Bekir’i ölesiye dövmüştür.
Daru’l Erkam: Erkam b. Ebil Erkam’ın evi olup ve Hz. Peygamber’in gizli davet yürüttüğü ve Hz Ömer‘in Müslüman olmasına kadar burada tebliğ faaliyetlerine devam etmiştir.
Daru’l Erkam’dan Ayrılış: Hz.Peygamber nübüvvetin 6. yılında Hz. Ömer’in Müslüman olmasıyla ayrıldı.
Hz. Ebu Bekir‘in Satın Alarak Kurtardığı Köleler: Bilal, Bilal’in annesi Hamame, Amir b. Fuheyre, Ubeys, , Ümmü Übeys, Ebu Fukeyhe, Zinnire, Nehdiye, Lübeyne,
Para: Araplar Bizans’ın altın parası dinarı kullanırlardı.
Ukaz: Arapların en önemli panayırıdır.

EFENDİMİZİN ATA SOYU

Adnan: Hz.Peygamberin 19.dedesi

Maad b.Adnan: Hz.Peygamberin Hz.İsa muasırı dedesi.
Abdulmenafoğulları: Abduşşems, Nevfel, Muttalip, Haşim
Haşim b. Abdulmenaf: Asıl adı Amr idi, Suriye’den somun getirip ufalayarak tirit yaptırdığından dolayı kendisine ‘’ufalayan ‘’anlamında Haşim denilmiştir. Haşim Bizans hükümdarı ile ticari anlaşma yapmıştır.
Haşim: Abdulmuttalip, Abduşşems: Rabia, Umeyye
Haşim‘in Çoçukları: Esed, Sayfiy, Şeybe, Ebu Sayfiy, Nadle.
Şeybe: Abdulmudtalib’in asıl adı.

Abdulmuttalib‘in Rahatsız Edilmesi: Zemzem kuyusunu kazarken yanında sadece oğlu Haris bulunduğundan dolayı Allah‘a 10 oğlum olur ise birini kurban edeceğim diye adakta bulundu. Şeybe‘nin Oğulları: Ebu Talip, Zübeyr, Abdullah, Hamza, Haris Hacl, Ebu Leheb Abbas, Dırar, Mukavvim.

Efendimiz’in Halaları: Atika, Berre, Beyza, Erva, Safiye, Ümeyme
Hind b.Ebi Hale: Hz.Peygamberin üvey oğludur.
Ebu Talib ‘in Oğulları: Talip, Cafer, Ali, Akil.
Fatıma bt. Esed: Hz. Ali‘nin annesi
Ebu Leheb‘in Oğulları: Muattıb, Utbe, Uteybe,
Haris ‘in Oğulları: Rebia, Nevfel.
Fatıma b. Amr: Peygamberimizin babası Abdullah, Amcası Zübeyr ve Ebu Talip’in annesidir. Bu üç kardeş öz dür.

Hz. Muhammed Mustafa (a.s)’ın Çocukları: Kasım, Abdullah, Zeynep, Rukiyye, Ümmü Gülsüm, Fatıma, İbrahim
Vehb b.Abdulmenaf: Hz.Amine’nin babası
Berre bt. Abduluzza: Hz. Amine’nin annesi Abdüddar oğullarından
Kilab b. Mürre: Hz. Muhammed’in annesi ile babasının soyunun birleştiği kimsedir.
Efendimizin Ata Soyu Şeceresi: Abdullah, Şeybe, Haşim Abdulmenaf, Kusay, Kilap
Allah Rasulu’nun Annesinin Soy Şeceresi: Âmine, Vehb, Abdulmenaf, Zühre
Haris ve Zübeyr: Efendimizin amcaları İslam’dan önce vefat etmişlerdir. , İran’ın ve Yemen’in gümüş parası dirhem’i kullanıyorlardı.
Süt Kardeşler: Hz. Hamza, Mesruk Ebu Seleme, Şeyma ve Abdullah.
Sütanne: Halime bt. Ebu Zueyb Sa’d bin Bekir kolundan olup fasih Arapçayı en düzgün konuşan kabiledendir.
Annesinin Vefatı: Hz: Âmine yanına dadısı Ümmü Eymen’i de (Bereke) alarak babasının kabrini ziyarete gitti Ebva köyünde vefat etti.
En-Nabiğa: Hz. Amine’nin Medine’de misafir kaldığı evdir.
Busra: Şam ticaretinde uğrayıp Rahip bahira ile görüştüğü kasabadır.
Bahira Olayı: Hz Muhammed’in Busra’da Rahip Bahira ile karşlaşmasından dolayı müşriklerin Kur’an’ı Hz. Peygamber’e rahip Bahira’nın öğrettiğini iddia ettikleri olaydır.

Ficar Savaşı: Hz.Muhammed 20 yaşlarında iken Kureyş ve Kinane kabileleri, Kays-aylan ve müttefikleriyle karşı karşıya gelmişlerdir. Bu savaş Kinane kabilesinden Berad b. Kays’ın Hevazin kabilesinden Urve b.Utbe’yi bir ticari rekabet üzerine öldürmesi sonucu ortaya çıktı. Savaşta Kureyş ve Kinane’nin genel komutanı Harb b.Umeyye idi, Beni Haşim’in komutanı Zübeyir b. Abdulmuttalib idi.
Üç Gece Üst Üste Allah Resulunün Okuduğu Kur’an’ı Dinleyen müşrikler
1-Ebu Süfyan Sahr b.Harb 2-Ebu Cehil Amr b.Hişam 3-Ahnes b.Şerik
Müşriklerin Ebu Talib’e Allah Resulunü kendilerine öldürmek için teslim edilmesi üzerine Umare b.Velid b.Muğireyi teklif etiler.