Bosna Hersek, 22 Mayıs 1992’den beri Birleşmiş Milletler’in, 24 Nisan 2002’den beri de Avrupa Konseyinin üyesidir. Bosna Hersek 1 Eylül 1993’de BM Kişisel ve Siyasal Haklar Sözleşmesini ve BM Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Sözleşmesi’ni onaylamıştır. Bosna Hersek aynı zamanda 12 Temmuz 2002’de Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ni onaylamış bulunmaktadır. Bugüne kadar Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin Bosna Hersek hakkında sonuçlandırdığı ilk ve tek dava olan 31.10.2006 tarihli Jeličić v. Bosnia and Herzegovina (application no. 41183/02) davasında, AİHM Bosna Hersek’in AİHS’nin 6.1(adil yargılanma hakkı – bir mahkemeye erişim) ve 1 Nolu Protokolün 1. (mülkiyet hakkı) maddelerini ihlal ettiği hükmüne varmıştır.
Bosna Hersek’te AGİT tarafından Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 5 (Özgürlük ve Güvenlik Hakkı) ve 6 (Adil Yargılanma Hakkı) maddeleri konusunda eğitimler yapılmaktadır. Bunun haricinde Uluslar arası Toplum tarafından yürütülen herhangi bir İnsan Hakları Eğitimi çalışması mevcut değildir.
Bosna Hersek’te gündemi en fazla meşgul eden konulardan bir tanesi kuşkusuz ki savaş suçlarının soruşturulması ve yargılanması sürecidir. Ülkede savaş suçlarının soruşturulması ve yargılanmasıyla ilgili olarak toplam 6 özel mahkeme görev yapmaktadır. Bu mahkemelerde yerel yargıçlar ve savcılar çalışmaktadır. Savaş suçlarıyla ilgilenen özel mahkemeler ICTY ile işbirliği halindedir. Ancak savaş suçlarıyla ilgili özel mahkemeler gerekli adli süreçleri gereği gibi yerine getirememektedir. Dosyalar ve davalar çok karmaşıktır ve mahkemeler belirleyici nitelikte kararlar verememektedir.
Bosna Hersek’teki ekonomik alt yapı feci şekilde zarar gördüğü için ekonomik sosyal ve kültürel haklar konusunda yapılan faaliyetlerin önemli bir kısmı ekonomik alt yapının yeniden oluşturulmasıyla sınırlı kalmıştır. Bu konuda uluslar arası toplum yerel belediyelerle işbirliği içindedir.
Güvenlik kuvvetleri tarafından uygulanan şiddet ve işkence ve kötü muamele vakaları endişe verici niteliktedir. Şiddet uyuşturucu kullananlara, azınlıklara ve özellikle Roman Azınlığa mensup kişilere yönelik gerçekleşmektedir. Gözaltına alınma ve işkence veya kötü muamele gören mağdurlara yönelik hizmet veren herhangi bir ücretsiz adli sistem mevcut değildir. Adli yardım için iyi ve kaliteli hizmet alabilmenin ön koşulu iyi ücret ödemekten geçmektedir.
