Bir atıf notu:
-Şûra heyetine olan ihtiyaç, bak: 3580, 3581.p.lar.
3731- Bazı tefsir kitablarında bulunan bazı fennî malumatların yanlışlığı, Kur’ana isnad edilmemelidir. Evet «âdât-ı müstemirredendir ki: Kitab-ı vâhidde ulûm-u kesîre tezahüm eder. Zira ulûm birbirini intac ve birbirin elini tutmakla teanuk ve tecavüb ettiklerinden o derecede iştibak hasıl olur ki; bir fende telif olunan bir kitapta o fennin mesaili o kitabın muhteviyatına nisbeti ancak zekâtı çıkabilir. Bu sırdan gaflet iledir ki; bir şeriat veya bir tefsir kitabında istitraden derc olunmuş bir meseleyi gören bir zahirperest veya mugalatacı bir adam der ki: “Şeriat ve tefsir böyle” der. Eğer dost olsa diyecek: “Bunu kabul etmeyen müslüman değildir.” Şayet düşman olsa, o bahane ile der: “Şeriat veya tefsir, hâşa yanlış.”
Ey ifrat ve tefrit sahibleri!.. Tefsir ve şeriat başkadır, tefsir ve şeriatte telif olunan kitap yine başkadır. Zira kitap daha geniştir. O dükkanda cevherden başka kıymetsiz şeyler dahi bulunur. Eğer bunu fehmedebildin; hayse beyseden kurtulacaksın.» (Mu.25)
Atıf notları:
-İnkârı kabul etmeyen Kur’anın sarih hükümleri, bak: 2117.p.
-Tefsir usulünde riayeti gereken hususlar, bak: 422.p.
Dostları ilə paylaş: |
