“Değer saptama” sorunu
1. “Çağdaş kent” kavramı; çeşitli öngörülerle birlikte, kentin sahip olduğu kültürel ve doğal değerlere duyarlı davranarak gelişmesi gereken bir mekanizma olduğu öngörüsünü de kapsar. Dolayısıyla günümüzde her planlama eylemi bu öngörüyü dikkate almak durumundadır.
2. Kültürel ve doğal varlıkların değeri, farklı değer mekanizmalarıyla (örneğin ekonomik temelli mekanizmalar) birebir karşılaştırılarak tayin edilmemeli; planlama eylemi bu tür karşılaştırmalara dayalı çıkarımlar üzerinde geliştirilmemelidir.
3. Değişen dünyada konum belirleme ihtiyacı; kente, mimarlığa, tarihe ve doğaya davranışımızda ana faktör olmamalıdır. Kültürel ve doğal varlıkların değerini, “öteki”lerinin değer yargısına bağlı olarak tayin etmekten vazgeçmeliyiz. Bununla ne demek istiyorum; kültürel ve doğal varlıklar “ötekiler” için, yalnızca ötekilerin beğenisini hedefleyerek korunmamalıdırlar, örneğin turistler için korunmamalıdırlar. Bir sergi objesi olarak korunmamalıdırlar. Kültürel ve doğal varlıklar, zamanın ve kültürlerin bilgisini aktardıkları ve böylece insanın yaşamına ve gelişimine katkı koydukları için korunmalıdırlar. Ve kentsel mekandaki korumanın biçimi de, bu gerçekliği ön planda tutmalı hatta bir öz olarak almalıdır.
Dostları ilə paylaş: |