Siyasî Dayanışma: İslam her vatandaşın siyasî hürriyet sahibi olduğunu, yöneticilere öğüt verme ve tenkit etme haklarının bulunduğunu kabul eder.
Vatan Savunmasında Dayanışma: Müslüman, vatanında yaşayan bireylerin selameti için dış saldırılara karşı diğer vatandaşlarla işbirliği ve görev taksimi yapar.
Ahlakî Dayanışma: İslam, genel ahlakın korunması için toplumu sorumlu tutar. Bu durumda, toplum ve birey, ahlak dışı davranışlarda bulunanlarla mücadele etmekle yükümlüdür.
Ekonomik Dayanışma: İslam, iktisadî gelişmelerin ve davranışların sağlıklı bir çizgi izlemesine çok önem verir. Bireysel servetin boşu boşuna amaçsız harcanmasından ve israftan sakınılmasını öngörür. İslam zekât, sadaka ve fitre başta olmak üzere çeşitli konularda getirdiği malî yükümlüklerle Müslümanlar, hatta Müslüman olmayanlarla bile ekonomik dayanışmanın yolunu açmıştır.
İbadetlerde Dayanışma: İslam’daki ibadetlerin hemen hepsi bir yönüyle kul ile yaratıcı arasında bir iletişim, diğer yönüyle de kullar arasında iletişim, başka bir ifade ile de sosyal dayanışma ve yardımlaşmadır.
Bunun yanında farz-ı kifaye adı verilen sosyal yükümlülük diyebileceğimiz ölen bir insanın teçhizi, tekfini, cenaze namazının kılınması ve defnedilmesi gibi toplum üzerine borç olan dinî vecibeler vardır.
