“Mumtoz”chilar tashkilotga keng qamrovli kelajak nuqtai nazaridan yondoshib, undagi umumiy xususiyatlar va qonuniyatlarni aniqlashga urinishgan. Maqsad – boshqarishning unversal usullarini yaratish orqali muvaffaqiyatga erishish edi. Ular boshqarishning quyidagi ikki jihatiga e’tiborni qaratishgan:
tashkilotning oqilona boshqaruv tizimini ishlab chiqish. Ular tashkilotni bo’linmalar yoki ishchi gypyhlapga bo’lishni, moliya, ishlab chiqarish va marketing boshqarishni takomillashtirishning muhim tomonlari deb hisoblashgan;
tashkilotning oqilona tarkibi va ishlovchilarning oqilona boshqarilishiga erishish shu maqsadda boshqarishda yakkaboshlik bo’lishini va ishchi faqat bitta boshliqdan topshiriq olishi va unga bo’ysunishi lozim degan g’oyani ilgari surishgan.
Anri Fayol
1916-yilda Teylor “Ilmiy ishlarni tashkil qilish” nazariyasini nashr etganidan bir necha yil o'tgach rivojlangan boshqaruv sxemalarini umumlashtirib, tizimli boshqaruv nazariyasi yaratdi. A.Fayol o’zining boy amaliy tajribasini “Umumiy va sanoat boshqaruvi” nomli kitobida umumlashtirgan.
qaror va buyruqlarning bajarilishini nazorat qiluvchi kuchli qurol deb ataydi.
G.Ford ishlab chiqarishni uzluksiz – konveyr usulida tashkil etish orqali boshqarishni markazlashtirishga, mehnatni ilmiy tashkil etishga, unumdorligini oshirishga erishdi.
