Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
295
Necha
qon yutqay Navoiy boda tut, ey mug‘bacha,
Kim xumori hajri ul mayni ichib yozilmadi.
579
Halqai zulfung ko‘ngul chekmasmu erdi, ey pariy
Kim, gajakdin sonchting qulloblar ham bir sari.
Tobu pech ermas gajakdakim, ajab, yo‘q
pechu tob
Kim, yuzining o‘tig‘a tushmish pariyning bir pari.
O‘tda bir noxush berur is, vah, muattar aylamish,
O‘tqa tushgan parg‘a monand ikki zulfung anbari.
Go‘yiyo ermas gajaklarda bu yanglig‘ tobkim,
Chehrang o‘ti tobidin qaytardilar yuz har sari.
Chashmai xurshid ul yuz yonida qullobi zulf,
Soldilar go‘yo gajak ul chashmaning o‘rdaklari.
O‘g‘ridur ul zulf, voqif bo‘lki,
behad biymi bor,
Halqai qullobig‘a tushsa qulog‘ing gavhari.
Gar Navoiy telba bo‘lsa, yo‘q ajab, bu nav’nkim,
Zulfining zanjirini qildi parishon ul pariy.
580
Visolim shomicha yo‘q hajri subhi mehnatafzoyi
Ki, ravshanroqdurur aning quyoshidin munung oyi.
Munosibdur ko‘zum surtub, qashisam kirpikim birla,
Qichishsa may o‘tining hirqati birla kafi poyi.
Kecha kulbamg‘a kelsang, muddai man’idin eskarma,
To‘lun oy sayr etarda it hurardin qayda parvoyi.
Ne tong gar subhi ayshim tiyradurkim,
tong yeli esgach,
Sochar kofir uza mushki xo‘tan zulfi sumansoyi.
Shamol erkin dedim raxshin, choqilg‘ach barqdek kuydum,
Samum ermish hamono bodpoyi charx paymoyi.
Yomon olamda erdim shomi hajrimdin bihamdillah,
Yorutti tiyra kulbamni jamoli olam oroyi.
Firoq
ichra eriklik, ey ko‘ngul, muhlikdurur bilgil
Ki, ishq ahlining ul suhon kelibtur umr farsoyi.
Ketar hushum, qachon eslarmen ul but qasri devorin,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: